ตอนที่ 38 เอามา
เขาเห็นฝ่ามือบอบบางของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงและยื่นมือออกไปอย่างเงียบ ๆ พร้อมกับส่งสัญญาณให้เธอยื่นแตงกวาให้เขา
“คุณชายเย่ ยังล้างไม่เสร็จ”
“เอามา!“ น้ำเสียงของเขาดื้อรั้น และเธอก็ไม่พูดอะไรต่อ และยื่นแตงกวาให้แก่เขา
เธอรู้ เมื่อเขามองที่ฝ่ามือของเธอ ดังนั้นเมื่อเขาใช้ฝ่ามือของเขาเพื่อบดหนามออก เธอเองก็ไม่รู้ว่าในใจของเธอเกิดความรู้สึกอย่างไร
ซาบซึ้ง? ตื้นตัน? หรือว่าอะไร อย่างไรก็ตาม ราวกับว่าในตอนนั้นเธอเองก็ไม่อาจจะสงบนิ่งได้
อาจกล่าวได้ว่าเซี่ยชีหรั่นกำลังลงมืออยู่ แต่จริงๆแล้วเธอทำเพียงสิ่งเล็กๆน้อยๆ ส่วนใหญ่คนที่จัดการก็๕อเย่เชินหลิน
อาหารที่เขาทำนั้นดูเรียบง่าย แต่ทุกอย่างดูน่าอร่อย เพียงแค่ยังไม่รู้ว่ารสชาติเป็นอย่างไร
“ไปเอาชามมา!” เขาออกคำสั่ง
เซี่ยชีหรั่นไปที่ตู้และหยิบชามและช้อนมา
เย่เชินหลินชี้ไปที่ผัดกุ้งและข้าวโพด เซี่ยชีหรั่นก็ไปหยิบชามเพิ่มอย่างเข้าใจดี
“ชิมดู อร่อยไหม” เย่เชินหลินกล่าว
“เอ่อ...”
นี่คือสิ่งที่เขาทำให้แม่เขา เซี่ยชีหรั่นคิดว่าตนเองไม่มีคุณสมบัติมากพอที่จะกิน
ท่าทางสายตาของเขามุ่งมั่นมาก และเขาก็ตั้งตารอคอย
เธอดูเหมือนจะเห็นเด็กชายตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งที่ต้องการจะเอาใจแม่ของเขา และเธอทนไม่ได้ที่จะพูดอะไรสักคำ แน่นอน สิ่งที่เขาต้องการให้เธอทำเธอไม่สามารถปฏิเสธได้
เซี่ยชีหรั่นหยิบชาม และใช้ช้อนตักและส่งเข้าไปในปาก และรู้สึกว่ามันอร่อยและมันสมูทกันมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน
พิมพ์คำหรือประโยคตกไปเยอะคะ อ่านแล้วงงคะ ขอบคุณที่เอามาลงให้อ่านนะคะ...