สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 474

ตอนที่ 474 สาวใช้ตัวแสบ378

เซี่ยชีหรั่นพยายามควบคุมใบหน้าอย่างสุดกำลัง แต่สีหน้าของเธอยังคงอึดอัด ฝู้เฟิ่งหยีตอบแทนเธอ

“เหมือนหน่อยนะ น่าจะเป็นเพราะบุคลิกเหมือน ฉันดูแล้วโครงหน้าก็ไม่ได้เหมือนขนาดนั้น”

หลังจากอธิบายแล้ว เธอไม่อยากให้เซี่ยชีหรั่นถูกวิพากษ์วิจารณ์และพูดกับเธอว่า "ช่วยไปเอากาแฟร้อนสักถ้วยให้น้าหน่อย ไม่ต้องรีบนะ เธอก็ไปเดินเล่นรอบ ๆ มาคุยกับคนชราอย่างพวกเราไม่มีอะไรน่าสนุกหรอก”

เห้ย คุณดู คุณนางเย่ปกป้องลูกสะใภ้นะ กลัวว่าพวกเราจะกินเธอ คุณนางพานยิ้มตอบ ฝู้เฟิ่งหยีก็ยิ้มตาม “ลูกสะใภ้ตัวเองต้องปกป้องอยู่แล้ว

ในใจเซี่ยชีหรั่นรู้สึกซาบซึ้งที่ฝู้เฟิ่งหยียอมรับ อีกทั้งยังคิดแทนเธอทั้งหมดอีกด้วย ถึงเวลานี้เธอยิ่งเข้าใจถึงความหมายที่เย่เชินหลินเคยพูดประโยคนั้น เขาเคยบอกจะแบ่งความสุขของครอบครัวให้แก่เธอ หลังจากนี้เธอจะไม่ใช่เด็กกำพร้าแล้ว

“จิ่วจิ่ว เธอไปกับเซี่ยชีหรั่นเถอะ” ฝู้เฟิ่งหยีสั่งจิ่วจิ่วที่อยู่ด้านหลัง จิ่วจิ่วรีบพยักหน้า

เดินไปไม่กี่ก้าว เซี่ยชีหรั่นก็พูดข้างๆหูจิ่วจิ่วให้เธอไปอยู่ข้างกายฝู้เฟิ่งหยี เขาอายุมากแล้ว อาจยืนจนเหนื่อยแล้ว หรือไม่สบายตรงไหน ข้างกายมีเธอถึงจะสะดวก

“ชีหรั่น แล้วเธอจะทำยังไง?” จิ่วจิ่วถามอย่างไม่ค่อยสบายใจ

“ฉันจะทำอะไรได้ล่ะ? เธอดู นี่งานเลี้ยงใคร ของตระกูลไห่นะ ตระกูลไห่กับตระกูลเย่ความสัมพันธ์ดีขนาดนั้น ฉันอยู่ที่นี่จะทำอะไรได้ล่ะ ไม่มีอะไร เธอวางใจเถอะ! รีบไป!”

จิ่วจิ่วพยักหน้า หันหลังกลับไปหาฝู้เฟิ่งหยี

เซี่ยชีหรั่นเดินไปข้างหน้าคนเดียวและที่นี่เธอไม่รู้จักใครเลย แต่เธอก็ลังเลที่จะอยู่ข้างๆ ฝู้เฟิ่งหยี เพราะเห็นสายตาแปลก ๆ ของผู้หญิงเหล่านั้น

เธอดูออกว่าตราบใดที่เธอยังอยู่ที่นั่น พวกเขาจะเอาเธอไปตั้งเป็นประเด็นหัวข้อและถามฝู้เฟิ่งหยีไม่หยุด

เธอหยุดอยู่ในมุมที่ไม่มีใครอยู่และนั่งลงบนโซฟาที่อยู่ข้างๆ เธอมองไปรอบ ๆ และในที่สุดก็มองใบหน้าของแม่ที่นั่งอยู่ที่นั่นเงียบๆเหมือนกัน

เขาก็มองเธอ สายตาเต็มไปด้วยความเอ็นดู ยิ้มเล็กน้อย

ห่างจากคนหลายคน เซี่ยชีหรั่นพยักหน้าเบา ๆ เธอคิดอยากลุกขึ้นเดินไป พูดกับเขาตามลำพังเพียงไม่กี่คำ

เมื่อเธอมองไปที่ จ้าวเหวินอิงมีหลายคนก็กำลังมองเธอ พวกเขาอยู่ห่างจากเธอนิดหน่อย และในขณะเดียวกันก็มองเธอพร้อมกันวิพากษ์วิจารณ์

“ คุณน้า หลินหลิงไปไหนแล้ว? หรือว่าถูกปีศาจจิ้งจอกนั่นเอาเปรียบอย่างง่ายดาย？ พวกคุณดูเธอ ได้ใจนัก ฉันเห็นแล้วก็โมโห ทนไม่ไหวอย่าด่าสักชุด” พูดโมโหลมออกหู พานหนูเป็นแฟนเก่าของไห่ลี่หมิน เธอยืนอยู่ข้างกายของนายหญิงรองประธานส้ง ตั้งใจมาทักทายพวกเขา

รองประธานาธิบดีซ่งและภรรยาของเขาไม่อยากไปด่าว่าเซี่ยชีหรั่น แม้ว่าอยากจะตบเธอสักฉาบ ห่างจากเวลาคราวที่แล้วตอนที่เย่เชินหลินบอกเลิกรา

กับส้งหลิงหลิงจนถึงวันนี้ก็ผ่านมาไม่นานเท่าไหร่ วันนี้เย่เชินหลินกับพาคนรักใหม่มาออกงาน ได้ยินว่าส้งหลิงหลิงเป็นเด็กกำพร้า เขายอมที่จะเอาเด็กกำพร้าเพื่อจะปกป้องเธอ แต่กลับเตะส้งหลิงหลิงทิ้ง นี่ไม่ใช่กำลังตบหน้ารองประธานส้งหรอ?

สีหน้าของนายท่านส้งเย็นชา สีหน้าของนายหญิงส้งยิ่งดูไม่ได้ พูดกับพานหยูอย่างเยือกเย็น “เธอเป็นเพื่อนที่ดีของหลินหลิง อายุก็ไล่เลี่ยกับเธอ อยากทำอะไรก็ทำ ไม่ต้องห่วงถึงเรื่องที่จะตามมา เรารู้ว่าเธอหวังดีกับหลินหลิง ขอบใจเธอหลินหลิงถ้ารูว่าเธอมีความยุติธรรมขนาดนี้ ยิ่งจะถือว่าเธอเป็นเพื่อนที่รู้ใจ

พานหยูทนมานานแล้ว วันนี้ไม่อยากทนอีกต่อไป ถึงแม้เธอจะมีแฟนใหม่แล้ว ซึ่งพละกำลังไม่ได้แย่กว่าไห่ลี่หมิน ในทางตรงกันข้ามพละกำลังเหนือกว่าเขาหลายเท่าด้วยซ้ำ ทำไงได้เธอยังอาลัยอาวรณ์กับความรู้สึกเก่าๆของไห่ลี่หมิน โดยเฉพาะวันนี้ตอนที่เธอมา เห็นสายตาของไห่ลี่หมินจ้องไปที่เซี่ยชีหรั่นที่อยู่ข้างกายเย่เชินหลิน เธอยิ่งรู้สึกเกลียดเข้ากระดูก

เธอเดินผ่านไปมาท่ามกลางคุณหนูมาตลอด แต่กลับไม่ได้สังเกตเห็นคุณผู้หญิงของเสนาธิการหลี่ นั่นก็คือแม่เลี้ยงของหลี่เหอไท้อยู่ในเหตุการณ์ด้วย ถ้ารู้แต่แรกแม่เลี้ยงเขาอยู่ แล้วยังเป็นแม่ของเซี่ยชีหรั่นด้วย เธอคงไม่เสียสติไปอาละวาดขนาดนั้น

ตอนเธอถือแก้วเหล้า บอกภรรยาของรองประธานส้งว่าจะไปเจอเซี่ยชีหรั่น ในใจเธอคิดแต่ว่ามีตระกูลส้งให้ท้ายอยู่ แล้วยังมีลูกชายของเสนาธิการหลี่หนุนหลังอย่างเต็มกำลัง"คุณหนูเซี่ย!" พานหยูเรียก เซี่ยชีหรั่นอย่างไม่เป็นมิตร จากนั้นไม่รอให้เธอเชิญเขาก็นั่งลงบนโซฟาข้างกายเธอ แน่นอนว่าเซี่ยชีหรั่นมองออกว่าเขาคิดจะหาเรื่อง ดังนั้นเธอเพียงแค่พยักหน้า ไม่ได้คิดที่จะพูดกับเขา และเตรียมตัวจะลุกออกไป

“หลบฉันหรอ? กลัวว่าฉันจะพูดเรื่องเมื่อก่อนที่ส้งหลิงหลิงเห็นเธอเป็นน้องสาวแท้ๆ แต่เธอกลับหน้าไม่อายแย่งผู้ชายของเขาหรอ?” คำพูดของ

พานหยูเหมือนมีดคมที่ทิ่มแทง เซี่ยชีหรั่นสีหน้าแดงก่ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพานหยูยิ่งพูดเสียงดังขึ้นอีก ทุกคนที่อยู่แถวนั้นล้วนหันมามองเธอ

เมื่อเขาเห็นว่าเธอเป็นผู้หญิงคนใหม่ของเย่เชินหลิน ช่วงเวลาที่ถูกกล่าวหาและด่าว่า มีสายตาของผู้หญิงบางคนนั้นปรากฏความรู้สึกที่มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นออกมา