สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 227

ตอนที่227 สาวใช้ตัวแสบ 131

“ฉันกำลังถามเธออยู่นะพี่” โม่เสี่ยวหนงเขย่าต้นขาของเซี่ยชีหรั่น เหมือนกับว่าเขย่าเธอจนตื่นขึ้นจากภวังค์ความคิดของตน

“ฉันก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องอะไร จู่ๆ เขาก็โกรธขึ้นมา พอแล้ว ถ้าแกมีเรียนก็ไปกินข้าวเช้าเตรียมตัวออกบ้านได้แล้ว ถ้าไม่มีเรียน แกก็ไปเล่นโทรศัพท์ของแกไปเลย ฉันจะไปอาบน้ำแล้ว”

เซี่ยชีหรั่นพูดจบ ก็ไม่สนใจโม่เสี่ยวหนงที่ยังถามต่ออยู่ ลุกขึ้นไปที่ตู้เสื้อผ้า เดิมก็มีชุดยูนิฟอร์มสาวใช้แค่สองชุดเอง โดนเย่เชินหลินฉีกทิ้งไปแล้วหนึ่งชุด ส่วนชุดที่ใส่เมื่อวาน เธอซักเสร็จแล้วแต่ยังไม่ได้แห้ง ตอนนี้เธอไม่อยากใส่เสื้อที่หลินหลิงเอามาให้ก็ไม่ได้แล้ว เธอเปิดตู้เสื้อผ้าออก เลือกเดรสชีฟองแขนยาว คอสูงและสีที่ค่อนข้างมืดมาหนึ่งตัว แล้วก็เอาเสื้อในและอย่างอื่นออกไปข้างนอก เดินไปทางห้องอาบน้ำใหญ่

เดินไปถึงครึ่งทาง เห็นข้างหน้ามีกี่คนกำลังเดินไปทางห้องทานข้าว แต่เป็นฝู้เฟิ่งหยีและคุณนายไห่พวกเขา แน่นอนอยู่แล้วข้างๆ พวกเธอก็มีผู้ชายตัวสูงใหญ่สองคนอยู่ด้วย เย่เชินหลินกับไห่ลี่หมิน ส่วนส้งหลิงหลิงและไห่ฉิงฉิงจับมือกัน ท่าทางเหมือนจะสนิทกันมากเดินตามอยู่ข้างหลังสุด

เซี่ยชีหรั่นไม่อยากเดินขึ้นไปข้างหน้าอีก กลัวว่าจะโดนเห็น เธอก้าวเท้าช้าลงจะหันหลังเดินกลับไป

ทางไปห้องทานข้าวจะต้องเดินผ่านเสาโลหะของห้องโถง เสานั้นสะท้อนแสงได้ เมื่อส้งหลิงหลิงเดินผ่าน ก็เห็นเซี่ยชีหรั่นจากจุดสะท้อนแสงนั้นพอดี

“โอ้ย!” จู่ๆ ส้งหลิงหลิงก็ส่งเสียงออกมา ทุกคนก็หยุดฝีเท้าลง หันกลับมาดูเธอ

“เป็นไรอ่ะหลิงหลิง” ฝู้เฟิ่งหยีถามขึ้น

“อ๊าย รองเท้าสูงเกินไป ไม่ได้ตั้งใจก็ไปพลิกโดน ไม่เป็นไรหรอกค่ะ” ส้งหลิงหลิงขมวดคิ้วก้มลงไป แล้วก็ยืนขึ้นมาอีก

ทันใดที่ทุกคนดูเธอเสร็จแล้ว ก็เห็นเซี่ยชีหรั่นที่กำลังจะหันหลังกลับพอดี

ไห่ฉิงฉิงเดินเคียงข้างกับส้งหลิงหลิง ไม่ได้สังเกตเลยว่าเธอไปพลิกโดนตอนไหน ก็ดูออกแล้วว่าท่าทางเธอแปลกๆ

เมื่อเห็นเงาสีเขียวอ่อนกำลังจะหนีไปอย่างเร่งรีบ ไห่ฉิงฉิงก็เข้าใจแล้วว่าเรื่องเป็นยังไง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคนนั้นต้องเป็นผู้หญิงที่เย่เชินหลินกับพี่ชายของเธอแย่งกันแน่นอน

พวกเธออยู่ห่างกันประมาณสี่ ห้าเมตร แต่ก็พอเห็นหน้าตาของเธอได้ชัดเจนแล้ว เป็นผู้หญิงที่เฉิดฉันจริงๆ ใบหน้าอันประณีต เส้นผมที่เรียบตรง ดูสะอาดสดชื่น ทั้งตัวยังปล่อยเสน่ห์สูงสง่าออกมาอีกด้วย

ถึงแม้ว่าตอนนี้จะดูสะบักสะบอมไปหน่อย แต่ก็ให้คนนึกถึงคำว่าซินเดอเรลล่าพอดีเลย

เขากลุ่มนี้กำลังจะไปกินข้าวเช้าที่ห้องทานข้าวหลัก แต่เธอเหมือนกำลังจะไปอาบน้ำ เจอพวกเขาก็เหมือนกับหนูที่เห็นคนไม่ได้เลย ได้แต่หันหลังแล้วหนีไป นี่ทำให้ใจของไห่ลี่หมินเจ็บหนักมาก