สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 424

ตอนที่424 สาวใช้ตัวแสบ 328

หลังจากเซี่ยชีหรั่นมาถึงหลังประตู ผู้เฝ้าประตู ได้ดูชื่อบัตรทำงาน ที่ติดอยู่บนหน้าอกเธอ ก็พูดขึ้นมาอย่างมีมารยาท “ ขอโทษครับ ผู้ช่วยเซี่ย พวกฉันได้รับคำสั่งจากข้างบน ว่าท่านห้ามออกจากประตูนี้ “

คำสั่งจากข้างบน ! เย่เชินหลินนะเย่เชินหลิน ฉันก็แค่เคยวิ่งจากประตูหลังครั้งเดียว ท่านก็ปิดประตูนี้แล้ว ?

เซี่ยชีหรั่นกัดฟัน และทำอะไรไม่ได้

เธอจึงได้แค่ไปถึงประตูหน้า มองไปข้างนอกอย่างระมัดระวัง ไม่เห็นเงาของคนขับรถคนนั้น

เธอมีความคิดที่โชคดีขึ้นมา ไม่แน่คนนั้น อาจจะไปทานข้าวแล้ว กลางวันจะมาเฝ้าเธอได้ยังไง

เซี่ยชีหรั่นรีบออกจากประตู ไม่กล้าเดินสวนทางถนนโดยตรง แต่เดินไปทางข้างตึกสูง ยังไม่ถึงกี่ก้าว ก็ได้ยินเสียงคนจากข้างหลัง : “ คุณเซี่ย ท่านจะไปไหน ? “

ตกใจหมดเลย !

โตมาขนาดนี้ เซี่ยชีหรั่นไม่เคยทำเรื่องไม่ดีเลย คนขับรถที่ต้องปกป้องเธอ ถามจากข้างหลังแบบนี้ วิญญาณเธอเกือบจะหายไปแล้ว

เธอรีบหันหัว ลูบหน้าอกเบาๆ บีบรอยยิ้มออกมา แล้วพูด “ ฉันก็แค่อยากไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตข้างนี้ ไม่ต้องการให้คุณขับรถให้แล้ว “

“ ผมไปกับท่านเถอะ “

เซี่ยชีหรั่นยกมือปฏิเสธ พูด : “ ไม่ต้องไม่ต้อง คุณก็ไปทานอาหารกลางวันเถอะ ฉันต้องซื้อพวกของใช้ส่วนตัว มีผู้ชายอยู่ข้างคนหนึ่ง ไม่สะดวก “

“ ขอโทษนะครับ มันเป็นหน้าที่ของผม ท่านตามสบายเลย คิดเอาว่าไม่มีผมอยู่ ผมก็จะเว้นระยะห่างจากท่านไม่รบกวนท่านซื้อของ “ คนขับรถคนนั้นหรือบอดี้การ์ด พูดกับเธออย่างเกรงใจ ใจเซี่ยชีหรั่นกลับผิดหวังอย่างมาก

เย่เชินหลินไม่อนุญาตให้เธอออกจากประตูหลัง นั่นหมายความว่า ในเวลาที่อยู่บริษัท กับ บ้านวิวล่า เธอก็จะไม่ได้รับอิสระเลยใช่ไหม ?

ไม่มีอิสระก็ช่างเถอะ แต่ตอนนี้ไม่ได้ ถ้าโม่เสี่ยวหนงไม่ได้เห็นเธอ ก็ต้องโกรธแน่นอน

ตอนนี้เธอก็อยู่ในช่วงหลังคลอด เธอให้เธอโกรธไม่ได้

เซี่ยชีหรั่นทั้งที่รู้ว่า คนนั้นฟังแต่คำสั่งของเย่เชินหลิน ยังคงไม่ตายใจ ถามเขาเบาเสียง : “ ฉันมีเรื่องที่ส่วนตัวอย่างมากต้องไปทำ คุณไปกับฉันได้ แต่เก็บความลับให้ฉันได้ไหม ? “

“ ไม่ได้ ! ผมฟังแค่คุณเย่ ! “ บอดี้การ์ดพูดเน้นเป็นคำ

“ เหอเหอ ฉันล้อเล่นกับคุณเอง “ เซี่ยชีหรั่นรีบเก็บคำพูด เธอคิดในใจ ไม่ใช่แค่เธอไปไม่สำเร็จ ถ้าถึงเวลายังโดนคนนี้ฟ้องให้เย่เชินหลิน ว่าเธอตั้งใจจะหนีไป นั่นก็คงโชคร้ายมาก

ยังไม่รอบอดี้การ์ดตอบเธอ หูฟังเขาก็มีคำสั่งของเย่เชินหลินขึ้นมา “ เชิญเซี่ยชีหรั่นมาที่รถฉัน ฉันอยู่ข้างสี่แยกซ้ายของบริษัท “

“ ครับ คุณเย่ ! “

“ คุณเซี่ย คุณเย่เชิญท่านไป “ บอดี้การ์ดพูดอย่างเคารพ

เขาหาเธอ ? เวลาทำงานเขาไม่เคยหาเธอ หรือว่าเขารู้แล้วว่า เธอจะหนี ?

ถ้าเขารู้แล้ว ก็จะโกรธอีกแน่นอน เธอรู้สึกไม่สบายใจ หลังจากเดินตามฝีเท้าของบอดี้การ์ดไปห้านาที ก็เห็น รถยนต์เบนท์ลีย์ของเย่เชินหลิน จอดอยู่ข้างทาง

บอดี้การ์ดขึ้นไป เปิดประตูนั่งด้านหลังให้เธอ : “ คุณเซี่ย เชิญครับ ! “

“ ขอบคุณ ! “ เซี่ยชีหรั่นตอบขอบคุณเสร็จ ก็นั่งเข้าไปในรถ เย่เชินหลินเมมปากไว้แน่น พิงอยู่ที่หมอนเบาะนั่ง ในมือจับสมุดบันทึกหนึ่งไว้ กำลังตั้งใจดู

บอดี้การ์ดปิดประตูให้เรียบร้อย แล้วจากไป เซี่ยชีหรั่นยิ้มออกมาแล้วมองเย่เชินหลิน พูดเบาเสียง : “ คุณเย่ท่านหาฉัน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า ? “

“ เธอดูอันนี้ ! “ เย่เชินหลินพูดจบ นำสมุดบันทึกบนมือเปิดไปทางเซี่ยชีหรั่น สีหน้าเธอเปลี่ยนไปทันที

บนคอมพิวเตอร์ของเย่เชินหลิน มีหลักฐานที่เธอตั้งใจจะหนีออกทั้งหมด โดยเฉพาะเธอออกมาจากทางออกหน้า ของตึกสูง ท่าทางที่อยากเดินไปทางอีกฝั่งอย่างน่าสงสัย ดูยังไงก็รู้สึกว่าในใจเธอมีแผนอะไร

เขารู้แล้วจริงด้วย !

เซี่ยชีหรั่นถอนหายใจในใจ ทีนี้จบแล้ว เขาต้องคิดว่า เธอหนีออกไป ก็เพื่ออยากจะไปเจอโม่เสี่ยวจุนแน่นอน

เธอก็ยังกลัวเขารู้เรื่องของโม่เสี่ยวหนง ฉะนั้นเธอจึงสูดหายใจ แล้วทำตัวปกติ ยิ้มแล้วพูด “ คุณเย่ ท่านดูสิ ตอนนี้เทคโนโลยีก้าวหน้าแค่ไหน อยากรู้ว่าใครทำอะไร ก็รู้ว่าใครทำอะไรได้ .... “

ยัยตัวเล็ก ! ยังมาแกล้งทำตัว ใส่เขาอีก

“ ถ้าเทคโนโลยีไม่ก้าวหน้าขนาดนี้ เธอคิดว่าจะไปไหน ? “ สีหน้าเย่เชินหลินมืดหมอง เซี่ยชีหรั่นยิ่งมองยิ่งรู้สึกกังวลใจ

“ ฉันก็ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเมื่อคืนที่พวกฉันกินหมดแล้ว เพราะฉะนั้นฉันอยากไปซื้อมาอีกลัง” เซี่ยชีหรั่นบีบรอยยิ้มออก พูดโกหก