สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 63

บทที่63อยากจะกอดเขา3

　ส้งหลิงหลิงยกยิ้มรีบเดินไปอีกหลายก้าวแล้วยื่นแขนโอบเอวของเย่เชินหลินเอาไว้

นายหญิงส้งหัวเราะด้วยความเอ็นดูหลงรัก“ดูสิผู้หญิงก็ช่วยไม่ได้ตัดใจแยกกันยากขนาดนี้พร่งนี้ก็หมั้นกันแล้วให้เย่เชินหลินกลับไปพักเถอะ”

ส้งหลิงหลิงเอ่ยเสียงต่ำขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน“เชินหลินฉันกับพ่อแม่จะไปรอเธอกับพ่อแม่ที่โรงแรมตี้เหานะ”

“อื้ม!”

เย่เชินหลิงฮึมฮัมด้วยความไม่พอใจพลางเอาแขนของเธอออกไปจากตัวแล้วเดินก้าวออกไปยาวๆ

แม้ว่าเซี่ยชีหรั่นยังอยู่ท่ามกลางความกำลังตกใจทว่าก็ไม่ได้ลืมรักษามารยาทรีบกล่าวลานายท่านส้งนายหญิงส้งลัส้งหลิงหลิงอย่างมีมารยาทแล้วรีบก้าวตามเย่เชินหลิงให้ทัน

รถของเย่เชินหลิงจอดไว้ด้านนอกสวนคนขับรถของเขารออยู่ด้านนอก

ตลอดทั้งทางเขาก็ไม่ได้พูดอะไรเธอจ้องมองแผ่นหลังแข็งแรงที่ปกติทั้งสูงทั้งใหญ่ของเขาจากด้านหลัง

ไม่รู้ว่าเป็นอะไรไปเธอมีความคิดชั่ววูบบางอย่างที่อยากจะพุ่งเข้าไปกอดเขาเอาไว้

เธอคิดและบางทีหลังจากรอดพ้นจากความอันตรายทั้งหลายแล้วเธอก็ยังรู้สึกตื่นเต้นอยู่รู้สึกเหมือนตัวเองกับกำลังหลบหนีจากความตาย

เมื่อเย่เชินหลินออกมาคนขับก็รีบลงจากรถพลางเปิดประตูที่นั่งด้านหลังให้เขาด้วยความเคารพเขาจึงเอียงตัวเข้าไปนั่ง

“ขึ้นรถ！”เซี่ยชีหรั่นรับคำสั่งแล้วก็ขึ้นรถไปนั่งข้างกายชายหนุ่มจากนั้นคนขับจึงปิดประตูลง

“ในบ้านตระกูลส้งเกิดอะไรขึ้น?”หลังจากที่คนขับออกรถวิ่งออกมาได้สักสองร้อยเมตรเย่เชินหลินจึงเอ่ยถามเธอเสียงหนัก

เซี่ยชีหรั่นคิดว่าเขามาก็เพื่อส้งหลิงหลิงเพียงแค่ถือโอกาสเรียกเธอไปด้วย

แต่ไม่คิดว่าเขาจะสามารถเดาได้ว่าเธอมีเรื่องหรือว่าเขาจะมาเพื่อเธอเป็นพิเศษกัน?

เมื่อกลับไปคิดได้เมื่อกี้เขาถึงได้สั่งสอนให้โอวาทเธอเหมือนกับว่าเขาอยากจะใช้มาเธอดูแลแม่ของเขามาเป็นข้ออ้างจริงๆแล้วมารับเธอ

ชั่วขณะเธอก็รู้สึกซาบซึ้งกับเขามากขึ้นอีกขั้นโดยไม่รู้ตัว

เธออยากจะเอาเรื่องแย่ๆที่เธอประสบพบเจอทั้งหมดพูดออกมาจริงๆทว่าเธอไม่สามารถพูดได้

ส้งหลิงหลิงกับส้งซูหาวปฏิบัติกับเธอแบบนี้แท้จริงแล้วมีทั้งความดุร้ายทว่าเธอเป็นคู่หมั้นของเย่เชินหลินเธอเป็นผู้ถูกกระทำ

ที่เธอยอมรับพวกนี้นั่นมันก็สมควรแล้วล่ะ

“คุณเย่ไม่ได้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับฉันตอนที่คุณมาฉันกำลังนอนอยู่เลย”

โกหกเขาอีกแล้ว!

“พูดแบบนี้อยู่ที่บ้านตระกูลส้งก็ยังมีความสุขดีใช่ไหม?”

“อื้มใช่แล้วคุณเย่ทุกๆคนที่บ้านปฏิบัติกับฉันด้วยความใจดีมาก”

ยังไม่พูดอีก!สายตาอันตรายของเย่เชินหลินหรี่เล็กลงทันใดนั้นก็เอ่ยสั่งขึ้นเสียงเย็น“หยุดรถ!”

คนขับรีบเหยียบเบรกทันทีรถจอดลง

“นายลงรถไปก่อน!”เขาพูดกับคนขับรถ

คนขับค่อยๆเปิดประตูรถลงไปภายในรถจึงเหลือเพียงคนสองคนร่างสูงใหญ่ของเย่เชินหลินพุ่งมากดร่างของเซี่ยชีหรั่นเอาไว้ใกล้

“บอกฉันมาสรุปแล้วมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่!”ในตอนที่ใบหน้าของเขาอยู่ห่างจากเธอเพียงแค่เซ็นต์เดียวนั้นจึงหยุดลงสายดุจพญาเหยี่ยวจ้องเค้นมองมาในตาของเธอ

เธอก้มหัวลงอย่างจนตรอกคิดในใจว่าช่วยคุณแล้วนะอย่าถามอีกเลยฉันไม่อยากพูดและไม่สามารถบอกได้

แต่ทว่าเดิมทีเขาก็ไม่ให้โอกาสเธอได้หลบหลีกอยู่แล้วจึงใช้อำนาจเอ่ยขึ้นต่อทันที“เธอไม่พูดงั้นตอนนี้ฉันจะเอาเธอกลับไปส่งให้ตระกูลส้งส่งให้ส้งซูหาว！”

คิดไม่ถึงว่าเขาจะพูดออกมาตรงๆว่าส้งซูหาวทั้งสามตัวนี้หรือว่าเขาจะรู้แล้วจริงๆว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเธอ?

เธอมองเขาด้วยความแปลกใจท่าทางที่ตัวเองแสดงออกมาก็บ่งบอกถึงปัญหาที่เกิดขึ้นได้จนหมดแล้ว

“ระดับอะไรกันแผนร้ายสำเร็จรึเปล่า!”เขากัดฟันแน่นแล้วเอ่ยถามต่อ

คำนี้ของเขาไม่ใช่เป็นเพราะโกรธเธอทว่ากลับเป็นความโกรธแค้นที่มีต่อส้งซูหาว

เซี่ยชีหรั่นขบเม้มริมฝีปากน้ำตาในเบ้าตากลับรื่นขึ้นมาอีกครั้งคำพูดของเขาทำให้เธอนึกถึงช่วงเวลาที่เธอได้รับความน่าอับอายนั้นเธอมีความรู้สึกที่ไม่สามารถควบคุมเอาไว้ได้

เมื่อมองใบหน้าคมชัดเจนที่อยู่ใกล้ตรงหน้าแล้วเธอก็ทนไม่ไหวอีกต่อไปโผตัวเข้าไปกอดเขาไว้แน่น

“เชินหลิน!เย่เชินหลิน!ขอบคุณ!ฉันตกใจไปหมด!กลัวแล้วล่ะ!”

เธอพูดเรื่องพวกนี้ด้วยน้ำเสียงกระซิบสั่นเย่เชินหลินจึงไม่ถามต่อการพึ่งพาของเธอเสียงเรียกของเธอเป็นกำลังใจที่ดีที่สุดในส่วนลึกของหัวใจของเขา

เขาออกแรงกอดตอบเธอกอดอย่างแนบแน่นที่สุดให้เธอรับความรู้สึกปลอดภัยที่เธอโหยหาต้องการมาตลอดให้เพียงพอ

คืนนี้เขากลับมาถึงคฤหาสน์ค่อนข้างดึกทว่าแม่บอกว่าเซี่ยชีหรั่นถูกพาตัวไปที่บ้านตระกูลส้งเขาก็แทบจะรีบออกมาในทันที

สุดท้ายก็ยังมาสายเกินไปทำให้เธอต้องได้รับความเจ็บปวดเพียงแต่ไม่รู้ว่าจะเจ็บปวดถึงขั้นไหนกัน

ร่างบางของเธอที่อยู่อ้อมกอดของเขาสั่นไม่หยุดสั่นระริกพิสูจน์ได้ว่าในเวลานี้จิตใจเธอยังคงมีความหวาดกลัวซ่อนอยู่

เย่เชินหลินมองมาด้วยความหยิ่งทระนงไม่ได้ส่งเสียงรบกวนหญิงสาวความหวาดกลัวและความกลัวหลังจากที่เกิดเรื่องแบบนี้ของเธอที่อยู่ตรงหน้านั้นก็ทำให้เขารู้สึกทำอะไรไม่ถูกอยู่บ้างเหมือนกัน

เพื่อที่จะให้เธอสงบลงนิ้วมือยาวของชายหนุ่มจึงค่อยๆบีบคางของดวงหน้าเรียวเล็กของเธอนั้นให้เงยขึ้นมาแล้วบรรจงประทับจูบร้อนลงบนริมฝีปากเล็ก