สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 649

ตอนที่ 649 สาวใช้ตัวแสบ 553

เดิมทีเซียวเสี่ยวลี่อยากแกล้งทำเป็นว่าเธอทนไม่ได้ที่ทำร้ายลูกของส้งหลิงหลิง แต่ทั้งหมดก็ถูกพ่อสามีของเธอพูดออกมา เธอจึงพยักหน้า และทำตามคำพูดของเขา “คุณพ่อ ฉันรู้ว่าที่คุณพูดมานั้นมีเหตุผล ในความจริงแล้ว ท่าทางของคุณเย่ต่อพี่สาวฉัน พวกเราทุกคนต่างก็รู้กันดี ฉันเห็นว่าแม้ว่าเด็กคนนี้จะเกิดมา ตระกูลเย่ก็ตั้งใจว่าต้องการแต่เด็กไม่ต้องการแม่อยู่แล้ว ซึ่งก็เหมือนกับว่าคลอดลูกให้ตระกูลเขาเปล่าๆ เมื่อถึงเวลาหากลูก ๆ ของพวกเขาอยากจะเจอหน้าพวกเขา ก็คงจะไม่มีโอกาส ยิ่งน่าสงสารขึ้นไปอีก”

เซียวเสี่ยวลี่ตอบรับอย่างมีความสุข ในใจเธอมีคำตอบของตนเองอยู่แล้ว ส้งหลิงหลิงบังคับให้เธอทำร้ายหัวหน้าของศูนย์ระบุ เธอก็ยังไม่ได้ไปจัดการ เธอไม่รู้ว่าเธอจะถ่วงเวลาได้นานแค่ไหน ถ้าเธอหักหลังส้งหลิงหลิง เธอก็คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของส้งหลิงหลิงอย่างแน่นอน

หากเธอเต็มใจทำสิ่งต่างๆเพื่อรองประธานส้ง ในอนาคต เขาจะยิ่งยอมรับเธอในฐานะลูกสะใภ้มากขึ้น และเธอสามารถขอความช่วยเหลือจากเขาได้ในช่วงเวลาสำคัญ

อีกทั้ง การที่เธอจัดการเรื่องนี้ด้วยตนเอง ก็สามารถที่จะทำให้เรื่องของหัวหน้าของศูนย์ระบุยืดเยื้อ เมื่อส้งหลิงหลิงสูญเสียลูกอย่างกะทันหัน จะมีกะจิตกะใจมาคิดถึงเรื่องพวกนี้ได้อย่างไร เมื่อลูกของเธอจากไป เธอก็จะถูกกำหนดให้ไม่มีความสัมพันธ์กับเย่เชินหลินอีกต่อไป เมื่อถึงเวลานั้นเธอก็คงไม่ต้องกังวลว่าเรื่องของหัวหน้าศูนย์ระบุ จะถูกเปิดโปง หลบหนีไปไกลๆหน่อยก็ได้แล้ว

เมื่อคิดไปคิดมา เธอก็เชื่อฟังรองประธานส้งว่ามันไม่เกิดประโยชน์ใดใดมีแต่จะเสีย

สำหรับเซียวเสี่ยวลี่แล้ว การทำตามที่รองประธานส้งบอกนั้นเป็นเรื่องง่ายมาก เมื่อก่อนเธอนั้นติดตามส้งหลิงหลิง เวลาไหนไม่มีงานเธอก็มักจะคิดถึงเรื่องคดโกงเสมอ และรู้จักวงการนี้เป็นอย่างดี

ในคืนนั้นเธอก็เริ่มปฏิบัติการ และรายงานความคืบหน้าของเธอให้พ่อสามีทราบตลอดเวลา เพื่อแสดงให้เห็นว่ารองประธานส้งเห็นว่า เธอนั้นให้ความสำคัญกับเรื่องนี้อย่างจริงจัง เขามักจะส่งต่อข้อมูลที่ได้รับไปยังประธานจง

จงหยุนซางแอบฟังอย่างเงียบ ๆ และรอคอยว่าทุกดีอย่างจะเรียบร้อย เป็นไปอย่างที่เธอหวัง

ในเวลาเดียวกันไห่ลี่หมินก็ได้เล่าให้เธอฟังเกี่ยวกับการพบกันกับเย่เชินหลินในซิ่วเจียง เธอคิดว่า นี่อาจเป็นเรื่องเข้าใจผิด

ตอนเย็น เย่เชินหลินฟังบันทึกที่ไห่ลี่หมินส่งมาหลายต่อหลายครั้ง โดยไม่มีการแสดงสีหน้าใดๆ

วันที่สอง เขาออกเดินทางตามเวลาที่ตกลงกับหลินหลิง หลินหลิงซื้อตั๋วไว้ก่อนแล้ว พวกเขาบินไปยังเมืองไห่ก่อน เพื่อเข้าร่วมกิจกรรมทางธุรกิจที่นั่น หลินหลิงจัดให้มีการสัมภาษณ์อย่างระมัดระวังเป็นพิเศษ ทำให้ผู้คนรู้ว่าคุณเย่อยู่ที่เมืองไห่แล้วจริง ๆ

หลังจากสัมภาษณ์ เย่เชินหลินก็ได้รับโทรศัพท์จากส้งหลิงหลิง น้ำเสียงของเธอเป็นกังวลมาก

“เชินหลิน พ่อของฉันล้มป่วยกะทันหัน แล้วยังไม่ยอมเข้ารับการรักษา เขาจะยอมฟังฉัน ให้ฉันกลับไปเกลี้ยกล่อมเขาได้ไหม?”

เย่เชินหลินเงียบไปเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นว่า “เรื่องสำคัญขนาดนี้ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ รีบกลับเถอะ เรียกให้พ่อบ้านรับสาย ผมจะให้เขาส่งคุณกลับไป”