สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 650

ตอนที่ 650 สาวใช้ตัวแสบ 554

ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เขากลับมามีความสัมพันธ์ที่เร่าร้อนกับส้งหลิงหลิงแล้วหรือยัง

“เธอท้องใหญ่ขนาดนั้น คงจะไม่สะดวกแล้วล่ะ คุณไม่ควรสนใจหญิงตั้งครรภ์ด้วยซ้ำ”

เซี่ยชีหรั่นพูดกับตัวเองเสร็จ ก็แค่อยากจะพูดอะไรบางอย่างกับตัวเองด้วยเสียงแผ่วเบา คุณกำลังคิดถึงบางสิ่งที่ยุ่งเหยิงและทันใดนั้นก็รู้สึกถึงความอบอุ่นที่อยู่ข้างหลัง เธอถูกสวมกอดด้วยอ้อมกอดที่แข็งแกร่ง

“เรื่องเล็กน้อย ไม่คิดว่าความคิดของคุณจะชั่วร้ายขนาดนี้” เสียงแหบแห้งของเย่เชินหลินดังขึ้นในหูของเซี่ยชีหรั่น

ใช่ ทันทีที่เขาเห็นเธอ เขาก็มีความปรารถนาขึ้นมาทันที โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเขาได้ยินเธอพูดเรื่องบนเตียงและเขาก็เริ่มสนใจเรื่องนั้นมากขึ้น

“เอ๋?” เซี่ยชีหรั่นร้องออกมาด้วยความประหลาดใจและต้องการหันกลับไปมองเขา แต่ก็ถูกเขาจับไว้แน่นจนไม่สามารถขยับได้

“อืม ผมมาแล้ว คิดถึงผมไหม?” เขาถาม ในขณะที่ถาม ริมฝีปากก็จูบไปที่ติ่งหูนุ่มของเธอ

ร่างกายของเซี่ยชีหรั่นสั่นอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ทุกเซลล์ในร่างกายเหมือนถูกปลุกขึ้นด้วยการกระทำเพียงเล็กน้อยของเขา

ยังต้องถามไหม? เธอคิดถึงเขา คิดถึงเขาแน่นอน คิดถึงสุดขั้วหัวใจ ประหม่าราวกับว่าเขากำลังหมุนวนอยู่ในความคิดของเธอทุกนาทีไม่เคยหยุดพักเลย

เซี่ยชีหรั่นตื่นเต้นมากเกินไป แล้วเขินอายไปหน่อย คำว่าคิดถึงจึงติดอยู่ที่ในลำคอ เป็นร้อยเป็นพันครั้งก็ไม่สามารถพูดออกไปได้

ดูเหมือนว่าจะไม่พอใจกับความเชื่องช้าของเธอ เย่เชินหลินอ้าปากและกัดใบหูของเธอ ซึ่งแน่นอนว่าไม่ได้แรงนัก

“พูด!” เขาพูดคำๆนั้นออกมาแบบไม่มีเสียง

ใบหูของเธอนั้นไวต่อความรู้สึก เมื่อถูกเขากัดและหยอกล้อ ร่างกายของเธอก็ยิ่งสั่นเทาอย่างรุนแรง

“คิดถึง คิดถึงสิ คุณปล่อยฉันเถอะนะ” เซี่ยชีหรั่นพูดเบา ๆ เขารู้สึกว่าร่างกายเล็ก ๆ ของเธอร้อนขึ้นเล็กน้อยในขณะที่เอนตัวอยู่ในอ้อมแขนของเขา มันทำให้เขาทั้งมีความสุขและอึดอัด

“เธอคิดว่าแบบนี้ฉันจะปล่อยเธอไปได้งั้นเหรอ?”

จูบตอบกลับเย่เชินหลิน น้ำตาแห่งความสุขของเซี่ยชีหรั่นก็ไหลออกมา

เขาจงใจทำให้เธอประหลาดใจงั้นเหรอ? เธอรู้สึกประหลาดใจจริงๆ เธอคิดว่าจะได้เห็นสถานที่ที่เขาอาศัยอยู่ในทริปนี้เท่านั้น แต่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเธอจะได้พบเขาด้วยตนเอง

มือของเธอโอบรอบเอวแกร่งของเขาไว้แน่น ขยับขึ้นลง รู้สึกได้ว่าจริง ๆ แล้วเธอกำลังกอดเขาอยู่

นี่ไม่ใช่ความฝัน ไม่ใช่ว่าเมื่อลืมตาขึ้นมาก็เผชิญหน้ากับห้องที่ว่างเปล่า