สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 538

ตอนที่538 สาวใช้ตัวแสบ 442

เธออ่อนโยน น่ารัก ใจดี อย่างไรก็ตาม เขาสามารถมองเห็นผู้หญิงที่ดูสมบูรณ์แบบในตัวเธอ

แม้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะชอบเขา แต่เขายังคงมีอารมณ์ชื่นชมเธออยู่ห่างๆ ในยามที่เธอต้องการ เขาหวังว่าจะช่วยเธอได้ ให้กำลังใจซัพพอร์ตเธอ

“พี่เหอไท้ หนูบอกพี่ได้ แต่หนูไม่อยากให้อารมณ์ของพี่ถูกหนูกระทบไปด้วย”เซี่ยชีหรั่นพูดตามตรง

เธออยากระบาย เธออยากระบายสิ่งที่เธอผ่านมาในวันนี้มากๆ

เธออยากให้มีคนมาบอกเธอว่า เธอโกรธแล้ว เธอจะจากไป เป็นเพราะว่าเธอใจแคบเห็นแก่ตัวไปหรือเปล่า

เธอไม่ควรจะละเลยความดีที่เย่เชินหลินทำต่อเธอเพียงเพราะไปเจอเรื่องที่ไม่ควรเห็นหรือเปล่า ราวกับเขาไม่เคยดีต่อเธอ

เธอเคยบอกกับตัวเอง ไม่ว่าจะผ่านอะไร เธอก็ต้องจำว่าเขานั้นรักเธอขนาดไหน รักษาเธอแบบไหน เธอแอบสาบานว่าเธอจะรับได้ทุกอย่างของเขา

แต่พอทำไมปัญหามาถึง เธออยากจะยอมแพ้ตั้งแต่แรกเลยล่ะ?

“อย่าโง่แล้ว พี่เหอไท้ไม่ได้ใจบอบบางขนาดนั้น ไม่ได้อ่อนแออย่างที่เธอคิด พูดมาสิ พี่ฟังอยู่”หลี่เหอไท้มองดูเธออย่างอ่อนโยน แม้ว่าเขาจะไม่ได้ขยับตัว แต่เธอก็รู้สึกได้ว่าสายตาเอ็นดูจากเขา

สายตาแบบนั้นราวกับเขากำลังลูบหัวเธอ แล้วบอกกับเธอว่า อย่ากลัวไปเลย พี่จะช่วยเธอให้ความรู้สึกแบบนั้นเลย

เซี่ยชีหรั่นสูดหายใจเข้าลึกๆ พูดเบาๆว่า “ว่าที่ภรรยาในอดีตของเขากลับมาจากต่างประเทศแล้ว ในท้องเธอยังมีลูกของเย่เชินหลินด้วย หนูเห็นกับตาเลย ลูกโตมากแล้ว หนูเห็นเขาดูแลส้งหลิงหลิงที่โรงพยาบาล หนูเห็นเขาเอามือวางบนท้องเธอ เขาบอกกับเด็กคนนั้นว่า เขาเป็นพ่อ”

เซี่ยชีหรั่นไม่รู้ว่าทำไมตัวเองพูดพวกนี้ออกมา โดยที่ไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟาย เธอแค่รู้สึกก้ำกึ่งเล็กน้อย

หลี่เหอไท้ที่อ่อนโยนขมวดคิ้วขึ้นไม่รู้ตัว ส่วนน้อยที่เขาจะแสดงสีหน้าแบบนี้

“วันนี้เธอไปเห็นที่โรงพยาบาลเสิ่งเอ๋อเหรอ?”หลี่เหอไท้ถาม

“พี่รู้ได้ไงว่าหนูไปที่โรงพยาบาลเสิ่งเอ๋อ?”เซี่ยชีหรั่นเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างแปลกใจ แต่เขาแค่ตอบอย่างเรียบเฉย “บังเอิญรู้น่ะ”

เป็นไปได้ไงที่จะบังเอิญ?ที่แท้เขาเป็นห่วงเธอขนาดนี้ ในขณะที่ใจของเซี่ยชีหรั่นต้องการความอบอุ่น มารู้ว่าเขาคอยเป็นห่วงเธออยู่ห่างๆ ใจเธอก็อุ่นขึ้นมา

เขาส่งคนปกป้องเซี่ยชีหรั่นอย่างลับๆก็จริง แต่ก็แต่ปกป้องเท่านั้น ให้คนเขามองเธออยู่ห่างๆ เผื่อเธอจะเกิดอันตราย ให้พวกเขารีบไปช่วยเธอ แต่รอบข้างเธอนั้นเกิดอะไรขึ้น เขาไม่รู้เลย

“บอกพี่มา ตอนนี้เธอจะทำไง?”หลี่เหอไท้จับไหล่ของเซี่ยชีหรั่น เขาไม่ได้มีความคิดอื่น แค่รีบร้อนไปหน่อย

“หนูอยากไปจากเขา พี่เหอไท้ พี่ไม่รู้ว่า ในตอนที่หนูเห็นเขาอยู่กับส้งหลิงหลิง พวกเขาดูเหมือนจะเป็นครอบครัวเดียวกันมากกว่า หนูดูเหมือนเป็นมือที่สาม หนูรู้สึกว่าหนูเป็นส่วนเกินจริงๆ พี่ว่า ถ้าหนูยังมีศักดิ์ศรีหน่อย หนูไม่ควรอยู่ที่นี่ต่อใช่ไหม?เย่เชินหลินเป็นคนให้ความสำคัญกับคำสัญญา คาดว่าเขาเพิ่งจะมารู้เรื่องที่ส้งหลิงหลิงท้องหลังจากแต่งงานกับหนู ดังนั้นเขาไม่ได้รักหนู เป็นเพราะความรับผิดชอบเขาเลยอยู่กับหนู หนูจะให้เขาลำบากใจทั้งสองฝั่งได้ไง ควรที่จะให้เขาใช้ชีวิตอยู่กับหญิงสาวที่เขารัก”

หลี่เหอไท้นึกถึงครั้งก่อนที่เย่เชินหลินพูดคุยลำพังกับจ้าวเหวินอิง คาดว่าครั้งนั้นก็คงจะคุยเรื่องของส้งหลิงหลิงกับพวกเขา

ถ้าผู้ชายคนหนึ่งจะโกหกผู้หญิง ส่วนมากเป็นเพราะรักและความรับผิดชอบแหละมั้ง

เย่เชินหลินชอบเซี่ยชีหรั่น รักเอ็นดูเธอ ทุกคนเห็นอยู่ในสายตา

แม้ว่าในใจหลี่เหอไท้จะมีอารมณ์แบบอื่นของเซี่ยชีหรั่น แต่ว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษ ไม่ฉวยโอกาสเกลี้ยกล่อมให้เซี่ยชีหรั่นไปจากเย่เชินหลินในช่วงแบบนี้ หันมาอ้อมกอดเขา

“เธอเคยคิดบ้างไหม ที่เขาหลอกเธอ เพราะเขาอยากอยู่กับเธอ?ชีหรั่น เขาทำเรื่องแบบนั้นลับหลังเธอ พี่ฟังแล้วก็โกรธมากจริงๆ แต่ว่าพี่ไม่สนับสนุนให้เธอจะไปก็ไปเลยแบบนี้ ถ้าเธออยากไปจากเขา ก็ต้องไปอย่างเข้าใจ ลองคุยดีๆกับเขาสักหน่อย ลองรู้ความคิดที่แท้จริงของเขา อย่าไปโดยเข้าใจผิด”

คำพูดของหลี่เหอไท้ทำให้ความคิดที่สับสนของเธอสงบลงบ้าง ถ้าลองมองในมุมที่ถูกต้อง เธอควรจะคุยดีๆกับเย่เชินหลินดู

แต่เธอไม่อยาก เธอไม่รู้ว่ายังมีไรต้องคุยกันอีก

อาจเป็นเพราะว่าเธอยังไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่คิด เธอทำไม่ได้ที่จะจัดการเรื่องนี้อย่างสมเหตุสมผลเร็วแบบนี้

เธอส่ายหัว พูดเบาๆว่า “ไม่คุยค่ะ เขาอยากอยู่กับหนูแล้วยังไงล่ะ?หรือว่าเขาอยากจะได้ทั้งสอง เหนือครอบครัวยังมีครอบครัวงี้เหรอ?อาจเป็นเพราะหนูยังรักเขาไม่พอ หนูทำไม่ได้ที่จะยอมทนให้เขามีลูกกับผู้หญิงคนอื่น หนูก็ทำไม่ได้เหมือนกันที่จะต้องมาใช้สามีร่วมกับผู้หญิงคนอื่นไปทั้งชีวิตด้วย”

“พี่เข้าใจเธอ!”หลี่เหอไท้ตบไหล่ของเซี่ยชีหรั่นหนักๆไปทีหนึ่ง

“ไม่ว่าเธอจะทำอะไร พี่เหอไท้ก็คอยสนับสนุนเธอ ขอแค่ถ้าเธอคิดดีแล้ว เธอก็โทรหาพี่นะ พี่มารับเธอได้ตลอด ไม่ต้องห่วงว่าพี่จะรับเธอไปไม่ได้ แม้เย่เชินหลินจะเก่งขนาดไหน ก็ไม่ได้แปลว่าไม่มีใครสู้เขาไม่ไหว”

“ขอบคุณค่ะพี่เหอไท้ มีคำนี้ของพี่ หนูสบายใจขึ้นเยอะเลย”เซี่ยชีหรั่นพูดจบ ไม่รู้ว่าทำไม รู้สึกใจเจ็บจี๊ดทันที น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างกลั้นไม่ได้

พอเธอมาร้องไห้แบบนี้ อย่าว่าเลยในใจของหลี่เหอไท้เจ็บปวดขนาดไหน เขายื่นมือไปวางบนหน้าของเธอ เช็ดน้ำตาให้เธอ