สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 313

ตอนที่313 สาวใช้ตัวแสบ217

ฉัน...ฉันรักคุณ...

ประโยคนี้วนเวียนอยู่ในใจนับพันรอบ ความเจ็บปวดอันหนักหน่วงในหัวใจที่ถูกบดขยี้ของเซี่ยชีหรั่น ยังไงก็ไม่สามารถบอกออกไปได้

ไม่รู้ว่าเพราะไม่รักมากพอ หรือเพราะว่าเสี่ยวจุน ไม่สามารถบอกคำนี้กับผู้ชายอีกคนได้

เย่เชินหลินไม่ได้ตระหนักเลยว่า ตัวเขาเองนั้นปรารถนาให้ผู้หญิงคนนี้พูดออกจากปากกับเขาว่า ฉันรักคุณ คนที่ไม่เคยเชื่อในความรัก ในวันนี้มีความคาดหวัง เพียงเพราะว่าเธอคือคนรัก ผู้หญิงตัวเล็กๆที่คอยสัมผัสหัวใจของเขา

เขาดูออกท่าทางของเธอ ราวกับจะบอกว่า ในดวงตาของเธอนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ตัวเธอเองเจ็บปวดเพียงลำพัง เขาเห็นแล้วก็เจ็บปวด

แต่เธอก็ไม่พูด

ไม่บอกก็คือรักไม่มากพอ ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไร

เขาเอื้อมมือไป จับคางของเธอ ถามอย่างเย็นชา: “ผู้ชายที่น่าดึงดูดที่สุด ไม่ได้หมายถึงผู้ชายที่เธอรัก ใช่ไหม? ผู้ชายที่เข้าใกล้ที่สุด ก็ไม่ใช่ผู้ชายที่เธอรัก ใช่รึเปล่า?”

ไม่ง่ายที่จะหลอกเขา เธอรู้ดี

“ฉัน...” เซี่ยชีหรั่นกัดริมฝีปาก ดูเหมือนจะมีพันหมื่นคำ แต่ก็พูดไม่ออก

เธอทำได้เพียงภาวนาในใจ อย่าบังคับฉัน ได้ไหม? เย่เชินหลิน ฉันพูดไม่ได้ ฉันไม่สามารถพูดได้ หรือคุณไม่รู้เหรอ? หากฉันบอกรักคุณ จะทำให้เสี่ยวจุนที่อยู่ใต้ดินรู้สึกแย่?

เขาอาจจะเป็นน้องชายของคุณ คุณไม่ต้องไปหึงเขา ได้รึเปล่า?

แบบนี้แล้วกัน ฉันจะดูแลรักษาคุณอย่างดีที่สุด เพื่อทำให้คุณมีความสุข

ยกเว้นหนึ่งประโยคที่ให้ฉันพูดว่ารักคุณ ฉันเต็มใจทำเพื่อคุณทุกอย่าง แม้กระทั่งความตาย ก็ย่อมได้

เย่เชินหลินสะบัดคางของเธอออก แล้วพูดอย่างเย็นชา: “เธอคิดว่าฉันอยากได้สามคำนั้นจากเธอมากเหรอ? เธอไม่มีสิทธิ์พูดด้วยซ้ำ!”

เธอรู้ว่าเขายกย่องตัวเองในใจกำลังคิดไม่ซื่อ เขาแค่ไม่อยากให้ใครมาเห็นว่าเขาโหยหา หลังจากไม่ได้เลยรู้สึกผิดหวังก็เท่านั้น

“คุณเย่คะ ตอนเที่ยงคุณทานข้าวที่บ้านไหมคะ? ฉันไปทำอาหารกลางวันให้คุณดีไหม?” เซี่ยชีหรั่นไม่อยากคิดปัญหา ว่าใครรักใครแล้ว เธออยากใช้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์กับเขา เธอจะอยู่ข้างกายเขาไปตลอด

“หน้าที่ของเธอไม่ใช่ทำอาหาร แต่เป็นของเล่นของฉัน” เขามองเธอด้วยความเย็นชา และพูดอย่างช้าๆ

“ความหมายของคุณคือ...”

“ถอดให้หมด!”

หัวใจของเซี่ยชีหรั่นขมขื่นเล็กน้อย ตั้งแต่วินาทีแรกที่ไห่ลี่หมินมาถึง เธอก็รู้ว่าเธอไม่สามารถหนีพ้นได้

เวลาที่เขาไม่พอใจ ก็จะมาลงที่เธอ ต้องการร่างกายของเธอ

เมื่อเขาอิจฉามีชายอื่นอยู่ในใจของเธอ เขาก็จะลงโทษเธอ บางครั้งเธอรู้สึกได้ว่าเขาอยากครอบครองเธอ ให้เธอเข้าใจ ว่าเขาสามารถควบคุมเธอได้ มีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถได้ร่างกายของเธอ

ที่จริงแล้วเวลาที่เธอไม่สบาย ในใจเขาจะมีความสุขได้ยังไง?

“เราไม่เป็นแบบนี้ได้ไหม? ฉันไปทำอาหารให้คุณ ในบ้านนี้นอกจากครอบครัวของพ่อครัวแล้ว ก็เหลือแค่เราสองคนแล้ว เราเข้ากันอย่างมีความสุข ดีไหม?” เซี่ยชีหรั่นพูดเสียงเบา

“ถอด!” เขายังคงเย็นชา

“ก็ได้ค่ะ ถ้าหากนี่คือสิ่งที่คุณต้องการ ฉัน...ฉันจะตอบสนองความต้องการของคุณ คุณสัญญากับฉันได้ไหม หลังจากเสร็จแล้วจะมีความสุข?” เซี่ยชีหรั่นไม่ตายใจเลยถามอีกครั้ง

“เธอมีสิทธิ์ยื่นข้อเสนอเหรอ?”

เธอกัดริมฝีปาก ไม่พูดอะไรอีก และหันหลัง ถอดเสื้อผ้าทั้งหมดออก

...

เธอเจ็บปวด แต่เธอพยายามให้ตัวเองผ่อนคลาย ไม่ให้เขาเห็นเธอรู้สึกไม่ดี

“ทำไมทั้งทั้งที่เธอไม่ชอบ ยังให้ความสำคัญกับฉัน?” เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย

เขารู้ว่าเธอไม่ชอบ จริงๆแล้วในใจของเขาไม่ได้แข็งกระด้างขนาดนั้น เขาก็แค่ยกย่องตัวเองดกินไปจริงๆ เซี่ยชีหรั่นพยายามยิ้ม ตอบอย่างจริงใจ: “ฉันอยากให้คุณมีความสุข”

ในใจของเย่เชินหลินเหมือนถอนหายใจยาวๆ จ้องมองของเล่นชิ้นเล็กๆภายใต้ร่างของเขา

บางครั้งเขาไม่รู้จริงๆว่าจะทำยังไงถึงจะสามารถโหดร้าย และไม่สนใจเธอไปตลอด

เซี่ยชีหรั่นสังเกตสีหน้าของเขาอยู่ตลอด เห็นสีหน้าของเขาผ่อนคลาย เธอเลยถามเสียงเบา: “ตอนนี้คุณยังโกรธไหม? ไม่ต้องโกรธแล้ว เพราะฉันไม่ดี ต่อไปฉัน...” เขาก้มศีรษะ กดริมฝีปากของเธอ และบดขยี้ปากเล็ก ไม่สามารถพูดได้ว่าหนัก หรือเบา เมื่อเทียบกับความหยาบคาย เธอรู้ ว่าเขากำลังหวงแหนเธอแล้ว

เย่เชินหลินไม่เคยเป็นคนที่มักมากในกาม ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ผู้หญิงมีก็ได้ไม่มีก็ได้ ตอนนี้ได้มาเจอเซี่ยชีหรั่น เขาสนิทสนมกับเธอบ่อยๆ บางครั้งถึงสองครั้งถึงสามครั้งต่อวัน แน่นอนว่าเกี่ยวข้องกับร่างกายของเธอที่ดึงดูดเขา แต่อาจเป็นเพราะเขาเท่านั้น ที่สามารถเข้าใจว่าไม่มีบุคคลที่สามระหว่างพวกเขา

“ฉันเป็นใคร?”

“เย่...เย่เชินหลิน!”

“เรียก โม่!”

นี่คือชื่อที่เขาให้เธอเรียก ในขณะนี้ เมื่อเธอกำลังจะไปถึงจุดสุดยอด เขาต้องการให้เธอเรียกเขาอย่างสนิทสนม

“โม่...”

“เรียกอีกครั้ง!”