สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 561

ตอนที่ 561 สาวใช้ตัวแสบ 465

“ครับ คุณเย่！”

ข้างกายของเซี่ยชีหรั่นไม่เคยขาดคนปกป้อง เรื่องนี้เขารู้ตั้งแต่แรกแล้ว

และเขาก็รู้ด้วยว่า ขอเพียงแค่เขาปล่อยมือ ข้างกายของเธอก็ผู้ชายมากมายมารายล้อมและไล่ตามจีบเธออย่างไม่ลดละ

เธอนั่งอยู่บนรถของหลี่เหอไท้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ซึ่งมันก็เป็นเรื่องธรรมดา เพราะตอนนี้พวกเขาอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ บางทีขณะที่เซี่ยชีหรั่นอาบน้ำอยู่ หลี่เหอไท้ก็อาจจะกำลังคิดถึงสภาพตอนที่เธออาบน้ำเสร็จก็เป็นได้

แม้ว่าหลี่เหอไท้จะเป็นวิญญูชน แต่เขาก็ไม่ใช่ชายที่มีคุณธรรมและมีจิตใจแน่วแน่มั่นคงขนาดนั้น เขาเริ่มมีความรักตั้งแต่อายุสิบห้า ดังนั้นการที่เขาจะไล่จีบเซี่ยชีหรั่นหญิงสาวบริสุทธิ์ นั้นไม่ใช่เรื่องที่ง่ายดายหรอกเหรอ？

สำหรับผู้หญิงทุกคนแล้ว ผู้ชายเฉกเช่นหลี่เหอไท้ที่ถ่อมตัวและนอบน้อม ทั้งยังใส่ใจความรู้สึกของผู้หญิง ราวกับเป็นเพื่อนที่รู้ใจของพวกเขา แต่ก็ไม่ได้ดูตุ้งติ้งเหมือนผู้หญิง ดังนั้นเขาจึงสามารถสู้กับคู่แข่งได้อย่างง่ายดาย

ขณะที่เซี่ยชีหรั่นกำลังอกหักอยู่นั้น เวลาเธอร้องไห้ก็มักจะยืมไหล่ของเขา เขายื่นผ้าเช็ดหน้าให้ ฟังเธอระบายความในใจ ไม่นานพวกเขาก็เริ่มใกล้ชิดกัน

ในที่สุด เธอก็เริ่มค้นพบว่าเธอนั้นเคยชินกับการมีอยู่ของชายอ่อนโยนผู้นี้เสียแล้ว และเธอก็ค่อยๆหลงรักเขาเข้าแล้ว……แย่จริง！

ยังคงดำเนินตามแผนนี้ต่อไปไหม？

ผ่านไปไม่นาน เขาก็ไม่ได้เป็นแค่พี่ชายของเธออีกแล้ว แต่กลายเป็นพี่ชายที่รักฉันท์ชู้สาวแทน เขาคิดครุ่นคิดอย่างเคร่งเครียด ขณะที่คิดถึงเรื่องนี้ เขาก็กำหมัดแน่น ……จากนั้นอีกสักพัก เขาก็ค่อยๆคลายหมัดลง

การที่เธอกับหลี่เหอไท้นั้นอยู่ด้วยกัน อย่างน้อยที่สุดพ่อแม่ของเขาก็ดีกับเธอไม่น้อย ดังนั้นเขาควรที่จะดีใจมิใช่เหรอ？

หากปล่อยเธอไป เธอก็ไม่สามารถที่จะอยู่เป็นโสดเพื่อเขาได้ ซึ่งเรื่องนี้เขาจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องคิดทบทวนให้ดี

อีกทั้ง ไม่ว่าเขาจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม เมื่อเธอจากไปแล้ว เธอก็คงจะไม่มาสนใจความรู้สึกของเขาว่าจะรับได้หรือไม่ และเขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียกร้อง

ขณะที่เขากำลังครุ่นคิดอยู่นั้น เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นเสียงของข้อความหนึ่ง

นับตั้งแต่ที่เซี่ยชีหรั่นจากไป ในใจของเขาไม่มีเวลาไหนเลยที่เขาจะไม่รอคอยให้เธอติดต่อกลับมา และเมื่อเสียงแจ้งเตือนของข้อความดังขึ้น การตอบสนองแรกของเขาก็คือข้อความนั้นเป็นเธอที่ส่งมาใช่ไหม

เขาได้มอบหมายให้คนเอาใบโอนย้ายทรัพย์สมบัติไปให้กับเธอ หรือว่าข้อความที่เธอส่งมานั้นจะเป็นเรื่องที่เธอต้องการที่จะปฏิเสธทรัพย์สมบัติเหล่านี้？

เขาสไลด์หน้าจอโทรศัพท์ด้วยความหวังลึกๆและเมื่อเขาเห็นคำว่าไห่ลี่หมินสามคำนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

ข้อความเขียนว่า：สองทุ่ม เจอกันที่เดิม

ไห่ลี่หมิน คุณอดทนรอหน่อยไม่ได้หรือไง？

เย่เชินหลินเบ้ปากอย่างเย็นชา ถ้าหากว่าเวลานี้ไห่ลี่หมินยืนอยู่ข้างหน้าเขา เขาก็คงอดไม่ได้ที่จะต่อยไปที่คางของเขาอย่างแรง

……

เวลาสองทุ่ม เมื่อมาถึงผับที่เงียบสงบแห่งหนึ่ง เย่เชินหลินกับไห่ลี่หมินก็ค่อยๆทยอยมาถึง พวกเขายังคงนั่งโต๊ะเดิมที่เคยนั่ง มือของพวกเขานั้นถือเหล้าคนละขวดและดื่มกันอย่างเป็นปกติ

“วางแผนไว้ว่ายังไง？ผมบอกคุณตั้งแต่แรกแล้วว่า เรื่องแบบนี้มันไม่สามารถปกปิดได้ตลอดชีวิต”ไห่ลี่หมินพูดขึ้น เย่เชินหลินมองเขาด้วยสายตาที่จริงจัง

“การที่คุณกลับมาคงไม่ได้มีวัตถุประสงค์เพื่อจะถามผมว่าจะทำยังไงต่อแค่นี้หรอกนะ？คุณก็น่าจะรู้ว่าผมจะทำยังไง ไห่ลี่หมิน คุณไม่จำเป็นต้องร้อนใจขนาดนี้ก็ได้นะ？”

ภายในใจของไห่ลี่หมินนั้นคิดแค่เพียงเขาต้องการที่จะจีบเซี่ยชีหรั่นอย่างเปิดเผย

เพื่อนที่ดีที่สุดที่อยู่เบื้องหน้าเขา เป็นเพื่อนที่ร่วมเป็นร่วมตายมาด้วยกัน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเหน็ดเหนื่อยและหดหู่ สมัยก่อนเขาเป็นเพียงวัยรุ่นธรรมดาคนหนึ่ง ที่ดิ้นรนต่อสู้ด้วยตนเอง

กระทั่งวันนี้ เขากลายเป็นนักธุรกิจที่ภูมิฐาน ที่ผ่านสมรภูมิการค้ามานักต่อนัก ทำให้เขากลายเป็นชายที่สุขุมในวัยสามสิบสองปี

เขาจะต้องพบเจออะไรมาบ้าง ถึงจะสามารถมายืนจุด ๆ นี้ได้？

ไห่ลี่หมินนิ่งเงียบครู่หนึ่ง เขายื่นมือไปชนแก้วกับเย่เชินหลิน จากนั้นก็ดื่มเหล้าไปสองสามอึกแล้วพูดว่า：“ผมไม่ได้เสแสร้ง การที่ผมถามคุณว่า คุณจะจัดการอย่างไรนั้นก็เป็นเพราะผมเคารพในการตัดสินใจของคุณ ขอเพียงคุณพูดว่า คุณจะไม่ยอมปล่อยมือจากเธอ การที่คุณกับเธอแยกกันชั่วคราวตอนนี้ก็เป็นเพราะคุณต้องการให้เธอได้ปรับตัว จากนั้นคุณก็จะไปง้อให้เธอกลับมา ในฐานะที่ผมเป็นเพื่อนกับคุณ ผมจะไม่ยุแยงเธอเป็นอันขาด”

“หากไม่เป็นเช่นนั้นล่ะ？”เย่เชินหลินถามขึ้นอย่างเรียบเฉย

เขารู้เป็นอย่างดีว่าเขานั้นมีศิลปะในการพูดที่ยอดเยี่ยมแค่ไหน แม้ว่าในใจเขาจะไม่ได้คิดเช่นนั้น แต่ก็สามารถพูดออกมาได้อย่างดูดีและสวยงาม

เขาทั้งโกรธทั้งจนปัญญา ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม เมื่อเห็นว่าคนรักของตนกำลังจะถูกเพื่อนสนิทแย่งไปต่อหน้าต่อตา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นั้นรู้สึกอย่างไร？

เนื่องจากเขานั้นรักเซี่ยชีหรั่นมาก และปรารถนาในตัวเธอมากถึงมากที่สุด