สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 611

ตอนที่ 611 สาวใช้ตัวแสบ 515

ตื่นเต้นมาก เธอกดมันหลายครั้งแต่ก็ไม่สำเร็จ โชคดีที่หมายเลขของเย่เชินหลินเธอตั้งค่าการโทรด่วนไว้และในที่สุดก็ไม่จำเป็นต้องกดปุ่มอีกหลายครั้ง

โทรติดแล้ว!

เซี่ยชีหรั่นรอคอยการตอบสนองของเย่เชินหลินอย่างประหม่า แต่ไม่มีการตอบรับเป็นเวลานาน

รับโทรศัพท์สิ! รีบรับโทรศัพท์เร็วเข้า! เซี่ยชีหรั่นคิดซ้ำแล้วซ้ำอีกในใจของเธอ เขาไม่รับสาย เธอสงสัยว่าคนที่ส่งข้อความมาหาเธอในตอนเช้าไม่ใช่เย่เชินหลิน หรือว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับเขา?

ยิ่งคิดถึงเรื่องนี้เธอก็ยิ่งกลัวมากขึ้น กังวลไม่รู้จะทำอย่างไรดี

ขณะที่เธอรู้สึกกลัวแทบตายจากการคาดเดาของตัวเอง ในที่สุดการเขาก็รับสาย

"หลิน คุณสบายดีไหม ฉันเห็นในหนังสือพิมพ์ว่าคุณประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ตอนนี้คุณเป็นอย่างไรบ้าง" เธอถามอย่างกังวล ขอแค่เขารับโทรศัพท์ก็โอเคแล้ว

เสียงของเซี่ยชีหรั่นมีอาการละล่ำละลักจนไม่สามารถเข้าใจได้ นั่นเพราะเธอเป็นห่วงเขา

ไอ่ไห่ลี่หมิน ไหนสัญญากับเขาว่าจะไม่ให้เธออ่านหนังสือพิมพ์ไม่ใช่เหรอ? เขาจัดการประสาอะไร?

เย่เชินหลินขมวดคิ้วและใบหน้าของเขาเคร่งขรึม ในขณะที่ส้งหลิงหลิงนั่งอยู่ข้างๆ หยุดกินอาหารเช้าและมองไปที่เขา

"ผมจะเป็นยังไงแล้วมันเกี่ยวกับคุณตรงไหน! คุณพาโม่เสี่ยวจุนและไห่ฉิงฉิงมาทำร้ายลูกของผมเมื่อวานนี้ คุณควรรู้ว่าเราสองคนมันเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว" เย่เชินหลินพูดอย่างเย็นชา เซี่ยชีหรั่นชะงักไปชั่วขณะ

เธอได้ยินเสียงของเขา ยังคงเป็นน้ำเสียงเฉยเมยอันเป็นเอกลักษณ์เมื่อจงใจพูดคำที่ไม่แยแสกับเธอ หลังจากที่ตกตะลึงไปชั่วครู่ เซี่ยชีหรั่นก็น้ำตาไหลและยิ้มกว้าง

เย่เชินหลินของเธอ เขาไม่น่าจะมีปัญหาอะไรแล้วล่ะ อย่างน้อยเขาก็มีสติ

เธอเงียบไปชั่วขณะ โดยคิดว่าท่าทีของเย่เชินหลินเมื่อคืนตรงข้ามกับตอนนี้อย่างสิ้นเชิง ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สะดวกที่จะพูดคุย ส้งหลิงหลิงจึงอาจจะอยู่ข้างๆเขา

"เย่เชินหลิน คุณคิดว่าฉันจงใจพาเสี่ยวจุนกับฉิงฉิงไปที่นั่นจริงๆเหรอคะ จริงๆแล้วฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น ... " เธอจงใจอธิบาย เพื่อให้เย่เชินหลินมีโอกาสพูดมากขึ้น

"ผมไม่สนใจว่าคุณตั้งใจหรือไม่ คุณทำร้ายลูกของผม ทำให้หลิงหลิงกลัว ทีนี้ก็หยุดเถียงได้แล้ว!" เย่เชินหลินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาอย่างไม่อดทน ส้งหลิงหลิงยิ้มอย่างเย็นชาอยู่ข้างๆเธอ เอ่ยกับเย่เชินหลินว่า "เชินหลิน คุณช่วยบอกอะไรเธอหน่อยได้ไหม?"

เธออยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเย่เชินหลินและอาการบาดเจ็บของเขาร้ายแรงหรือไม่

แม้ว่าเขาจะรู้สึกตัว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าส่วนอื่นๆของร่างกายจะไม่ได้รับบาดเจ็บ

วันนี้เขาพูดคำพูดที่ไร้เยื่อใยมากมาย นั่นหมายความว่าเขาไม่ต้องการให้เธอกังวลเกี่ยวกับเขาหรือเปล่า? ถ้าเขาต้องการให้เธอรู้ว่าเขาบาดเจ็บ เขาสามารถบอกเธอได้ในตอนเช้าตรู่ ตอนนั้นไม่มีใครอยู่รอบตัวเขา

"เป็นไงบ้างลูก เขาเจ็บสาหัสหรือเปล่า" จ้าวเหวินอิงถามอย่างกังวลและเซี่ยชีหรั่นก็ส่ายหัว

"หนูก็ไม่รู้ค่ะแม่ หนูอยากเจอเขา ถ้าไม่ได้เจอเขาหนูก็ยังเป็นห่วง"

จ้าวเหวินอิงขมวดคิ้วและคิดอยู่พักหนึ่งจากนั้นก็เอ่ยปลอบเธอเบาๆ “เมื่อวานลูกไม่ได้บอกว่าหรอว่าลูกจะไปกับไห่ลี่หมิน ถ้าลูกไปตอนนี้ จะความพยายามก่อนหน้านี้ทั้งหมดจะสูญเปล่านะ หรือไม่ถ้าลูกไม่สบายใจ แม่ว่าหาทางพบพ่อแม่ของเขาดูสิ พวกเขาต้องรู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาเป็นอย่างไร"

"ไม่ได้ค่ะแม่ ทำแบบนี้ไม่ได้ ถ้าพ่อแม่ของเขาไม่ทราบเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของเขา ข่าวนี้จะทำให้พวกเขาตกใจ แม่ก็เห็นว่าพ่อของเขาสุขภาพไม่ดีและเขามีปฏิกิริยาอย่างมากเมื่อเขารู้สึกตื่นเต้น ไม่เป็นไร แม่ไม่ต้องกังวลเดี๋ยวหนูคิดหาทางเอง มันจะมีหนทางเสมอค่ะ"

"เอาเถอะ ไม่ต้องกังวลนะ เขารับสายลูกก็น่าจะไม่เป็นอะไรมาก นอกจากนี้ความแข็งแกร่งของตระกูลเย่นั้นนับว่าแข็งแกร่ง แม้ว่าจะมีปัญหาเล็กน้อย แต่ก็น่าจะหายได้ในไม่ช้า" จ้าวเหวินอิงแตะมือเซี่ยชีหรั่นเบาๆ แล้วเธอก็พยักหน้ารับ