ตอนที่ 39 สูญหาย
เธอคิดว่าในชีวิตนี้เธอจะไม่สนใจผู้ชายคนใดอีกแล้ว แต่กลับค่อยๆพ่ายแพ้ต่อจูบที่นุ่มนวลและหยาบคายของเขา
มือที่อยู่ระหว่างพวกเขายังคงต่อต้าน แต่เขากลับผลักเธอไปหาคอนโซล หลังของเธอชนเข้ากับขอบของคอนโซลและร่างกายส่วนบนของเธอถูกบังคับให้ต้องเอนหลังลงไป
ในขณะที่จูบริมฝีปากของเธอ ร่างกายของเย่เชินหลินก็มีการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรง
ทั้งสองจูบกันและทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงไอเบา ๆ
เย่เชินหลินหยุดการลงมือทันทีและมองไปที่ประตูในเวลาเดียวกับเซี่ยชีหรั่น และเห็นฝู้เฟิ่งหยีที่ยืนอยู่ตรงทางเข้าห้องครัวเธอขมวดคิ้วเล็กน้อย
ใบหน้าของเซี่ยชีหรั่นแดงก่ำ เธอละอายใจและเป็นกังวล เย่เชินหลินจะต้องพูดว่าเธอล่อลวงเขาแน่นอน สองครั้งก่อนก็ไม่ใช่แบบนี้หรอกหรือ? แม่ของเขาจะไม่อนุญาตให้สาวใช้ที่ล่อลวงลูกชายของเธออยู่ที่นี่ เธอบอกว่าเธออาจจะถูกไล่ออกทันที
คิ้วของฝู้เฟิ่งหยีคลายออกทันที เธอก้าวเดินไปพวกเขาอย่างช้าๆ และหันไปถามเซี่ยชีหรั่น “เธอคือ?”
เมื่อมาถึงจุดนี้เย่เชินหลินก็ปล่อยเธอให้เป็นอิสระ และเธอก็สามารถยืนตัวตรงและพูดคุยได้
“คุณผู้หญิง ฉันชื่อเซี่ย...”
เซี่ยชีหรั่นกล่าวได้เพียงแค่ครึ่งประโยค เย่เชินหลินก็ก้าวไปด้านหน้า ตรงหน้าแม่ของเขา และพูดเสียงต่ำ “แม่ ไม่สำคัญว่าเธอเป็นใคร แต่ฉันคือคนที่บังคับเธอ คุณก็น่าจะเห็นแล้วใช่ไหม?”
เซี่ยชีหรั่นประหลาดใจมาก เธอจ้องไปที่ใบหน้าอันเยือกเย็นของเย่เชินหลิน ใบหน้าด้านข้างที่ทำให้ผู้หญิงนับไม่ถ้วนบ้าคลั่งและหมกมุ่นอยู่กับมัน ในใจเธอรู้สึกราวกับว่ากลับด้านขวดก็ไม่ปาน เธอแทบจะไม่เชื่อเลยว่าเขาจะพูดเพื่อเธอต่อหน้าแม่ที่มีค่าที่สุดของเขา แต่เขาก็พูดแทนเธอจริงๆ
แม้ว่าเซี่ยชีหรั่นคำพูดเพียงแค่คำว่าเซี่ยคำเดียวเท่านั้น แต่ฝู้เฟิ่งหยีก็ได้ยินอย่างชัดเจน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน
พิมพ์คำหรือประโยคตกไปเยอะคะ อ่านแล้วงงคะ ขอบคุณที่เอามาลงให้อ่านนะคะ...