สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 514

ตอนที่514 สาวใช้ตัวแสบ 418

“ผมคิดอะไรเลอะเทอะ คิดว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่เหรอ?” สายตาของเขายียวน มองเธอด้วยรอยยิ้มร้ายๆ

เซี่ยชีหรั่นหน้าแดงกว่าเก่า เลื่อนตัวออกจากขาของเขา ไม่กล้าคุยกับเขาไปมากกว่านี้ กลัวว่าเขาจะกลายเป็นสัตว์ป่าแล้วเธอต้องมารับเคราะห์

“ใครจะไปรู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่? เรากลับห้องกันดีกว่านะคะ”

มือของเย่เชินหลินกอดรัดเอวของเธอแน่นราวกับเล่นตลก เอ่ยอย่างร้ายๆว่า “ถึงขนาดทนไม่ไหวจนต้องรีบกลับห้องเลยหรอ? ไม่คิดว่าที่นี่จะเหมาะกว่าหรือไง?”

“คุณ… อันธพาล! คนลามก!” เซี่ยชีหรั่นทุบหน้าอกแกร่งของเขา ท่าทางเช่นนั้นทำให้เย่เชินหลินใจสั่น สายตาพลันทวีความเข้มขึ้น

ตอนที่เขากำลังจะจูบยัยตัวเล็กนั้นเองก็ได้ยินเสียงกระแอมดังอยู่ไม่ไกลแล้วก็ได้ยินเสียงโม่เสี่ยวหนงเรียกพวกเขาในเวลาเดียวกัน “พี่ พี่เขย ฉันมาแล้ว พวกพี่ ฮะแฮ่ม ระวังกันหน่อยสิ”

แม้จะเห็นว่าเป็นน้องสาวของตัวเองแต่เซี่ยชีหรั่นก็อดรู้สึกเขินอายไม่ได้ ผละออกจากกอดของเย่เชินหลินทันที แต่ว่ากลับถูกเขากอดรัดแน่นยิ่งขึ้นกว่าเดิม

“อย่าขยับสิ อยู่แบบนี้แหละ ให้ทุกคนได้รู้ว่าเรารักกันมากแค่ไหน ไม่มีเรื่องไม่ดีอะไรหรอก” เสียงของเขากระซิบอยู่ข้างหูเซี่ยชีหรั่นเบาๆ ร่างกายของเธอพลันแข็งทื่อ เข้าใจความหมายของเขาเลยไม่ได้แข็งขืน

โม่เสี่ยวหนงได้ยินเสียงหัวเราะของทั้งคู่แล้ว เซี่ยชีหรั่นดูเบิกบานใจก็เกิดความรู้สึกอิจฉาระคนริษยา

ถ้ามีผู้ชายที่เพอร์เฟคขนาดนี้มาให้เธอซบบ้างจะดีแค่ไหนนะ เธอคิด แน่นอนว่าเธอไม่เคยล้มเลิกความคิดเช่นนี้ เพียงแต่สมัยยังเรียนมหาวิทยาลัยก็ทำได้เพียงอดทน รู้ว่าแผนการนี้จะรีบร้อนไม่ได้ ต้องค่อยเป็นค่อยไป

อย่างเช่นวันนี้ ไม่ใช่ว่าเธอกำลังดำเนินแผนการของเธออยู่หรอกหรือ?

“พี่คะ พี่เขย ขอโทษด้วยที่มาขัดจังหวะสวีตของพวกพี่ แต่ว่าฉันมีเรื่องอยากรบกวนให้ช่วยก็เลยต้องมา แต่ถ้าพี่ยุ่งฉันว่าเดี๋ยวฉันกลับก่อนดีกว่า” โม่เสี่ยวหนงพูดจบก็หมุนตัวราวกับว่าจะกลับไปจริงๆ

“ไม่เป็นไร เสี่ยวหนง มีเรื่องอะไรก็พูดมาเถอะ พี่ก็กำลังจะกลับพอดี” เซี่ยชีหรั่นเอ่ยด้วยน้ำเสียงใจดี โม่เสี่ยวหนงแอบเบะปากแล้วหันกลับมา

“พี่คะ คราวที่แล้วพี่บอกว่าอยากให้ฉันฝึกโปรแกรมการสัมภาษณ์ไม่ใช่หรอ ที่บอกแบบนั้นจะให้ฉันแสดงรึเปล่า? ฉันเตรียมตัวมาเรียบร้อยแล้ว รบกวนพี่กับพี่เขยช่วยแนะนำหน่อยจะได้ไหม? ปกติแล้วเวลาสัมภาษณ์จะมีสองหัวข้อ อันนึงเป็นเรื่องที่เราเตรียมมาเอง ส่วนอีกอันก็จะเป็นการด้นสด จะต้องมีคนเลือกหัวข้อให้ฉันแสดง”

เซี่ยชีหรั่นมองเย่เชินหลินอย่างคาดหวัง เขาจึงยิ้มออกมาแล้วเอ่ยว่า “ได้สิ ยังไงวันนี้เราก็จะได้ดูดาราแสดงสดๆกันไปเลย เป็นบุญตาจริงๆ ไปกันเถอะ”

เย่เชินหลินกอดเซี่ยชีหรั่นแล้วลุกขึ้น โม่เสี่ยวหนงหลีกทางให้พวกเขาแล้วเดินตามทั้งคู่ไป

อันที่จริงเซี่ยชีหรั่นไม่ได้อยากแสดงความรักต่อหน้าโม่เสี่ยวหนงเพราะเธอเพิ่งแท้งลูกมาไม่นาน ถ้าสวีตกันต่อหน้าเธอก็เกรงว่าจะไปทำร้ายจิตใจเธอเข้า

เธอผละออกจากอ้อมกอดของเย่เชินหลิน ครุ่นคิดถึงสายตาของโม่เสี่ยวหนง นึกถึงการเตือนครั้งล่าสุดที่บาร์ เธอไม่คิดว่าโม่เสี่ยวหนงจะมีความรู้สึกเกินเลยให้กับเย่เชินหลิน ภายใต้มาตรการนี้ยังไงเธอก็จะเลือกอยู่ในอ้อมกอดของเย่เชินหลิน

“โม่ คุณดูสิว่าเสี่ยวหนงสวยขนาดไหน ทั้งฉลาดร่าเริง ถ้ามีผู้ชายคนไหนที่คุณคิดว่าเหมาะสมต้องช่วยเป็นหูเป็นตาให้เธอหน่อยนะคะ” เซี่ยชีหรั่นเอ่ยเบาๆ

“ได้สิ น้องสาวคุณก็เหมือนน้องสาวผม ผมจะช่วยเอง”

นัยน์ตาของโม่เสี่ยวหนงพลันเกิดประกายความเกลียดชังแวบผ่าน พวกเขาทั้งคู่เดินนำอยู่ข้างหน้า จึงไม่เห็นว่าสายตาของเธอเปลี่ยนไป

เซี่ยชีหรั่น เธอก็รู้นี่ว่าฉันคิดยังไงกับแฟนของตัวเอง คิดจะกำจัดฉันงั้นเหรอ? ง่ายขนาดนั้นเลยรึไง?

ฉันโม่เสี่ยวหนงคิดจะทำอะไรก็ต้องทำให้ได้ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะไม่มีวันมองฉันเลย

ฉันทั้งเด็กกว่าและก็สวยกว่า ฉันจะต้องเป็นคนที่ยืนอยู่ตรงนั้น รอให้วันไหนเธอท้องก่อนเถอะ ไม่มีทางได้จู๋จี๋กันแล้ว ฉัน… ถึงตอนนั้นฉันก็จะท้องลูกเขาเหมือนกัน ดูสิว่าเธอจะทำยังไง? ดูสิว่าต่อหน้าฉันแล้วตอนนั้นยังจะกล้าแดกดันฉันอยู่อีกรึเปล่า