สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 343

ตอนที่343 สาวใช้ตัวแสบ247

“ต้าจ้วงบอกว่าเป็นเธอให้เขาทำ เธอยอมรับไหม”เสียงของเย่เชินหลินไม่ได้เย็นชามาก แต่เป็นเสียงที่ถามด้วยความเป็นจริง

“ฉัน คุณเย่ ฉันขอโทษ ฉันยอมรับ เป็นฉันทำผิด เป็นฉันทำทั้งหมด”ผู้หญิงคนนั้นยังคงสั่นอยู่ แต่ก็ยอมรับไป

“เธอกับเซี่ยชีหรั่นมีความแค้นอะไร？”เย่เชินหลินถาม เธอรีบส่ายหัว“ไม่มีค่ะ”

“งั้นทำไมไปลงมือกับเธอ”เสียงของเย่เชินหลินดังขึ้น ทำให้ผู้หญิงคนนั้นยิ่งสั่นแรงขึ้น

“ไม่ได้เพื่ออะไร ฉัน...”

ผู้หญิงคนนั้นเหมือนกำลังปกปิดอะไรอยู่ ดูเหมือนกลัวว่าคนลับหลังนั้นจะหาเรื่องเธอ

เย่เชินหลินมองเธอแล้วก็หันตัวเดินกลับ นั่งลงบนโซฟาจึงค่อยๆพูดขึ้น“เธอเข้ามา มาพูดตรงนี้”

ผู้หญิงคนนั้นลุกขึ้นมา เดินโซเซไปที่ข้างๆเย่เชินหลิน เพราะเธอทำผิดเลยไม่ได้ยืน ต้องคุกเข่าลงตอบปัญหาเขา

“ยืนขึ้นได้”เย่เชินหลินออกคำสั่ง ผู้หญิงคนนั้นก็ลุกขึ้นมา

“ในเมื่อไม่มีความแค้นอะไร งั้นก็เป็นคนที่มีความแค้นกับเธอให้เธอมาทำ บอกฉันมาเป็นใคร ฉันจะปล่อยเธอ”เย่เชินหลินถามด้วยเสียงหนักแน่ แม้จะถามผู้หญิงคนนั้นอยู่แต่สายตากลับมองไปส้งหลิงหลิง

ส้งหลิงหลิงสบสายตากับเขาโดยไม่มีความหวาดกลัวใดๆ เหมือนเรื่องนี้เธอไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง

หรือเธอจะไม่ใช่คนที่อยู่ลับหลัง คงจะเป็นคนอื่นมาทำ ถ้าไม่มีหลักฐานเย่เชินหลินจะไม่ยืนยันว่าเป็นเธอทำ

แต่ถ้าผู้หญิงคนนี้บอกมาตรงๆว่าเป็นส้งหลิงหลิงหรือเซียวเสี่ยวลี่ หรือฟางลี่น่า ส้งหลิงหลิงก็ไม่มีโอกาสอยู่ข้างๆเธออีกต่อไป

“ไม่ ฉันพูดไม่ได้ ถ้าพูดแล้วน้องชายฉันจะต้องเสียชีวิตแน่นอน ฉันขอร้องนะคุณเย่ เป็นฉันผิดเอง คุณให้ฉันติดคุกก็ได้ แต่ฉันพูดไม่ได้จริงๆ”ผู้หญิงคนนั้นร้องไห้แล้วคุกเข่าลงอีกครั้ง

เซี่ยชีหรั่นไม่ได้เสียชีวิต ถึงเธอจะโดนตัดสินจำคุกโทษของเธอก็ไม่ได้หนักมาก แต่ถ้าพูดคนที่ลับหลังออกมา น้องชายของเธอต้องเสียชีวิตแน่นอน

“เธอคิดว่าเธอไม่พูด ฉันก็ไม่สามารถเอาชีวิตของคนในครอบครัวเธอแล้วหรอ”สายตาของเย่เชินหลินทำให้เธอรู้สึกกลัวยิ่งนัก

“เธอไม่พูดก็ได้ เพียงแค่เธอไม่พูด ฉันไม่เพียงแค่เอาชีวิตน้องชายเธอ ยังเอาชีวิตของคนในครอบครัวเธอไปทั้งหมด”เย่เชินหลินขู่เธออีกครั้ง เห็นเธอเหมือนไม่เชื่อ เขาก็พูดกับพ่อบ้านที่เพิ่งกลับมาว่า“ไปเอาข้อมูลของผู้หญิงคนนี้มา เอาที่อยู่ของพ่อแม่เธอมา”

“ครับ คุณเย่”พ่อบ้านตอบรับแล้วก็ไปจัดการ ผู้หญิงคนนั้นมองเย่เชินหลินด้วยความขอร้อง

เย่เชินหลินรู้ว่าเธออยากได้อะไร แล้วพูดออกมาอีกครั้ง“เพียงแค่เธอพูดออกมา แนจะรับรองความปลอดภัยของน้องชายเธอ อีกทั้งเรื่องนี้ฉันจะไม่ลงโทษเธอ”

เซี่ยชีหรั่นมองส้งหลิงหลิงตั้งแต่ต้อนจนจบ เธอกำลังคิดอยู่ว่าเธอจะกลัวไหม ถ้าผู้หญิงคนนี้พูดออกมา เธอคงจะมาทำร้ายคนอื่นไม่ได้อีก

“เป็น...เป็นหัวหน้าหวีค่ะ เป็นเขาบับบังคับให้แนทำ”สุดท้ายเธอก็พูดความจริงออกมา

“หวีหงทาว？”เย่เชินหลินขมวดคิ้ว

“ใช่ค่ะ เป็นหัวหน้าหวี”ผู้หญิงคนนั้นไม่สนอะไรแล้ว และพูดความจริงทั้งหมดออกมา“สองวันก่อน แม่ฉันมาหาฉัน ที่จริงเธอเป็นมาแอบบอกฉันว่าหัวหน้าหวีรู้ว่าฉันทำงานที่บ้านตระกูลเย่ เลยจับน้องชายฉันไป เขาบอกว่าเซี่ยชีหรั่นทำให้ลูกสาวของเขาติดคุก เขาให้ฉันหาวิธีให้เซี่ยชีหรั่นไปที่ริมบ่อน้ำ ให้เธอตกลงไปและจมน้ำตาย เขาบอกกับแม่ฉันว่าให้ฉันไปดูว่าในนี้มีเด็กไหม ถ้ามีก็ให้เด็กหลอกเธอไป อย่างนี้คนอื่นจะไม่ปรากฏว่าเป็นฉันทำ”

คำพูดของเธอเย่เชินหลินสามารถยืนยันได้ว่าเป็นจริง

นี่ก็แสดงว่าทั้งหมดเป็นหวีหงทาวทำคนเดียว ส้งหลิงหลิงไม่มีความเกี่ยวข้อง ความเป็นไปได้ที่สองก็คือส้งหลิงหลิงเป็นคนคิดแผนขึ้นมา แล้วร่วมมือกับหวีหงทาว ความเป็นไปได้ที่สามก็คือไม่ได้เกี่ยวข้องกับหวีหงทาว เป็นส้งหลิงหลิงจ้างคนมาทำ แล้วใส่ร้ายให้หวีหงทาว

เซี่ยชีหรั่นก็คิดเรื่องในใจอยู่ และเธอก็รู้สึกว่ามีสามแบบนี้

เธอเป็นคนของเมืองหงินเจียง และก็ได้ยินมานานแล้วว่าเขาเป็นคนโหดร้าย ชอบทำเรื่องที่เอาชีวิตของคนในครอบครัวมาขู่คนอื่น หวีซานซานโดนจับ เขาเลยแค้นเธอ เลยจัดเรื่องนี้ขึ้นมา

“พ่อบ้าน สองวันก่อนแม่ของผู้หญิงคนนี้เคยมาไหม”เย่เชินหลินถาม

“คุณเย่ครับ เธอชื่อเสี่ยวฮุ่ย เป็นคนของเมืองหลินเจียง สองวันก่อนแม่เธอมาแล้วจริงๆ ตอนเห็นเธออารมณ์ของแม่ยังตื่นเต้นมาก ตอนแรกคิดว่าเป็นนานไม่ได้เจอลูกสาวเลยตื่นเต้น ดังนั้นเลยไม่ได้สังเกต”

“อื่ม ฉันรู้แล้ว แกไปหาสองคนที่เชื่อได้เฝ้าดูเสี่ยวฮุ่ยไว้ ถ้าไม่มีคำสั่งของฉัน แกห้ามให้คนอื่นเข้าใกล้เธอ”