สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 226

ตอนที่226 สาวใช้ตัวแสบ 130

ในใจเหอเหวินก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกัน การที่เย่เชินหลินมาเข้าใกล้เธอกะทันหันแบบนี้ เธอปฏิเสธโดยสัญชาตญาณ ถึงแม้เขาจะเก่งกล้าจนดีเลิศ ดีกว่าคนที่อยู่ในใจไปตั้งหลายต่อหลายเท่า แต่ว่าความรักเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์มาก ในใจมีแล้วคนหนึ่ง ก็ยากที่จะใส่อีกคนหนึ่งเข้าไปข้างใน

ดังนั้นถึงจะเป็นแค่แกล้งทำเป็นสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่นเธอก็ไม่เอา

“ก็เฉยๆ ค่ะ คุณเย่” เหอเหวินตอบเสียงเบาอย่างเชื่อฟัง

“คืนนี้ผมจะไปนอนที่ห้องของคุณ คุณเตรียมตัวได้เลย”

คำพูดของเย่เชินหลินลอยเข้าไปในหูเซี่ยชีหรั่นอีกครั้งหนึ่ง เธอยิ้มแห้งๆ หันหลังกลับและเดินไปฝั่งตรงข้าม ไม่ดูอีกและก็ไม่ฟังอีก ไม่ว่าผู้ชายคนนั้นจะพูดอะไร ทำอะไร เธอก็ไม่สามารถเข้าไปก้าวก่ายด้วยอยู่แล้ว

เขาจะไปนอนที่ห้องเหอเหวินก็ดี ไปนอนที่ห้องส้งหลิงหลิงก็ได้ ยังไงก็เป็นผู้หญิงของเขาอยู่แล้ว เขาจะนอนยังไงก็เป็นเรื่องปกติ

ข้างหลังไม่มีเสียงฝีเท้า เย่เชินหลินรู้ว่าไอ้ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ตามมา แล้วเขายังจะแสดงละครให้ใครดูอีกล่ะ ขนาดเขาเองยังรู้สึกว่าใช้ผู้หญิงคนหนึ่งไปแหย่เธอเพื่อให้เธอหึงหวง การกระทำแบบนี้ปัญญาอ่อนและน่าขำมาก

เธอไม่เหมือนเขา ได้ยินแค่คำฝันประโยคเดียวของเธอก็โกรธจนบ้าคลั่ง ใจเธอนิ่งอย่างกับน้ำ ไม่มีคลื่น ไม่หึงเพื่อเขาหรอก ยิ่งคิดแบบนี้ เขาก็ยิ่งหงุดหงิด คิ้วยังคงขมวดแน่นตลอดเวลา เพียงแต่ว่าผู้หญิงที่เดินไปอีกฝั่งคนนั้นกลับไม่เห็น

พอเดินโค้งมาเขาก็ได้ปล่อยเหอเหวินออก

เหอเหวินแอบดูเขาแวบหนึ่ง เห็นสีหน้าของเขาเยือกเย็นมาก

“คุณเย่ คุณทำแบบนี้แล้วก็ไม่มีความสุข แล้วทำไมยังจะทำแบบนี้อีก จะให้ฉันไปบอกเธอไหม ว่าฉันกับคุณไม่ได้เกิดอะไรขึ้นเลย เธอสองคนก็…”

“คุณพูดมากเกินไปไหม” น้ำเสียงของเย่เชินหลินไม่พอใจมากและยังขมวดคิ้วเล็กน้อย เหอเหวินได้แต่ขอโทษขอโพย: “ขอโทษค่ะ คุณเย่ ฉันขอบคุณคุณมากจริงๆ ฉันรู้สึกว่าชีหรั่นรักคุณจริงๆ ฉันก็เลยพูดมากไปหน่อย”

“คราวหลังก็อย่าพูดมากแบบนี้!”

“ค่ะ คุณเย่ ต่อจากนี้ไปจะไม่เป็นแบบนี้อีก” เหอเหวินนึกถึงคุณพ่อ ก็ไม่กล้าขัดใจเย่เชินหลิน

“การผ่าตัดของพ่อคุณหลินต้าฮุยจัดการผู้เชี่ยวชาญให้เรียบร้อยแล้ว รออีกสามวันก็สามารถทำได้แล้ว ถึงเวลาฉันจะให้พ่อบ้านหารถส่งคุณไปโรงพยาบาล คุณจะอยู่ดูแลเขาที่นั่นก็ได้ หรือจะให้หลินต้าฮุยหาคนไปดูแลก็ได้ หลังจากนี้ถ้าต้องการอะไรไม่ต้องมาบอกผม บอกให้กับหลินต้าฮุยโดยตรงก็ได้แล้ว”

เหอเหวินคาดคิดไม่ถึงเลยว่า เย่เชินหลินจะคิดเรื่องของเธอให้รอบคอบขนาดนี้ เธอนึกว่าเขาก็แค่จัดหาเงินมาให้ นึกไม่ถึงเลยว่ายังหาผู้เชี่ยวชาญมาให้ และเรื่องการดูแลก็คิดไว้ให้แล้ว

เห็นได้จากจุดนี้ได้เลยว่า เขาก็คือคนที่หน้าเย็นใจอุ่น

ดวงตาอันขอบคุณของเหอเหวินเต็มไปด้วยน้ำตา ยังไม่รอพูดคำว่าขอบคุณ เย่เชินหลินก็ก้าวเท้าเดินจากไปแล้ว

เซี่ยชีหรั่นเดินวนรอบหนึ่ง จงใจเลือกทางที่ไม่มีคนมาเดิน คราวนี้ไม่เจอคนอะไรแล้วสักที

ลองคิดเวลาโม่เสี่ยวหนงก็น่าจะตื่นแล้ว เธอจึงอ้อมกลับไปตึกหลัก กลับเข้าไปห้องสีฟ้าของเธอ

โม่เสี่ยวหนงตื่นขึ้นมาแล้วจริงๆ ล้างหน้าแปรงฟันเรียบร้อยแล้ว กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่บนเตียงอยู่เลย เหมือนว่าเธอนอกจากกินข้าวนอนหลับแล้ว ทุกวิทุกนาทีก็สามารถเอามาเล่นโทรศัพท์มือถือได้ ถึงจะกินข้าวนอนหลับ ก็เหมือนว่าโทรศัพท์มือถือจะไม่อยู่ติดตัวกับเธอไม่ได้อย่างนั้น

เมื่อก่อนเซี่ยชีหรั่นไม่ชอบนิสัยนี้ของเธอมาก กลัวว่าโทรศัพท์มือถือจะแผ่รังสีออกมามากเกินไป แต่ตอนนี้กลับรู้สึกอิจฉาเธอเล็กน้อย

อย่างน้อยตอนนี้เธอก็ดูเหมือนยังมีเรื่องให้ทำบ้าง ถ้าสมมติว่าขณะนี้เธอก็มีโทรศัพท์เครื่องหนึ่ง เธอก็จะไม่ต้องไปคิดภาพผู้ชายคนนั้นกำลังกอดผู้หญิงอีกคนยังไงแล้วใช่ไหม

“พี่เป็นไรอ่ะ ท่าทางอย่างกับวิญญาณหายเลย” โม่เสี่ยวหนงสังเกตเห็นเซี่ยชีหรั่นได้สักที วางโทรศัพท์มือถือลงที่บนเตียง

รอยดูดบนคอเซี่ยชีหรั่นแสดงออกชัดเจนเลยว่าเมื่อคืนเธอกับเย่เชินหลินมีอะไรกัน ตามความจริงแล้วสองคนนี้น่าจะดีกันเหมือนเดิมแล้ว แต่ตอนนี้ทำไมคนนี้กลับใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวอย่างกับคนอกหัก

“ไม่มีอะไรนิ วันนี้แกไม่ไปเรียนเหรอ”

“เฮ้อ ทุกครั้งที่เธอบอกว่าไม่มีอะไรนั่นก็หมายถึงว่ามีอะไร บอกฉันมา มีเรื่องกับพี่เชินหลินใช่ไหม เธอสองคนก็อันนั้นกันแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมยังไม่ได้ดีกันอีกอ่ะ ตกลงเป็นเรื่องอะไรถึงทะเลาะกันเป็นเวลานานขนาดนี้เนี่ย” โม่เสี่ยวหนงนั่งยองลง ดูใบหน้าเซี่ยชีหรั่นอย่างละเอียด คิ้วละเอียดอ่อนและสวยของเธอขมวดขึ้นเล็กน้อย ดูออกได้เลยว่าอารมณ์ไม่ดีมาก

เซี่ยชีหรั่นก็อยากรู้ว่าตกลงเย่เชินหลินโกรธอะไร เมื่อกี้เธอเดินคนเดียวเป็นเวลานานมาก ย้อนกลับไปคิดทุกประโยคในการสนทนาของเธอสองคนของเมื่อคืนและเช้านี้อย่างตั้งใจ

เหมือนปัญหาจะเกิดจากหลังจากที่เธอนอนหลับแล้ว เธอน่าจะฝันถึงเสี่ยวจุน หรือว่าเขาโกรธเพราะเธอเรียกชื่อของเสี่ยวจุนออกมาตอนหลับ

น่าจะใช่แล้ว แต่ก็อาจจะเป็นเพราะเขานึกถึงเรื่องที่เธอกับไห่ลี่หมินจากไปด้วยกันก็ได้

ความคิดของเขาคนนี้เดายากอยู่แล้ว ถึงเธอจะเดาถูก เธอไปขอโทษ เขาก็ไม่ใช่จะดีใจแน่นอน

ดังนั้นตอนนี้ เธอนอกจากอยู่เงียบๆ แล้ว เหมือนจะทำอะไรอย่างอื่นไม่ได้เลย