สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 590

ตอนที่ 590 สาวใช้ตัวแสบ 494　

แค่อดทนรออีกสักพัก ชาตินี้ ฉันจะยกคุณขึ้นบนฟ้าเลย ดีไหม

เขานั่งลงตรงหน้าโต๊ะคอมพิวเตอร์ หยิบโทรศัพท์ออกมา เปิดรูปถ่ายของเซี่ยชีหรั่น ดูไปสักพัก แล้วก็เอาโทรศัพท์วางไว้ข้างๆ หลับตาแล้วเอนหลังลงบนเก้าอี้เพื่อทำสมาธิ

เขาเปลี่ยนไปมาก สุนัขจิ้งจอกเฒ่าสองคนนั้นคงไม่เชื่อในคราวเดียว เขารู้ ทั้งหมดต้องใช้เวลา

ณ ตอนนี้ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น แม่เป็นคนโทรมา

“แม่ วันนี้โมโหแล้วใช่ไหม” เขารับสายแล้วถาม ตั้งใจจะขอโทษ แต่ฝู้เฟิ่งหยีพูดด้วยความรักว่า “เด็กโง่ มีอะไรก็พูดกับพ่อแม่ได้ ไม่ต้องกลัวว่าพวกเราจะกังวล พวกเราทั้งสองก็แก่ขนาดนี้แล้ว ถึงแม้ตายแล้ว ก็ไม่เป็นไร พวกเราแค่อยากเห็นลูกกับชีหรั่นมีความสุข”

“ท่านคิดมากไปแล้ว ไม่มีเรื่องอะไรทั้งนั้น” เย่เชินหลินพูดเบาๆ

“ยังจะมาปิดแม่อีก ฉันไม่เหมือนพ่อของคุณนะ ไม่โกรธหลอก พูดสิ เป็นเพราะคนแซ่จงใช่ไหม หรือนายท่านส้งที่กดดันคุณ” ฝู้เฟิ่งหยีถามต่อ

“แม่ ถึงแม้จะมีเรื่องอะไร ลูกชายคนนี้ของท่านก็สามารถจัดการเองได้ ท่านก็รู้ว่าประธานเย่สุขภาพไม่ค่อยดี อย่าถามอีกเลย ฉันแค่อยากเห็นพวกท่านมีความสุขกับบั้นปลายชีวิต สำหรับฉันแล้ว มีอุปสรรคบางอย่างก็น่าสนใจ เป็นสิ่งที่ท้าทาย”

ฝู้เฟิ่งหยีถอนหายใจ ตั้งแต่เล็กไม่ว่าเย่เชินหลินจะมีปัญหาอะไรก็ไม่เคยขอให้พ่อแม่ช่วยเลย มักจะรับมือคนเดียว

ครั้งนี้ พวกเขาไม่ควรนิ่งดูดายอีกต่อไป เขาจะเก่งแค่ไหน คนหนึ่งคนจะจัดการกับแม่น้ำที่เก่าแก่ทั้งสองแห่งได้อย่างไร มันก็ยากพอสมควร

เธอมีใจอยากจะช่วย แต่ไม่ได้พูดออกมา ความรู้สึกของลูกชายเธอเข้าใจดี ถ้าเธอพูด เขาก็จะยิ่งไม่สบายใจ

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คุณก็จัดการเองละกัน แต่ก็มีอยู่นิดหน่อย คุณต้องระมัดระวัง อย่าทำร้ายชีหรั่นนะ รู้ไหม”

“อืม แม่ ไม่ต้องกังวลแล้ว ฉันจะจัดการเอง”

วางสายโทรศัพท์ เย่เชินหลินจุดบุหรี่ ค่อยๆสูบไปหนึ่งมวล

เวลาอาหารเย็น ไม่เห็นเซี่ยชีหรั่น เธอเป็นสาวใช้ ตามหลักก็ต้องไปทานข้าวกับพวกคนงาน

เย่เชินหลินจงใจให้เธอไปเป็นคนรับใช้ แต่ไม่ได้ให้เธอมาเป็นผู้หญิงของเขา แล้วอยากให้เธออยู่ห่างๆส้งหลิงหลิงให้มากที่สุด เช่นนี้ยิ่งทำให้เซี่ยชีหรั่นยิ่งรู้สึกน้อยใจ แต่สะดวกต่อเขาที่จะดูแลและปกป้องเธอ

เซี่ยชีหรั่นตกลงมาจากบนฟ้า เพราะเธอดีกับทุกคน นอกจากฟางลี่น่าแล้ว ก็ไม่มีใครหัวเราะเยาะเธอ

พ่อบ้านแจ้งทุกคนตามที่เย่เชินหลินสั่ง ต่อจากนี้ทุกคนห้ามเรียกเธอว่าคุณนายเย่อีก แต่ทุกคนก็ยังเคารพนับถือเธอเสมอ

ในที่สุดเซี่ยชีหรั่นก็เห็นอีกอีกด้าน ด้านที่ดีของมนุษย์ รู้สึกโล่งใจ

หลังจากเผชิญปัญหามาหลายรอบ ในใจฟางลี่น่ารู้สึกดีใจที่เซี่ยชีหรั่น “ออกจากความโปรดปราน” แต่ก็ไม่กล้าแสดงให้เห็นชัดเจนเกินไป เธอแค่ได้ยินว่าส้งหลิงหลิงกลับมาแล้ว ยังไม่ได้ใกล้ชิด ไม่มีใครหนุนหลัง เธอจึงไม่กล้าทำอะไรเกินเลย

ใกล้จะมืดแล้ว ก่อนกลับไปพักที่ห้องพัก เซี่ยชีหรั่นมองไปที่บ้านหลักหลายรอบ

ไม่ว่าจะอย่างไร เธอกับเย่เชินหลินก็ยังอยู่ในใต้หลังคาเดียวกัน

เย่เชินหลิน คุณจะเป็นห่วงเรื่องความรู้สึกของฉันบ้างไหม

ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ฉันสบายดี ขอแค่ฉันคิดว่าฉันไม่ได้อยู่ไกลคุณมาก ถึงเจอความเจ็บปวดเล็กน้อย ก็จะสามารถมีความสุขขึ้นมาทันที

กลับไปยังห้องพักแล้ว โม่เสี่ยวหนงอดไม่ได้จึงต่อว่าเซี่ยชีหรั่นไปไม่น้อย เธอเตือนเธอ เตือนอยู่นานมาก

โม่เสี่ยวหนงพูดจนเหนื่อยแล้วก็ไปอาบน้ำแล้วขึ้นเตียงทันที เปิดโทรศัพท์ ค้นหาในGoogle วิธีการทำแท้ง

เธอรู้สึกว่าเธอก็ไม่ใช่คนโง่ ขอแค่เป็นเรื่องที่เธออยากทำ ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ ท้องของส้งหลิงหลิง เธอจะต้องศึกษาดีๆ จะปล่อยไว้เช่นนี้ไม่ได้

เธอมีนิสัยที่ชอบดูโทรศัพท์ เซี่ยชีหรั่นจึงไม่ได้ผิดสังเกตอะไร หลังจากอาบน้ำ เธอก็นอนลงอีกเตียงหนึ่ง คิดถึงแต่เย่เชินหลิน

หลังจากเลยเที่ยงคืนไป โม่เสี่ยวหนงก็เริ่มหายใจอย่างสม่ำเสมอ ค่อยๆหลับลึกไป

เซี่ยชีหรั่นฟังเสียงหายใจเบาๆนั้น ค่อยๆหลับไปเช่นกัน

เธอตื่นมาตอนเช้าตรู่ ช่วงนี้เมื่อถึงเวลานี้เธอก็จะตื่นมา แล้วก็ในหัวก็จะคิดถึงแต่เย่เชินหลินแล้วก็นอนไม่หลับอีก

มองๆโม่เสี่ยวหนง ยังคงหลับลึกมาก เธอค่อยๆลุกขึ้น เดินออกประตูไป

เธออยากรู้มาก ในเวลานี้เย่เชินหลินจะหลับสบายไหม

อากาศจะเย็นเล็กน้อยในเดือนพฤษภาคมและมิถุนายน เซี่ยชีหรั่นเดินออกมาจากห้องพักคนรับใช้ ได้กลิ่นหอมของดอกไม้สีม่วงแดงลอยมาแต่ไกล

เธอค้นพบว่าไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ดอกไม้สีม่วงแดงนอกจากจะเชื่อมโยงกับโม่เสี่ยวจุนแล้ว ยังเชื่อมโยงกับเย่เชินหลินด้วย

เธอมองไปที่ต้นดอกไม้สีม่วงแดง แล้วหันหลังเดินไปทางบ้านหลัก เดินไปได้ไม่กี่ก้าว เธอก็หยุดเดินอย่างกะทันหัน ยืนตัวแข็งมองไปด้านหน้า