สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 378

ตอนที่378สาวใช้ตัวแสบ282

“จริงเหรอคะ คุณน้า! หนูดีใจแทนท่านมากเลยนะคะ! ความจริงคราวก่อนตอนที่หนูอยู่ในวิลล่า หนูก็ได้บังเอิญรู้มาว่าบ้านตระกูลเย่ยังมีลูกอีกคนที่หายไป หนูยังบอกให้พ่อแม่และคุณในบ้านหนูช่วยไปสืบหน่อยอยู่เลย นึกไม่ถึงเลยว่าจะหาเจอเร็วขนาดนี้ ท่านไปหาเจอที่ไหนเหรอคะ ยินดีด้วยนะคะ! คราวนี้ท่านก็ดีใจมากแล้วสิคะ เชินหลินก็ดีใจแล้วเหมือนกัน หนู...หนูก็ดีใจอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ”

คำพูดของส้งหลิงหลิงทำให้ฝู้เฟิ่งหยีนึกเรื่องหาลูกที่ลำบากมาหลายปีขึ้นมาอีกครั้ง แล้วยังนึกถึงความลำบากที่เหยนชิงเหยียนเคยผ่านมา น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างควบคุมไม่ได้

“เรื่องมันยาวน่า ตอนน้าเจอหนูค่อยเล่าให้ฟังนะ” เธอไม่อยากให้ลูกสะใภ้ในอนาคตของเธอฟังออกว่าเธอร้องไห้อีกแล้ว ก็เลยหาข้ออ้างและคุยกับส้งหลิงหลิงเรื่อยเปื่อยจึงวางสายลง

หลังจากที่ส้งหลิงหลิงวางสายลงมุมปากก็โค้งขึ้นอย่างสมใจ ในใจคิดว่า เรื่องนี้เธอทำได้ไม่มีร่องรอยสักนิดเลยจริงๆ ไม่ว่าเป็นใครก็นึกไม่ถึงว่าคนที่หาลูกชายปลอมให้บ้านตระกูลเย่จะเป็นเธอ

เธอรู้นิสัยขี้สงสัยของเย่เชินหลินมาก ถ้าจ้างคนในสังคมจริงๆ แค่ครั้งเดียวพวกเขาก็มองออกว่าเป็นคนหน้าเงิน

คิดอยากจะหลอกใครคนหนึ่ง ก็ต้องใช้ปลอมแทนจริงสิ ดังนั้นเหยนชิงเหยียนคนนี้ คือเธอให้เซียวเสี่ยวลี่ใช้ข้อมูลคร่าวๆ ของเย่จื่อห้านหาเจอบนเว็บไซต์ค้นหาญาติเอง ไม่ใช่แค่หน้าตาที่คล้ายกับตอนเด็กของเย่จื่อห้านอย่างเดียว รวมทั้งอายุและเวลาที่หายตัวไปก็เหมือนกันมาก อีกอย่างประสบการณ์ของเขาก็มองร่องรอยตอนเด็กไม่ค่อยออกด้วย มันยากที่จะเปรียบเทียบ แค่ DNA อย่างเดียวผ่าน ก็ยากที่จะทำให้คนอื่นสงสัยแล้ว

และสิ่งที่สุดยอดไปกว่านั้นก็คือขนาดเหยนชิงเหยียนเองก็ไม่รู้ว่าคนที่เขาหาเจอไม่ใช่ครอบครัวจริงๆ ของเขา

ส้งหลิงหลิงก็ใช้หลายคนมาแล้วเหมือนกัน จึงมีคนบอกข้อมูลเรื่องเว็บไซต์ค้นหาญาติให้ฝู้เฟิ่งหยีอย่างกับไม่ได้จงใจบอก ให้เธอไปลองดูว่ามีเบาะแสอะไรบ้างไหม หลังจากที่ฝู้เฟิ่งหยีลงทะเบียนประกาศข้อมูลแล้ว ส้งหลิงหลิงก็ให้เซียวเสี่ยวลี่จับคู่ให้ฝู้เฟิ่งหยีกับเหยนชิงเหยียนอย่างไร้ร่องรอย ดังนั้นพวกเขาก็นึกว่าตัวเองก็คือคนที่อีกฝ่ายกำลังหาอยู่ ไม่มีร่องรอยของคนนอกเข้ามาร่วมด้วยเลย

อีกฝั่งกำลังหาลูก ส่วนอีกฝั่งก็กำลังหาพ่อแม่ คุณสมบัติก็คล้ายกันมาก เป็นไปได้ไงที่จะเข้ากันไม่ได้ เรื่องนี้ถึงจะถูกเปิดเผยออกมา ก็ไม่มีใครสามารถหาได้ว่าเธอส้งหลิงหลิงเป็นคนทำ

แต่พอเธอได้ยินว่าฝู้เฟิ่งหยีตื้นตันใจเช่นนี้ ดูออกเลยว่าไม่ถูกสงสัยแม้แต่นิดเลย

ก่อนที่จะต่อสู้กับเซี่ยชีหรั่น ส้งหลิงหลิงก็ไม่ค่อยได้ทำเรื่องชั่วร้ายอะไรมาก่อน แต่พ่อเธอใช้ความสามารถของตัวเองขึ้นมาที่ที่สูงขนาดนี้ ความนึกคิดละเอียดอ่อนก็สืบทอดทั้งหมดให้เธอแล้วจริงๆ

กลเล็กๆ น้อยๆ แค่นี้ ไม่ถือว่าเป็นเรื่องยากอะไรเลย

เย่เชินหลินน่า เพื่อให้ระหว่างเธอและยัยต่ำต้อยนั่นหมดความเชื่อใจกัน ฉันลงทุนมากเลยจริงๆ เธอก็อย่าให้ฉันต้องผิดหวังละกันนะ

ส้งหลิงหลิงยิ้มอ่อนๆ จับหน้าท้องและคิดว่า แค่เด็กน้อยอยู่ข้างในอย่างสงบ สุดท้ายเธอก็คือผู้ชนะ บนเซียมซีก็บอกแล้วไม่ใช่เหรอ “โบยบินออกไปหมื่นลี้ ไม่ว่าสัตว์ตัวไหนก็ไม่สามารถขัดขวางได้” เธอเชื่อความคิดของเธอ ถึงแม้ว่าตอนนี้เย่เชินหลินจะมีใจให้กับเซี่ยชีหรั่น แต่ความเชื่อใจระหว่างคนกับคนมีขีดจำกัด อีกอย่างเย่เชินหลินก็ไม่มีพื้นฐานของความเชื่อใจให้กับเซี่ยชีหรั่นอยู่แล้ว ยังไงเธอเข้าใกล้เย่เชินหลินก็เพื่อผู้ชายคนอื่น สำหรับนิสัยและความหยิ่งของเย่เชินหลินแล้ว เขาไม่อนุญาตให้เธอมีอีกคนหนึ่งอยู่ในใจเธอ นั่นก็คือหนามที่อยู่ในใจเขา

ถ้าให้เขายืนยันจริงๆ ว่าคนที่อยู่ในใจเธอคนนั้นก็คือน้องชายของเขา หนามที่อยู่ในใจเขาก็น่าจะต้องค่อยๆ อ่อนลง แล้วเธอส้งหลิงหลิงยังจะเล่นบทอะไรต่ออีกล่ะ

แต่มีหนึ่งจุดที่เธองงจริงๆ หัวหน้าศูนย์ตรวจบอกกับเธอว่า ตัวอย่างของโม่เสี่ยวจุนที่เย่เชินหลินส่งมาไม่ตรงกับของเขาเลย ไม่รู้ว่าข้างในนี้มีอะไรผิดพลาดไป หรือว่าจะเอาตัวอย่างมาผิดแล้ว ส้งหลิงหลิงไม่รู้ เธอรู้แค่ว่า ตอนนี้แน่ใจแล้วว่าเหยนชิงเหยียนก็คือเย่จื่อห้าน ความเชื่อใจที่เย่เชินหลินมีต่อเซี่ยชีหรั่นก็แตกสลายไปแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาที่เธอโบยบินหมื่นลี้แล้ว

ฝู้เฟิ่งหยีวางโทรศัพท์ลง ก็บอกเรื่องคุณพ่อของส้งหลิงหลิงออกมาแล้ว เธอบอกว่าเธอตัดสินใจแล้ว ต้องไปทั้งครอบครัว

“ได้ ก็ทำตามที่ท่านวางแผนเลย” เย่เชินหลินตอบ

คืนนี้เย่เชินหลินไม่ได้กลับไปวิลล่า ก่อนที่ผลของเรื่องโม่เสี่ยวจุนจะออกมา เขาไม่อยากไปเจอเธอ

เซี่ยชีหรั่นยังคงจ้องมองเพดานอยู่ เดี๋ยวก็นึกถึงโม่เสี่ยวจุน เดี๋ยวก็นึกถึงเย่เชินหลิน จนกระทั่งเธอไม่กล้าหวังอีกว่าเย่เชินหลินจะรักเธอมากกว่านี้ รักคนคนหนึ่ง ก็จะเชื่อใจเขา ถึงแม้ว่าเย่เชินหลินจะดีกับเธอ แต่ไม่มีความเชื่อใจสักนิดเลย เธอก็เข้าใจ เธอพูดว่าเธอรักโม่เสี่ยวจุนมากกว่าชีวิตตัวเองต่อหน้าเขาหลายครั้งมาก สำหรับเขาแล้วนี่อาจจะเป็นหลุมที่มิอาจเดินข้ามได้

ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเย่เชินหลิน เธอก็ทำได้แค่รอเวลาจัดการแล้ว ตอนนี้เรื่องที่เธอหวังมากที่สุด ก็คือเจอโม่เสี่ยวจุนในเร็ววัน

เสี่ยวจุน เบอร์โทรศัพท์ที่ฉันให้ท่านคณบดีวางไว้บนโต๊ะเธอเห็นยัง หวังว่าเมื่อเธอเห็นแล้วจะรีบโทรมาหาฉันทันทีเลยนะ ต้องรีบหาฉันนะ!

แต่แล้วตอนนี้ คนที่เธออยากเจอที่สุดไม่อยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าตั้งนานแล้ว และก็ไม่อยู่ในหลินเจียงแล้วด้วย

เมื่อโม่เสี่ยวจุนรู้ที่อยู่ใหม่ของบ้านตระกูลโม่ เขาก็รีบกลับไปโดยไม่หยุดเลย แอบเข้าไปในห้องนอนของโม่เว้ยปิงและภรรยาของเขา ค้นหาโทรศัพท์มือถือและหนังสือที่ใช้จดเบอร์โทรศัพท์ของทั้งสองคนมาหมดแล้ว

ทั้งโทรศัพท์มือถือและหนังสือไม่มีชื่อของเซี่ยชีหรั่นสักอย่าง นิสัยของพวกเขาคือถ้ามีวิธีทางที่ติดต่อเธอได้ต้องจดลงมา หลังจากนั้นเขาก็ได้คิด เดาว่าพวกเขาอาจจะรู้ว่าเซี่ยชีหรั่นไปหาทางแก้แค้นให้เขาแล้ว สำหรับพวกเขาเธอคืออุปสรรคใหญ่ กลัวว่าจะทำให้พวกเขาโดนไปด้วย มีความเป็นไปได้ว่าทั้งสองฝ่ายไม่ได้ติดต่อกันแล้ว

สำหรับเงินก้อนนั้น เขารู้สึกว่าควรเอาให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามากกว่า เขาก็เลยเอาไปแล้ว เงินห้าหมื่นของครั้งแรกเขาก็แค่อยากลองดู เขากลัวว่าคณบดีนิสัยขี้กลัวจะแจ้งตำรวจ เลยไม่กล้าเอาให้เธอทีเดียวหมด พอเอาไปวางได้ไม่กี่วันไม่มีวี่แววอะไรเลย เขาก็ได้ไปอีกรอบ นำเงินสองแสนห้าหมื่นทั้งหมดเอาไปไว้ที่นั้นแล้ว