สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 312

ตอนที่312สาวใช้ตัวแสบ216

“ได้แล้ว เราเดินเล่นกันต่อเถอะ” ไห่ลี่หมินพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และลุกขึ้นเดินไป

ในเวลานี้เย่เชินหลินขับรถเร็วราวกับติดปีก

เขาขับรถไปที่ประตูบ้าน และไม่ได้ขับเข้าไปที่ลานจอด เมื่อจอดรถก็พุ่งเดินเข้าไป กลับไม่พบเซี่ยชีหรั่น

“อยู่ที่ไหน?” เขากดโทรเบอร์ของเซี่ยชีหรั่น

“คุณเย่ คุณกลับมาแล้ว? ฉันอยู่สวนดอกไม้กับคุณไห่ค่ะ”

“เธอกลับมา! บอกไห่ลี่หมินให้รอฉันที่สวนดอกไม้!”

เสียงนี้ไม่ใช่เสียงที่ไม่พอใจปกติทั่วไป เซี่ยชีหรั่นเหงื่อซึม มองไห่ลี่หมินด้วยความกังวล

“กลับไปเถอะ ไม่เป็นไร”

เซี่ยชีหรั่นถอนหายใจ และพูดกับไห่ลี่หมินด้วยเสียงเบา: “คุณทำแบบนี้ทำไม ต่อไปไม่ต้องมาพบฉันแล้ว แบบนี้ฉันไม่สบายใจได้”

“ฉันจะมาให้น้อยลง แต่ว่า ถ้าทำได้จริงๆ ฉันก็ไม่ชอบเธอแล้ว” ไห่ลี่หมินยิ้มเยาะเย้ยตัวเอง และพูดเบาๆ: “รีบไปเถอะ ไปช้าเดี๋ยวเขาจะโกรธเธอได้”

เซี่ยชีหรั่นพยักหน้า และบอกกับไห่ลี่หมิน: “เรื่องของเย่จื่อห้านที่ถามคุณในวันนี้ ได้โปรดอย่าบอกเย่เชินหลินนะคะ ฉันไม่อยากให้เขาเสียใจ”

“รู้แล้ว!”

เย่จื่อห้านสามคำนี้เป็นคำต้องห้าม พวกเขาแทบจะไม่พูดถึง เขาจะไม่เปิดแผลของเย่เชินหลิน

เซี่ยชีหรั่นเดินไปทางบ้าน เดินไปถึงครึ่งทางก็เจอเข้ากับเย่เชินหลินที่ก้าวเท้ายาวเดินมา

“คุณเย่คะ คุณไห่แค่มาดูฉันจริงๆ ไม่มีความหมายอื่น คุณพูดคุยดีๆกับเขาได้ไหม?” เซี่ยชีหรั่นขอร้อง

“กลับไปรอที่ห้อง! ดูว่าฉันจะจัดการกับเธอยังไง!” เย่เชินหลินเหลือบมองน้ำตาบนใบหน้าเธอ ใบหน้าเข้มขรึม หลังจากประโยคนี้ ก็ก้าวเท้าเดินไปข้างหน้า

“คุณเย่!”

“เธอยิ่งขอร้อง ฉันยิ่งชกหนัก!”

ครั้งนี้เซี่ยชีหรั่นไม่กล้าพูดเยอะอีก เพียงก้มศีรษะลง และกลับบ้านอย่างไม่สบายใจ

เมื่อเย่เชินหลินเห็นไห่ลี่หมิน ยังไม่ทันจะพูดอะไร ก็เสยหมัดไป

นายมาฉันไป ครั้งนี้เย่เชินหลินไม่ได้บาดเจ็บ ไห่ลี่หมินก็ชกเขากลับไปหลายที ดวงตาเขียวช้ำเล็กน้อย และมุมปากก็มีเลือดออก

“ไม่รังแกภรรยาเพื่อน นายไม่รู้เหรอ?” เย่เชินหลินชกเสร็จแล้ว หน้าก็ยังมืดมนอยู่

“เธอไม่ใช่ภรรยาของนาย หากนายดูแลรักษาเธอจริง แต่งงานกับเธอ ฉันจะไม่มองเธออีกเลย แต่ผู้หญิงที่ดีแบบนี้ นายยังรุนแรงกับเธอขนาดนี้ ฉันทนดูไม่ได้ อย่างไรก็ตามนายยังไม่แต่งงาน อย่าหวังว่าฉันจะเลิกสนใจเธอ”

เขาก็ไม่ได้ลับๆล่อๆ เขาไล่จีบเธออย่างโจ่งแจ้งอยู่แล้ว

เย่เชินหลินยิ้มอย่างเย็นชา และพูดช้าๆ: “น่าเสียดายไม่ว่านายจะคิดไม่ซื่อยังไงก็ไร้ประโยชน์!”

“ไม่ใช่เพราะนายใช้วิธีไม่สะอาดครอบครองเธอ มีความสามารถนายก็ปล่อยเธอไป เรามาสู้ด้วยความเท่าเทียม ฉันยืนยัน...ตุบ...”ขณะพูดไม่คิดว่า เย่เชินหลินก็เสยหมัดไปอีกที ไห่ลี่หมินเกลียดจนกัดฟัน

“เชินหลิน คืนนี้ฉันเลี้ยงนายกับเซี่ยชีหรั่นทานข้าว” ไห่ลี่หมินที่ถูกชก ยังหยิบยกคำขอนี้ขึ้นมาโดยไม่กลัว

“ใครกินข้าวของนาย? คืนนี้นายมีนัดบอดไม่ใช่เหรอ? คุณน้าลี่บ้านนายบอกไว้แล้ว หากคืนนี้นายไม่กลับไปนัดบอด คืนนี้เขาไม่กินข้าว นายคิดเอาเอง”

“นายโหด!” สองคำนี้ไห่ลี่หมินกัดฟันพูด และเดินไปอย่างไม่สบอารมณ์

ช่วงนี้เขาต้องขอบคุณเย่เชินหลิน นัดบอดไม่สิ้นสุดจริงๆ ปัญหาคือสองคนก่อนที่เขาให้คนจัดการมีความน่าเชื่อถือ แต่ช่วงนี้เขาอยากจะแก้แค้นเขา จึงหาคุณภาพที่ดีให้เขา คุณภาพกว่ารายการนัดบอดในรายการอีก

มีผู้หญิงคนหนึ่ง แต่งหน้าจัด

มาถึงก็ถามเขาทันที: “เรื่องบนเตียงของคุณเป็นยังไงบ้าง? หน้าตาก็ใช้ได้ ไม่รู้ว่าภายนอกดูดีภายในจะแย่รึเปล่า” พูดจบ ยังมองไปส่วนล่างของเขาอย่างดูถูก ไห่ลี่หมินเกือบพ่นกาแฟออกมา

“หากนายไม่มีธุระยังมาก่อกวนผู้หญิงของฉัน ฉันยังมีโหดกว่านี้ นายรอไว้!” เย่เชินหลินพูดแรงอย่างช้าๆ

ไห่ลี่หมินเดินไปไกลพอสมควร ก็หยุดเดินและพูดยั่วยุเขา: “กลัวถูกก่อกวน ก็จับตามองดูให้ดี ดีกับเธอบ้าง อย่าให้ตัวคนเดียวปล่อยทิ้งไว้ตามลำพังในบ้าน เธออ่อนแอมาก...”

“หุบปาก! ไม่ต้องให้นายมาสงสาร หากพูดอีกครั้ง ฉันให้นายได้อนาจารแน่ นายเชื่อไหม?”

ไห่ลี่หมินเชื่อจริงๆ นายคนนี้โหดที่สุด เขาได้เป็นประธานคนต่อไป เพื่อชื่อเสียงของครอบครัว ไม่ควรให้เขามาทำลายอย่างไร้เหตุ