สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 425

ตอนที่ 425 สาวใช้ตัวแสบ 329

ตอนเย่เชินหลินเข้ามา ตาของโม่เสี่ยวหนงก็มีความเปล่าประกาย เขาจะดูไม่ออกได้ยังไง

โดยเฉพาะเสียงกระแอมไอของโม่เสี่ยวจุน เตือนเขาในเวลาเดียวกัน ต้องเว้นระยะห่างจากน้องสาวสะใภ้ที่มีนิสัยไม่ได้ดีเต็มสิบนี้ ห้ามให้ผู้หญิงของเธอเสียใจ

โม่เสี่ยวหนงผิดหวังเล็กน้อย ที่จริงหลังจากที่วันนี้โม่เสี่ยวจุนเตือนเธอ เธอคิดเยอะมาก เย่เชินหลินดีกับเธอแบบนี้ เธอรู้สึกว่า อาจจะเป็นเพราะตัวเธอ และยังมีส่วนที่เกี่ยวกับตัวเธอเอง เช่นเธอสวย และน่ารัก

เธอคิด ถ้าเอาใจใส่กับพี่เขยหน่อย ไม่แน่อนาคตเธอก็ยังมีโอกาส

ก่อนหน้านั้นเป็นเพราะเธอหา ซุนตงหมิงจึงไม่ได้คิดเรื่องเข้าหาเย่เชินหลินแล้ว ตอนนี้เธอไม่มีผู้ชายแล้ว สายตาก็หยุดที่เย่เชินหลิน ที่คอยช่วยเธอจัดการเรื่องมากมายขนาดนี้

แต่เขากลับพูดว่า ถ้าคราวหลังมีเรื่องอะไรให้ติดต่อกับเลขาเขา มันทำให้เธอไม่พอใจ

“ พี่ พี่ไม่มาเยี่ยมฉันแล้วจริงหรอ ? แม้จะมีคนดูแลฉัน แต่พวกเธอก็ไม่สามารถคุยเป็นเพื่อนฉันได้ พี่ ..... “ โม่เสี่ยวหนงเข้าใจอยู่แล้ว ถ้าอยากเข้าใกล้เย่เชินหลิน ต้องผ่านทางเซี่ยชีหรั่น เพราะฉะนั้นเธอจึงเปลี่ยนความคิด เธอมองและอ้อน เซี่ยชีหรั่นอย่างน่าสงสาร

“ ไม่ได้ ! “ คำพูดนี้โม่เสี่ยวจุนเป็นคนตอบ

“ ชีหรั่นทำงาน มีเรื่องให้ยุ่งอีกเยอะ ไม่สะดวกที่จะมาตลอด ที่นี่มีฉันและสองคนนั้นก็พอแล้ว “

ยังคงห่วงผู้หญิงของเธอตลอดเวลา สายตาเย่เชินหลินกวาดมองไปที่โม่เสี่ยวจุนอย่างเย็นชา สีหน้าเขาดูเฉยชา

เขาแค่ห่วงเซี่ยชีหรั่น จึงไม่ปิดบังมาตลอด เขาก็ต้องการให้เย่เชินหลินสังเกตถึงผู้หญิงคนนี้ เธอชอบแย่งของของเซี่ยชีหรั่นมาตั้งแต่เด็ก ทุกอย่างที่เธอชอบ เธอก็อยากได้หมดทั้งนั้น

เขาไม่หวังว่าแม้แต่ผู้ชายของเซี่ยชีหรั่น เธอก็อยากได้

เซี่ยชีหรั่นก็เข้าใจความหมายของโม่เสี่ยวจุน แต่แค่เธอไม่อยากคิดว่าโม่เสี่ยวหนงร้ายขนาดนั้น มักรู้สึกว่าเธอแค่เอาแต่ใจ นิสัยก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น

เธอมองเย่เชินหลินอย่างข้อร้อง ยังคงคาดหวังให้เขายังให้อิสระเธอบ้าง ให้เธอมาเยี่ยมโม่เสี่ยวหนง ปกติไม่ติดต่อกันก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร แต่ตอนนี้สำคัญกับเธอมาก ถ้าเธอมีอารมณ์ที่ไม่สบายใจ คงจะกระทบโดนสุขภาพ

“ ไปเถอะ ! “ เย่เชินหลินพูดแค่สองคำนี้ แล้วกอด เซี่ยชีหรั่นออกจากประตู

แม้เขาจะไม่พูดอะไร แต่ความหมายชัดเจนมากแล้ว ไม่ให้เธอมาเยี่ยมโม่เสี่ยวหนง

เมื่อก่อนความประทับใจที่เย่เชินหลินที่มีต่อโม่เสี่ยวหนง ยังพอผ่านไปได้ ตั้งแต่รู้ว่าสไตล์นิสัยของแม่เธอ ไป๋จงเจี๋ย เขาก็มีความรู้สึกกับเธอเปลี่ยนไปอีกแบบแล้ว

โดยเฉพาะวันนี้ที่เจอกันสองรอบ ความประทับใจที่เขามีต่อเธอก็ยิ่งแย่ลงมาก

ย้อนกลับไปคิดการยุยงของเธอทั้งสอบรอบ ดูเหมือนจะไม่มีอะไร เขาก็ไม่เคยไปคิดว่าผู้หญิงที่ดูใสซื่อแบบนี้ จะร้ายได้ขนาดไหน อีกอย่างเธอยังเป็นน้องสาวของคนที่เขาชอบ รักเธอก็ต้องรักคนของเธอ จึงเชื่อคำพูดเธอ

ตั้งแต่ตอนนี้ เขาจะไม่มองเธอแม้แต่ครั้งเดียว และไม่มีทางให้โอกาสเธอ มาสร้างปัญหาทำลายความสัมพันธ์ของเขาและเซี่ยชีหรั่น

ในห้องผู้ป่วย เย่เชินหลินและเซี่ยชีหรั่นไปแล้ว สีหน้าของโม่เสี่ยวหนงก็ดูไม่ดีขึ้นมามาก เธอมองโม่เสี่ยวจุนอย่างโกรธ : “ พี่หมายความว่ายังไง ? พี่ไม่อยากมาดูแลฉันตรงนี้ก็ช่าง พี่ไปเถอะ ไป ไป ! ฉันไม่ยากเห็นหน้าพี่ ! “

“ได้ ! “ โม่เสี่ยวจุนไม่พูดอะไร แล้วออกจากห้องไปเรียกพี่เลี้ยง อธิบายเรื่องให้เธอเล็กน้อย จากนั้นก็จากไปแล้ว

โม่เสี่ยวหนงคนนี้ เขารู้ทันเธอมาก ให้เธอฟื้นฟูร่างกายที่นี่คนเดียว ใจยังนิ่งสงบได้ดีกว่า

“ หลิน ไม่ว่าเสี่ยวหนงจะยังไง เธอก็ยังเป็นน้องสาวฉัน คราวหลังฉันไม่สนใจเธอก็ได้หมด แต่ตอนนี้เป็นช่วงพิเศษ ..... “ ออกจากห้องผู้ป่วย เซี่ยชีหรั่นพูดเบาเสียง พูดได้ครึ่งหนึ่งก็โดนเขาขัด

“ คุณภาพทางจิตใจของน้องสาวเธอคนนี้ แข็งแกร่งกว่าเธอเยอะเลย “ เย่เชินหลินพูดคำนี้จบอย่างเย็นชาก็ไม่อยากพูดอะไรมากกว่านี้แล้ว

“ ท่านไม่เห็นว่าเธอร้องไห้ขนาดไหน ผู้หญิงที่แข็งแกร่งขนาดไหน ถ้าเจอเรื่องแบบนี้ ก็ไม่สามารถสงบลงมาได้หรอก “ เซี่ยชีหรั่นพูด เย่เชินหลินขมวดคิ้ว ถามอย่างเย็นชา : “ เธอดูไม่ออกหรอว่าเธออยากแย่งผู้ชายของเธอ ? เธอไม่แคร์งั้นหรอ ? “

เซี่ยชีหรั่นถอนหายใจ พูดเบาเสียง : “ ช่างเถอะ ถ้างั้นก็รบกวนท่านแล้ว “

แน่นอนเธอไม่ได้ดูไม่ออก เธอแค่ไม่อยากคิดไปไกลมากกว่านี้

“ นิสัยเธอแบบนี้ต้องแก้หน่อยแล้ว ช่วยคนได้ แต่ต้องดูว่าอีกฝ่ายเป็นคนยังไง คุ้มหรือไม่คุ้ม เรื่องชาวนากับงู เธอยังต้องเรียนรู้ใหม่ “ เย่เชินหลินขมวดคิ้วแล้วพูด