สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 155

ตอนที่ 155 สาวใช้ตัวแสบ 59

“แม่ ผมรู้ครับ ช่วยลูกบอกกับเธอว่าอย่าเหนื่อยเกินไป”

“งั้นลูกจะมารับเธอไหม ถ้างั้นกลางคืนลูกก็กลับมานอนที่บ้าน” ใจของฝู้เฟิ่งหยีอ่อนไหว เห็นส้งหลิงหลิงดีกับเขาแบบนี้ ในใจรู้สึกเกรงใจ ก็อยากให้เขาสมหวังกัน

“ไม่กลับล่ะ วันนี้มีใครบางคนอยู่บ้าน ผมไม่อยากกลับไป ถ้าหลิงหลิงกลับมา คุณก็ให้เขาโทรมา ผมให้พ่อบ้านเอารถไปรับ”

“งั้นก็โอเค ถ้าเกิดว่าลูกเหนื่อย ก็พักผ่อน แม่ว่าถ้ามันดึกมากก็จะให้หลิงหลิงพักตรงนี้เถอะ เราสองแม่ลูกจะได้คุยกันหน่อย” คำพูดของฝู้เฟิ่งหยีมีกี่คำที่ไม่มีแรงที่จะพูด อีกอย่างก็อยากเย่เชินหลินมีโอกาสกลับมาที่บ้าน ทำให้ปัญหาของสองพ่อลูกนี้ดีขึ้นหน่อย

ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะว่าส้งหลิงหลิงไม่มีปัญญาที่จะเปลี่ยนแปลงเย่เชินหลิน รึเป็นเพราะเขาดื้อเกินไป เขาชอบคิดที่เย่เห้าหรันเย็นชาใส่ ในใจก็รู้สึกเจ็บปวดไปหมด ปีที่ผ่านมา เขาโกรธแค้นที่เย่เห้าหรันทำให้เสียลูกชายไป จริงๆจะหย่ากันด้วยซ้ำ

หลังๆนี้เปลี่ยนตามเวลา เย่เห้าหรันก็ทำการชดเชยอยู่ตลอด ในใจเธอรู้ดีนอกจากความรู้สึกผิดแล้วก็ยังมีความรักที่เหมือนตอนหนุ่มๆ ใจเธอจะแข็งแค่ไหนก็ถูกเขาละลายได้ อีกอย่างเธอก็รักผู้ชายคนนี้มาก ถึงแม้พวกเขาจะไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน ในใจเธอ เขาก็เป็นสามีเธอ ไม่จดทะเบียนกันเป็นเพราะว่าชอบคิดถึงผู้ที่ถูกทอดทิ้งเย่จื่อห้าน อยู่ในสภาพหย่าร้างกันแบบนี้เขาถึงรู้สึกกับดีกับลูก

ฝู้เฟิ่งหยีโทรไปด้วย อีกฝ่ายก็ตกไปอยู่ในความทรงจำ แถมยังเป็นคำพูดของเย่เชินหลินทำไมห้เธอตื่น

“แล้วแต่แม่เลย ถ้าเบื่อก็ให้อยู่เป็นเพื่อนได้ ผมก็ไม่ความคิดเห็น”

ฝู้เฟิ่งหยีพูดคำเดียวว่าดี แล้วก็ว่างสาย

ส้งหลิงหลิงเห็นเธอว่างโทรศัพท์ กล่าวด้วยรอยยิ้ม หนูบอกแล้วว่าอย่าโทร เขาไม่มีทางที่จะมาหรอก อารมณ์เขายังไม่หายหมด

“เขาโกรธเธอ เรื่องอะไร” ฝู้เฟิ่งหยีถามส้งหลิงหลิง

“อันนี้ ไม่ต้องพูดล่ะ เรื่องนี้หนูไม่ถูกก่อนอยู่แล้ว คือความผิดหนูหมด” พูดอยู่ ตาของส้งหลิงหลิงก็เต็มไปด้วยน้ำตา

สภาพแบบนี้ ใครจะไม่อยากถามล่ะ

ฝู้เฟิ่งหยีวางใบพัดที่มือลง แล้วถามเธอว่า “ฉันเคยพูดกับเธอแล้วนี่ ถ้าเกิดมีไรลำบาก ก็ขอให้พูดกับฉัน ฉันจะแก้ไขให้กับเธอเอง ไหนลองพูดมาสิ เขารังแกเธอยังไง”