สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 235

ตอนที่235สาวใช้ตัวแสบ 139

การแต่งตัวของเธอทำให้เขาตาสว่างเลย ปกติเขาเกลียดสีแบบนี้ที่สุด ไม่ว่าใครใส่ เขาก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วหน่อย สงสัยหลินหลิงคงจะรู้ความชอบของเขาดี ก็เลยตั้งใจแอบเอาเสื้อแบบนี้ตัวหนึ่งไว้ในเสื้อผ้าของเซี่ยชีหรั่นแต่ก็ไม่เห็นร่องรอยใดๆ

ไม่มีใครนึกถึงเลยว่า สีที่เย่เชินหลินเกลียดที่สุดเซี่ยชีหรั่นใส่แล้วกลับทำให้เขารู้สึกดูดีมาก

เขาเพิ่งรู้ว่ากลิ่นที่กระจายออกจากตัวเธอเป็นกลิ่นของดอกกุหลาบ หรือว่าเธอจะแช่น้ำด้วยกลีกดอกไม้

เธอตั้งใจขนาดนี้เลยเหรอ เขาไม่ใช่โม่เสี่ยวจุนสักหน่อย

“มาตรงนี้!” ในเสียงของเขาไม่มีประหลาดใจที่เซี่ยชีหรั่นคาดไว้ก่อนหน้านี้ แต่เหมือนว่าเขาก็ไม่ได้โกรธขนาดนั้นเท่ากับตอนเช้า

เซี่ยชีหรั่นพยายามแสดงตัวเองออกให้ใจเย็น ค่อยๆ อ้อมผ่านโต๊ะทำงานอันกว้างใหญ่ของเขา เดินไปที่ข้างๆ เขา

ยิ่งเดินใกล้เข้ามา กลิ่นหอมของตัวเธอก็ชัดเจนยิ่งขึ้น เขารู้สึกว่าเธอก็เหมือนดอกกุหลาบอันงดงามที่เบิกบานอยู่ข้างๆ เขา

อดพูดไม่ได้เลยว่า ในช่วงเวลาสั้นๆ นี้ ผู้หญิงที่ถูกเขาบุกเบิกหมดความเป็นสาวแล้ว ตอนนี้ทั้งตัวกระจายเสน่ห์ของผู้หญิงที่บรรลุนิติภาวะแล้ว

ปากน้อยอันนุ่มนวลของเธอเปิดออกเล็กน้อย เป็นปฏิกิริยาที่ไม่รู้ตัวอย่างหนึ่ง แสดงให้เห็นว่าความจริงเธอก็ยังตื่นเต้นอยู่

เขามองปากน้อยของเธอนิ่งๆ ก็ไม่จูบเธอ ดูอยู่แบบนั้น เซี่ยชีหรั่นก็ยิ่งตื่นเต้นเข้าไป ใจเต้นตึกตักๆ เหมือนกำลังมุ่งหวังอยู่ แต่ก็เหมือนกำลังกลัวอยู่ อยากจะหนีออก แต่ก็อยากใกล้ชิด อารมณ์วุ่นวายนั้นยังคงทำเธอปวดหัวอยู่ จนเขายื่นแขนออกกอดเอวเธอไว้อย่างกะทันหัน

“ตั้งใจทำเป็นแบบนี้เหรอ อยากจะให้ฉันชิมดีๆ ใช่ไหม” เขากอดเธอไว้แน่นๆ ถามที่หูของเธอ ลมหายใจอันเร่าร้อนทำให้ร่างกายที่ไวง่ายของเซี่ยชีหรั่นนี้แอบสั่นอีกครั้ง

เธอฟังอารมณ์ของเขาไม่ออกว่าชอบหรือไม่ชอบเธอที่เป็นแบบนี้ แต่อย่างน้อยก็ไม่ได้โกรธ นี่เพียงพอที่จะให้เธอดีใจแล้ว

ในใจคิดถึงคำพูดที่จิ่วจิ่วกับโม่เสี่ยวหนงปลูกฝังให้กับเธอ เซี่ยชีหรั่นตัดสินใจว่าจะอ่อนกว่านี้ เขาจะได้ดีใจขึ้นหน่อย

“ใช่ ฉันอยากให้คุณดีใจ” เซี่ยชีหรั่นพูดเสียงต่ำ แค่คำพูดอ่อนๆ ประโยคเดียว ใจของเย่เชินหลินบิดเข้า ก็กดลงที่ปากน้อยของเธออย่างบ้าคลั่ง

จูบของเขาครอบงำและรุนแรงมาก ไม่ปล่อยให้เธอมีเวลาหายใจสักนิดเลย

จูบอันร้อนแรงจนเอ้อระเหยดูดออกซิเจนในสมองของเซี่ยชีหรั่นไปหมด เธอเมาจนไม่มีเรี่ยวแรง ได้แต่นอนตรงแขนที่เหมือนเหล็กของเขานั้นตัวอ่อน ปล่อยให้เขาปล้นอย่างตามใจ

เขาทำจนราวกับแทะกัดเธออยู่ ทำให้ริมฝีปากของเธอรู้สึกเจ็บเล็กน้อย เธอรู้ว่าเขาอยากจะระบายความโกรธของเขาออก เธอก็เลยยื่นแขนไปกอดคอเขาไว้อย่างอ่อนโยนเพื่อทำตามใจเขา