ตอนที่ 32 ปฏิเสธอยู่ตลอด
ไห่ลี่หมิน รู้สึกว่าบางทีบนโลกนี้คงจะไม่มีผู้หญิงคนไหนอีกแล้วที่จะมีความรู้สึกมากมายเท่ากับเธอ แต่กลับรู้สึกหดหู่เช่นนั้น ในเวลาเดียวกัน เขาก็รู้สึกดีใจที่เธอเชื่อใจเขาอีกครั้ง
“ชีหรั่น ให้ฉันเป็นเพื่อนเธอเถอะนะ คอยปฏิเสธอยู่ตลอด ไม่เหนื่อยเหรอ?” ไห่ลี่หมินมองเธออย่างจริงใจและถาม
เซี่ยชีหรั่นรู้ว่าเขาหวังดี แต่หลังจากที่โม่เสี่ยวจุนจากไป เธอก็เหมือนคอยปิดกั้นตัวเอง
เธอไม่ต้องการมีเพื่อนไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง เธอกลับไปยังโลกที่เธอเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น ถึงแม้ว่าจะเหนื่อยแต่เธอก็ไม่ต้องการที่จะออกมา
ไห่ลี่หมิน ดูเหมือนจะไม่รีบร้อน เธอก็ไม่ได้พูดอะไร เขาจึงแก้ไขบรรยากาศที่น่าอึดอัดใจ
“ไม่เป็นไร ให้ฉันเป็นเพื่อนของคุณก่อน แล้วเมื่อไหร่ที่คุณต้องการให้ฉันเป็นเพื่อน แค่เพียงบอกฉันก็โอเคแล้ว”
“ได้!” เซี่ยชีหรั่นพยักหน้าอย่างหนักและในขณะเดียวกันก็พูดเบา ๆ “ขอโทษ”
“ฉันเข้าใจ คุณยังไม่ได้ก้าวออกมาจากความโศกเศร้าที่คุณสูญเสียเขาไป”
ทุกคำดูเหมือนจะสามารถเข้าไปสู่หัวใจของเซี่ยชีหรั่นได้ ทำให้เธอรู้สึกว่าเขาเป็นคนดีจริง ๆ
ในความเป็นจริงยิ่งเธอเย็นชาและปฏิเสธทุกคนไห่ลี่หมินก็ยิ่งชื่นชมเธอมากขึ้น
ในสังคมที่มีผู้คนมากมายเช่นนี้,จะมีใครอีกที่จะรอคนที่ตายไปแล้ว สู้ให้มีใหม่ไม่ดีกว่าหรอกเหรอ?
ในขณะเดียวกันเขาก็อิจฉาโม่เสี่ยวจุนมาก รู้สึกว่าถ้ามีผู้หญิงคนหนึ่งที่รักเขามากขนาดนี้ แม้ว่าเขาจะตายเขาก็มีความสุข
ใช้เวลาขับรถสองชั่วโมงครึ่งเพื่อไปที่สุสานและเมื่อถึงสุสาน คนขับรถก็รออยู่ในรถ ไห่ลี่หมินเข้าไปเป็นเพื่อนเซี่ยชีหรั่น เธอลงจากรถและเดินไปหน้าหลุมศพของโม่เสี่ยวจุนอย่างคุ้นเคย
ไห่ลี่หมิน เว้นระยะห่างจากเธอช่วงหนึ่ง และยืนห่างออกไปจากเธอ และไม่เข้าไปรบกวนเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน
พิมพ์คำหรือประโยคตกไปเยอะคะ อ่านแล้วงงคะ ขอบคุณที่เอามาลงให้อ่านนะคะ...