สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 533

ตอนที่533 สาวใช้ตัวแสบ437

"ท่านประธานจง คุณว่าเรื่องนี้มีวิธีแก้อย่างอื่นไหมครับ ท่านเป็นถึงประธาน ผมซื่อสัตย์กับท่านมาตลอด ยังไงก็ถือว่าเป็นมือซ้ายขวาแล้ว....."

"พอแล้ว นี่ใช้เวลามาแสดงความซื่อสัตย์ไหม เรื่องนี้ง่าย แค่ให้ส้งหลิงหลิงสร้างปัญหานิดหน่อย เรื่องนี้ก็ไม่มีอะไรแล้ว"

"เย่เชินหลินขังเธอไว้ ผมแจ้งให้เธอไม่ได้ โทรศัพท์ของคนในบ้านผมก็โดนติดเครื่องแอบฟังไว้ ผมเคยสัญญากับเย่เชินหลิน ว่าจะทำตามที่เขาพูด ไม่งั้นเขา เขาจะหาวิธีใส่ร้ายผม" รองประธานส้งไม่มีความเงียบขรึมที่เคยมี จงหวีฉวนกลับเงียบสงบมาก

สำหรับเขา ลูกน้องเจอวิกฤตคือเรื่องดีเรื่องหนึ่ง เขาสามารถใช้โอกาสนี้แก้ปัญหาให้เขา แล้วให้ลูกน้องเขาทำงานให้เขาอย่างสุดชีวิต

จงหวีฉวนตบบ่าเขาเบาๆ พูดกับเขาว่า: "ฉันจะช่วยคุณแก้ปัญหานี้เอง ตอนนี้ฉันไปช่วยคุณแก้ปัญหาเรื่องของคนงานส่วนฝั่งของส้งหลิงหลิง ผมไม่ช่วยคุณ" เขาเคยสัญญากับเย่เชินหลิน เขาสามารถชี้แนะให้รองประธานส้งได้ แต่ห้ามช่วยด้วยตัวเองเด็ดขาด

หลังจากที่ตัดสายไป สูบบุหรี่ไปสองม้วนติด ก็ให้ความสนใจกับงานต่อ

เวลานี้ เสียงเคาะประตูห้องทำงานของเขาก็ดังขึ้น หลินต้าฮุยเดินเข้ามาอย่างไม่รีบร้อน

"เกิดเรื่องอะไรขึ้น?" เย่เชินหลินเงยหน้าขึ้นถาม

"คุณเย่ครับ ส้งหลิงหลิงร้องไห้ไม่หยุดเลยครับ อาการไม่ค่อยดี แม่บ้านบอกเด็กในครรภ์เธอดิ้นแรงผิดปกติ คุณว่าต้องไปโรงพยาบาลหรือเปล่าครับ"

เย่เชินหลินลุกขึ้นยืนทันที พูดกับหลินต้าฮุยด้วยเสียงเข้ม: "เตรียมรถ ฉันจะไปกับแก"

เขาไป ก็แค่จะไปดู ว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังจะเล่นอะไรกันแน่ เธอคิดว่าไม่ว่าเธอจะทำอะไรในตอนนี้ เขาก็จะเก็บเด็กคนนั้นไว้

เมื่อถึงที่ที่ส้งหลิงหลิงอยู่ เพียงแค่หน้าประตูก็ได้ยินเสียงสะอื้นของส้งหลิงหลิงลอดออกมา คิ้วของเย่เชินหลินขมวดเข้าหากันอย่างแน่น

พวกชายเสื้อดำเห็นเย่เชินหลินมา ก้มคำนับพร้อมเรียกออกมาว่านาย แล้วเปิดประตูให้เขา

"เชินหลิน!" ส้งหลิงหลิงได้ยินเสียงของเย่เชินหลิน รีบเดินออกมา ท่าทางดูรีบมาก คิ้วของเย่เชินหลินขยับเข้าหากันอย่างไม่รู้ตัว

"ทำไมคุณไม่ถนอมลูกคุณเลย? ดูท่าเสียไปก็คงไม่แคร์ หลินต้าฮุย พาเธอไปโรงพยาบาล เธอไม่แคร์ พาไปเอาออกเลยดีกว่า"

สีหน้าของเย่เชินหลินเคร่งขรึม เพียงแค่คำสั่งเดียว หลินต้าฮุยก็พูดกับส้งหลิงหลิงทันที: "เชิญครับ คุณส้ง"

"ไม่ เชินหลิน ฉันขอร้อง คุณอย่าทำอะไรลูกฉัน ฉันได้ยินว่าเกิดเรื่องกับพ่อฉัน ฉันทนไม่ได้ ขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว! ฉันผิดไปแล้ว! ฉันจะระงับอารมณ์ตัวเอง ฉันจะไม่ทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าแล้ว ขอร้อง อย่าทำอะไรลูกฉันเลยนะ" ส้งหลิงหลิงยิ่งรู้สึกตื่นกลัว เธอร้องไห้แบบนี้ เด็กในครรภ์ก็รู้สึกตื่นกลัวไปด้วย สายตาของเย่เชินหลินจดจ่อกับท้องของเธอ เขาเห็นกับตา

"พอได้แล้ว" เขาตะคอกออกมา

"คุณเห็นไหมว่าเด็กในครรภ์ดิ้นแรงแค่ไหน ยังไงก็ต้องไปดูที่โรงพยาบาล ถ้าเด็กไม่เป็นอะไร ผมจะไม่บังคับให้คุณเอาออก แต่ถ้าเด็กเป็นอะไรขึ้นมา คุณก็อย่ามาโทษผมดีกว่า"

"ได้ ฉันเชื่อฟังคุณ" ส้งหลิงหลิงกลั้นน้ำตาไว้ พยายามระงับอารมณ์ตัวเอง เย่เชินหลินเดินอยู่ข้างหน้า เธอรีบเดินตามข้างหลัง

"คุณรู้ได้ไงว่าเกิดเรื่องกับพ่อคุณ?" บนรถ เย่เชินหลินถามส้งหลิงหลิงอย่างเสียงเย็น

"ตอนที่แม่บ้านคุยเล่นพูดขึ้นมา เธอไม่รู้ว่าฉันเป็นลูกสาวของรองประธานส้ง เธอพูดกับฉันว่าตอนเธอมาทำงานผ่านหน้าประตูหอการค้าจังหวัดเกิดเรื่องใหญ่ มีคนประท้วงให้รองประธานส้งคืนเงินที่ได้มาด้วยหยาดเงินของเขา ฉัน.....ขอโทษจริงๆ เชินหลิน ต่อไปฉันจะเรียนรู้ระงับอารมณ์ของตัวเอง"

เย่เชินหลินยังคงขมวดคิ้วไว้ ไม่ได้พูดอะไร แม่บ้านไม่ระวังพูดเรื่องนี้ออกมา? แต่ตอนนี้เขาไม่ค่อยอยากสนใจเรื่องพวกนี้มากนัก ตอนนี้ควรสนใจอาการของเด็กมากกว่า

รถหยุดลงตรงหน้าประตูโรงพยาบาลเสิ่งเอ๋อ ตอนส้งหลิงหลิงลงจากรถ มือจับหัวไว้ ร่างกายเกิดอาการหน้ามืดเหมือนจะล้มนิดหน่อย เกือบจะล้มเย่เชินหลินลงจากรถก่อนเธอ

ยังไงเธอก็เป็นคนท้อง เขาเลยลงมายืนรอที่ข้างประตูก่อนแล้ว

ตอนที่เธอเหมือนจะล้มเขาเลยยื่นมือไปโอบไหล่เธอไว้ตามสัญชาตญาณ หน้าต่างของอาคารที่อยู่ถัดจากอาคารที่สอง ริมหน้าต่างมีกล้องยื่นออกมา ถ่ายภาพความใกล้ชิดนี้อย่างรวดเร็ว

ผ่านไปไม่กี่นาที เสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ของเซี่ยชีหรั่นก็ดังขึ้น เป็นเบอร์แปลกส่งมาอีกแล้ว

เธอกดเปิดดู ข้อความมีคำสั้นๆ สี่คำ: โรงพยาบาลเสิ่งเอ๋อ ข้างล่างเป็นรูปภาพ

ผู้ชายที่เธอรักและเชื่อใจที่สุด มือกำลังโอบไหล่ของผู้หญิงอีกคนไว้อย่างปกป้อง และท้องกลมโตของผู้หญิงคนนั้นแทงตาเธอให้เจ็บอีกครั้ง.....

ส้งหลิงหลิงหน้าซีด ปากสั่นเล็กน้อย เพื่อให้ตัวเองเวียนหัวในวันนี้ เพื่อให้ถึงเป้าหมายของเธอ ให้เย่เชินหลินดูไม่ออกว่าเธอแกล้ง เธออดข้าวไปสองมื้อ

บวกกับที่เธอรู้ว่าเกิดเรื่องกับพ่อเธอทำให้เธอตกใจจริงๆ ยิ่งทำร่างกายอ่อนเพลีย

เย่เชินหลินโอบไหล่เธอเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ หลังจากนั้นเขาใช้แรงนิดหน่อยให้ส้งหลิงหลิงยืนดีๆ ขมวดคิ้วพูดกับเธออย่างเย็นชาว่า: "ต่อไปทำอะไรก็ระวังหน่อย!"