สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 234

ตอนที่234สาวใช้ตัวแสบ 138

เสื้อที่เลือกมาเหมือนกับไอเดียของจิ่วจิ่วโดยที่ไม่ได้คุยไว้ก่อนเลย เป็นกระโปรงสี่ชมพูกุหลาบ ดูสดใสหวานฉ่ำ คอปกก็แอบต่ำๆ หน่อย เซ็กซี่เบาๆ

เซี่ยชีหรั่นมองดูกระโปรงที่โดดเด่นมากตัวนั้นแล้วก็ถอยหลังเล็กน้อย ถามพวกเธอเสียงต่ำ: “ใส่แบบนี้ไม่ดีมั้ง กระโปรงนี้ก็สั้นเกินไปแล้ว ส่วนสีก็สว่างขนาดนี้”

เธอไม่อยากให้เย่เชินหลินรู้สึกว่าเหมือนเธอจะไปเข้าหอกับเขาอย่างมีความสุขมากจริงๆ

“พี่ เธอหัวโบราณเกินไปละ นี่มันสั้นตรงไหนเนี่ย เธอใส่ก็น่าจะถึงเข่าแล้ว เธอไม่เคยเห็นเหรอคนอื่นเขาโชว์นมโชว์ตูดเต็มถนนเลย เธอนี่ไม่ได้โชว์อะไรสักอย่าง มิดชิดขนาดไหน” โม่เสี่ยวหนงพูดไป ยังถือให้เซี่ยชีหรั่นดูทั้งหน้าทั้งหลัง นอกจากจะสั้นหน่อยๆ คอปกต่ำหน่อยๆ แล้วก็ยังเป็นกระโปรงที่สมบูรณ์อยู่ แต่ที่เซี่ยชีหรั่นยังลังเลอยู่ ก็คือสี

“ชีหรั่น เธอยังจำวันนั้นที่ทำคุกกี้ให้คุณเย่ได้ไหม รสชาติแย่ขนาดนั้นเขาก็กินเข้าไปแล้ว นี่ก็แสดงว่าเขาอยากจะดูความจริงใจของเธอ เธอคิดดูสิ วันนี้เธออาบน้ำกลีบกุหลาบ ยังใส่กระโปรงที่คล้ายกับดอกกุหลาบแบบนี้ เธอทั้งคนก็คือความจริงใจแล้ว หรือว่าเธอไม่อยากจะให้เขาเห็นเธอแล้วก็รู้สึกมีความสุข” จิ่วจิ่วก็ช่วยพูดอยู่ข้างๆ

คำพูดของเธอทำให้เซี่ยชีหรั่นนึกถึงหน้าตาของเย่เชินกินคุกกี้ที่เธอทำตอนนั้น ถึงเขาจะดูไม่ได้มีความสุขขนาดนั้น แต่เธอก็เห็นความซึ้งใจจากตาเขาเล็กน้อย

เธอก็อยากจะเห็นเขายิ้ม ตอนเขายิ้มขึ้นมาก็ราวกับสายลมฤดูใบไม้ผลิที่อบอุ่นอย่างนั้น

เสี่ยวจุน ฉันทำแบบนี้เธอจะไม่โกรธ ใช่ไหม ถ้าเธอเป็นน้องชายของเขาจริงๆ แล้วเขาก็เป็นญาติที่เธอคิดถึงมานาน ฉันจะไม่รักเขาแน่นอน แต่ฉันจะทำดีกับเขาหน่อย ทำแบบนี้ เธอไม่โทษฉันใช่ไหม

เมื่อเธอกำลังนิ่งงันอยู่ จิ่วจิ่วก็ได้ลากเธอขึ้นมาจากน้ำและเช็ดตัวให้เธอ

“พอแล้ว ฉันทำเองเหอะ” เซี่ยชีหรั่นรับผ้าขนหนูมา เช็ดเสร็จแล้วก็เอาไว้ข้างๆ โม่เสี่ยวหนงจึงเอาเสื้อในกางเกงในให้เธอ

“นี่มัน…” เซี่ยชีหรั่นดูสองตัวนั้นก็รู้สึกขนลุก

จากนั้น จิ่วจิ่วกับโม่เสี่ยวหนงก็อธิบายยาวอีก แล้วข้างนอกก็เร่งอีกแล้ว เซี่ยชีหรั่นหมดหนทางแล้วจริงๆ ก็เลยใส่ขึ้นไปอย่างพยายามที่สุดแล้ว

เธอแอบคิดในใจว่า ถึงเวลานั้นก็ขอให้เย่เชินหลินเรียกเธอไปคือแค่ให้เธอชมวิวกลางคืน อย่าให้เธอถอดเสื้อเลยดีกว่า ถึงแม้เธอก็คิดว่าความเป็นไปได้แบบนี้มันน้อยมากๆ

เมื่อเซี่ยชีหรั่นออกมาจากห้องอาบน้ำ พ่อบ้านและ รปภ.ข้างนอกรีบร้อนจนไม่ได้อีกแล้ว

แต่จากการเดินของเธอแล้ว กลิ่นลมหอมที่ลอยมาทำให้ใจของพวกเขานิ่งลงมาเยอะเลย ดูไปที่เซี่ยชีหรั่นอีก ราวกับกุหลาบที่เดินได้จริงๆ ดูยังไงก็รู้สึกงดงามมากอยู่ดี

“เฮ้ย พวกแกอย่าดูไปเรื่อยล่ะ ระวังฉันไปฟ้องถึงคุณเจ้าชายหนุ่มนะ” จิ่วจิ่วพูดตักเตือน ผู้ชายกี่คนนั้นก็รีบเก็บสายหิวโหยนั้นกลับมาทันที พูดอย่างซื่อๆ ว่า: “เชิญครับ คุณเซี่ย!”