สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 475

ตอนที่ 475 สาวใช้ตัวแสบ 379

เย่เชินหลินกลับไม่คิดแบบนี้ การปฏิบัติตัวของพานหยูเขาพอจะรู้ ไม่แน่ใจเรื่องคราวที่แล้วที่ส้งหลิงหลิงให้ส้งชูหาวทำกับเซี่ยชีหรั่นเรื่องนั้น เธออาจไม่รู้เรื่องก็ได้

“ไปแบบนี้ คนอื่นอาจคิดว่าพวกเราเป็นคนไม่มีเหตุผล ไปบีบบังคับเธอได้ พวกเราต้องการให้พานหยูอธิบายเรื่องเมื่อกี้ให้กระจ่าง” เย่เชินหลินอยู่กับที่ไม่ขยับ จ้องมองพานหยูอย่างไม่ละสายตา

พานหยูขอโทษรู้สึกเสียใจเหมือนมีคนเอามีดกรีดหน้าเธอ คำขอร้องของเย่เชินหลิน ยิ่งทำให้เธอไม่อยากห่วงอะไรทั้งนั้น อยากจะเหยียบหยามเซี่ยชีหรั่นให้ถึงที่สุด แต่เสียดายเธอไม่กล้า

คนยิ่งเยอะขึ้นเรื่อยๆ ไห่ลี่หมินซึ่งเป็นเจ้าของบ้านสมัยที่สามของบ้านตระกูลไห่ เดิมทีไม่อยากให้มีเรื่องไม่สบายใจในวันเกิดของคุณปู่ แต่เรื่องเกี่ยวพันถึงชื่อเสียงของเซี่ยชีหรั่น เขาไม่อยากให้เธอถูกประณามไปตลอดชีวิต เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่ได้ควบคุมสถานการณ์เหมือนกับเย่เชินหลิน มองพานหยูอย่างเย็นชา

พานหยูถูกนายหญิงส้ง บงการให้มา วินาทีนั้นเธอรู้สึกอึดอัดที่สุด

มองไปที่รองประธานส้ง สองสามีภรรยา อย่างขอความช่วยเหลือ พวกเขาก็กำลังเดินมาทางนี้ แต่ดูไม่ออกว่ามีท่าทีที่จะช่วยเธอสักนิด

เย่เชินหลินยังบีบบังคับเธออยู่ คำพูดที่เมื่อกี้เธอพูดไปนั้นเธอไม่เคยคิดว่าจะไกล่เกลี่ยยังไง คำพูดนี้เดิมทีก็ไกล่เกลี่ยยาก ถ้าจะไกล่เกลี่ยให้ดี ก็ต้องเริ่มพูดที่ส้งหลิงหลิงทำอะไรกับเซี่ยชีหรั่น คงยากที่จะพูดจากปากเขาว่าส้งหลิงหลิงทำอะไรกับเซี่ยชีหรั่น อย่างน้อยเมื่อก่อนเขาเคยเป็นคู่รักกัน แต่เขาก็ไม่อยากให้เซี่ยชีหรั่นไปไหนก็มีแต่คนซุบซิบนินทาลับหลัง เรื่องนี้ยังไงเขาก็ จำเป็นต้องให้พานหยู ให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผล พอสายตาเขากวาดมองที่รองประธานส้ง สองสามีภรรยาที่กำลังเดินมาภายใต้สายตา เขาปรากฏรอยยิ้มแห่งความเย็นชาขึ้น คราวนี้คงสนุกแน่ พานหยู เอ้ยพานหยู เธอนี่ช่างโง่เขลาจริงๆ!

พานหยูมองทั้งคู่ตระกูลส้งอีกครั้ง พวกเขาเดินมาถึงข้างหน้าแล้ว แต่แค่มองมาเฉยๆ แม้แต่จะออกมาไกล่เกลี่ยสักนิดก็ไม่มี

ชั่วพริบตานั้น พานหยูมีความรู้สึกว่ากำลังถูกหลอกใช้ เธอเสียใจเหลือล้น ชั่งใจสักพัก คิดว่าล่วงเกินเย่เชินหลินน่ากลัวกว่าจะล่วงเกินคนในตระกูลส้ง

ท่ามกลางผู้คนเธอพูดอย่างเสียงสูง “ที่จริงเพราะฉันผิดเอง ฉันกับหลินหลิงเป็นเพื่อนรักกัน พวกคุณเลิกกันแล้วฉันรู้สึกไม่พอใจแทน ตอนนั้นหลินหลิงรับเซี่ยชีหรั่นเป็นน้องสาวก็ไม่เคยมีความจริงใจสักนิด เขาก็แค่อยากให้สถานะนี้พัวพันกับเธอ อีกทั้งตอนนั้นก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้อง ฉันรู้ว่าพวกคุณพึ่งจะมารักกันหลังจากที่คุณเย่ ล้มเลิกการแต่งงานแล้ว อีกอย่างหลินหลิงยังเคยทำกับเซี่ยชีหรั่นเรื่อง...”

“เพี้ยะ!” พานหยูพูดถึงตรงนี้ นายหญิงส้งตบหน้าเธอทันที ขมวดคิ้วถามด้วยน้ำเสียงที่โกรธสุดขีด “ ทำไมเธอถึงพูดอะไรไม่รับผิดชอบเหยียบหยามชื่อเสียงหลินหลิงแบบนี้ได้ไง ทั้งๆ ที่เมื่อกี๊เธอพูดกับฉันหยกๆว่าเธอเห็นเขาขวางหูขวางตา บอกว่าเชินหลินชอบเขา ไห่ลี่หมิน ก็เพราะเขาถึงเลิกกับเธอ เธอเห็นเขาจะถามเขาให้รู้เรื่อง ฉันห้ามเธอยังห้ามไม่อยู่ เธอต้องรู้ไว้ว่า ถึงแม้หลินหลิงกับเชินหลิน จะเลิกกันแล้วก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเธอพูดแบบนี้เท่ากับยุแหย่ให้ตระกูลส้งกับตระกูลเย่ ผิดใจกัน เรียกพ่อแม่เธอมาสิ! ฉันอยากถามพวกเขาเหมือนกัน สอนลูกสาวแบบไหนกันแน่”

เรื่องราวกลับตาลปัตร เดิมทีคิดว่าเซี่ยชีหรั่นความประพฤติไม่ดี เวลานี้เห็นพานหยูใช้ชื่อเสียงของส้งหลิงหลิงมาด่าว่าเซี่ยชีหรั่น ขณะนี้ก็เป็นการล่วงเกินคนตระกูลส้งจนวุ่นวายไปหมด

“ไปเถอะที่รัก เราไปหาอะไรทานดีกว่า” เย่เชินหลินเอาพานหยูโยนให้กับทั้งคู่ตระกูลส้งตัวเองกลับกอดเซี่ยชีหรั่นเดินไปทางที่มีคนน้อยๆ

เขารู้ว่าไห่ลี่หมินไม่ห้ามพวกเขาแน่ อารมณ์ร้อนอย่างพานหยู พอรู้ว่าถูกทั้งคู่ตระกูลส้งหลอกใช้ ต้องไม่ยอมแน่สองฝั่งปะทะ เรื่องที่ควรพูดไม่ควรพูดก็จะพูดออกมาหมด

ต่อแต่นี้ก็จะไม่มีใครสงสัยความประพฤติของเซี่ยชีหรั่นอีก

โม่เสี่ยวจุนมองเซี่ยชีหรั่นด้วยความเป็นห่วง เห็นเธอปลอดภัยแล้วใช้สายตาเย็นชามองมาที่เย่เชินหลิน แววตานั้นหมายถึง คุณดูแลเธอยังไง? ปล่อยให้เธออยู่ที่นี่คนเดียว ทำให้คนบ้ารังแกเธอได้?

โม่เสี่ยวจุนไม่รู้เรื่องน้องสาวของส้งหลิงหลิงมันเป็นเรื่องอะไรกันแน่? แต่เขาเข้าใจเซี่ยชีหรั่น และเขาเชื่อว่า ฝ่ายตรงข้ามคงด่าแบบไม่ไว้หน้าแน่

เซี่ยชีหรั่นหันไปยิ้มให้โม่เสี่ยวจุนบอกเป็นนัยๆว่า เธอไม่เป็นไรแล้ว เธอคิดตอนนั้นแผนที่ส้งหลิงหลิงรับเธอเป็นน้องสาวร้ายกาจมาก ช้าหรือเร็วต้องมีวันนั้นอยู่แล้ว

เย่เชินหลินเขามีธุระของเขา เป็นเพราะเธอไม่ได้อยู่ข้างกายฝู้เฟิ่งหยีไม่ได้โทษเขาว่าไม่ได้ดูแลเธอ อีกหน่อยงานเลี้ยงแบบนี้ก็คงมีอีกเยอะถึงแม้ว่าวันนี้จะดูแลได้ดี ช้าหรือเร็วก็ต้องมีเรื่องอยู่ดี

แม่ของเซี่ยชีหรั่นก็มองเธอด้วยความเป็นห่วง เธอรู้สึกอุ่นใจ แล้วก็พยักหน้ายิ้มกับท่าน ให้ท่านรู้ว่าเธอไม่ได้เป็นไร

ความห่วงใยแบบนั้น ถึงแม้ว่าจะแค่แววตา เธอก็สามารถรู้สึกได้ เทียบกับเธอแล้วประธานจงที่อยู่ไม่ไกลจากเธอ ไม่ว่าเธอจะตกอยู่ในสถานการณ์อึดอัดแค่ไหน เขาก็ไม่รู้สึกอะไรสักนิด

ในใจรู้สึกสับสนวุ่นวาย มีคนมากมายที่เป็นห่วงเธอ เธอรู้สึกขอบคุณมาก และอบอุ่น แต่การไม่สนใจของพ่อ ทำให้เธอรู้สึกเศร้าโศก

ความคิดนี้ถูกเย่เชินหลินเชยคางเธอขึ้นจูบปากเธอเขา ทำให้ความคิดทั้งหมดนี้หายไปทันที

เดิมทีเขาแค่ปลอบใจเธอ จูบแล้วก็ปล่อยเธอออก แต่กลับทำให้เซี่ยชีหรั่นหน้าแดงจนรู้สึกร้อน

เขาเลยใช้โอกาสนี้เพื่อประกาศให้ทุกคนรู้ว่า เขาจริงจังกับเซี่ยชีหรั่นนะ

เย่เฮ่าหรันกับฝู้เฟิ่งหยี ก็กำลังเดินมาจากที่ยืนอยู่ไกลๆ มองเธออย่างเป็นห่วง ถามเธอ ”ไม่เป็นไรนะ?”

“ขอโทษ ไม่เป็นไรค่ะ” การปรากฏตัวของเธอทำให้เกิดปัญหานี้ เธอรู้สึกละอายใจผิดต่อเย่เฮ่าหรันสองสามีภรรยาอย่างมาก ผู้เฟินหยีจับมือเธอไว้ ตีเบาๆ