สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 66

บทที่66ร่วมงานหมั้นของเขา2

เขาไม่มีทางทำ เธอควรจะรู้สึกถึงความสงบใจ

อย่างน้อยหลังจากที่เธอแก้ไขความยุติธรรมให้เสี่ยวจุนแล้ว เธอก็จากออกมา จะไม่เป็นห่วงเป็นใยได้หรือ

ใช่ พอนึกถึงเสี่ยวจุน ก็เอาความคิดทั้งหมดไปวางไว้ที่เขาคนเดียว นี่ถึงจะเป็นสิ่งที่เธอควรจะทำ

เซี่ยซีหรั่นไม่ได้พูดจา เงียบมาโดยตลอด สายตาช่างพินิจของฝู้เฟิ่งหยีสามารถรู้สึกได้ถึงความกังวลของเธอ

เธอจะต้องชอบเย่เชินหลินแน่ๆ ไม่งั้นสติคงไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแบบนี้หรอก

ตัวฝู้เฟิ่งหยีเองกลับไม่ได้มีความคิดเห็นอะไรกับเซี่ยซีหรั่น ถ้าเกิดว่าเธอเป็นผู้หญิงคนนอก บางทีเธอคงจะไม่ต่อต้านการคบค้าสมาคมกันของเธอและเย่เชินหลินหรอก

ส้งหลิงหลิงแสดงความไม่เห็นด้วยระหว่างเธอกับเย่เชินหลินออกมาชัดเจน ถึงค่อยจะยอมรับน้องสาว เธอไม่สามารถไปสร้างความรบกวนให้กับครอบครัวของลูกชายเธอได้

พอนึกถึงจุดนี้ ฝู้เฟิ่งหยีจึงลองเอ่ยถามขึ้น “เซี่ยซีหรั่น เธอเข้าใจรึเปล่าว่าทำไมหลิงหลิงถึงยอมรับให้เธอเป็นน้องสาว?”

ความรู้สึกนึกคิดของเว่ยซีหรั่นถูกฝู้เฟิ่งหยีดึงกลับมา เธอไม่อยากจะแกล้งโง่ ดังนั้นจึงตอบกลับไปอย่างตรงไปตรงมา“คุณหญิง ฉันทายออกได้ประมาณหนึ่ง”

ฝู้เฟิ่งหยีพยักหน้ารับ เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงติดชม “จริงๆแล้วเธอเป็นเด็กฉลาดอย่างที่คิดไว้จริงๆ ในเมื่อเป็นน้องสาวของลูกสะใภ้ฉันแล้ว ฉันสามารถช่วยเธอได้ส่วนหนึ่ง ก็คือช่วยได้ส่วนหนึ่ง เธอดูว่าเธอต้องการให้ช่วยอะไร ”

ชั่วขณะนั้นในใจของเซี่ยซีหรั่นก็มีอารมณ์มากมายพรั่งพรูออกมา แม่ของเย่เชินหลินก็คือแม่ของเย่เชินหลิน สั่งไล่ผู้หญิงของเขาไปอย่างไม่เหลือร่องรอยได้

ถ้าหากเป็นผู้หญิงปกติธรรมดา คงจะดุด่าเธออย่างแรงว่าทำไมจะต้องมาพัวพันไม่ยอมปล่อยลูกชายเขา ด่าว่าเธอเป็นนางจิ้งจอกเจ้าเล่ห์

หรือคงจะเอาเงินโยนใส่หน้าเธอ ให้เธอเอาเงินแล้วไสหัวไป

เธอถามเธอว่าต้องการให้ช่วยอะไรด้วยความเรียบง่ายจนตั้งตัวไม่ทัน และก็เปลี่ยนไปถามเธออีกว่า ต้องการเงินอีกเท่าไหร่ถึงจะไม่ต้องมากวนใจอีก

เซี่ยซีหรั่นยกยิ้มอ่อนไปครู่หนึ่ง แล้วตอบกลับเสียงเบา “คุณนาย ขอบคุณมากๆเลยค่ะ！ ฉันไม่ได้ต้องการความช่วยเหลืออะไรทั้งสิ้น ฉันเข้าใจความหมายของท่าน พี่หลิงหลิงก็ปฏิบัติกับฉันดีมาก คุณเย่ก็เคยช่วยฉันนับครั้งไม่ถ้วน วันนี้ฉันเห็นงานหมั้นของพวกเขากับตาแล้ว ฉันก็จะไปเอง ไปให้ใกลไม่ให้คุณเย่เจอได้”

ฝู้เฟิ่งเย่ก็ยังมองไม่ออกว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงรักเงิน สายตาของลูกชายเขาไม่มีทางจะแย่จนถึงขนาดที่จะหลงรักหลงใหลในตัวของผู้หญิงยโสจอมปลอมคนนี้หรอกมั้ง

พอได้ยินว่าเธอบอกว่าไม่ต้องการอะไรสักอย่างกับหูตัวเอง กลับรู้สึกว่าให้เธอไปแบบนี้ ตระกูลเย่ดูไม่ยุติธรรมกับเธอนัก

เธอครุ่นคิดไปสักพัก ตอนที่จะเปิดปากพูดอีกครั้ง ก็ยังทิ้งทางหนีทีไล่เอาไว้อีกส่วน

“เธอเป็นคนที่ลูกหลินเลือกเข้ามา ในเมื่อไม่อยากอยู่ในตระกูลเย่แล้วจริงๆ ก็ต้องไปบอกเขา”

“ฉันรู้ค่ะ ของคุณคุณหญิง！”

　　“อื้ม！”

ทั้งสองไม่ได้พูดอะไรอีก รถก็ไปข้างหน้าต่อไป ความเศร้าอันแข็งแกร่งเข้ามาสิงเกาะกินใจจิตใจของเซี่ยซีหรั่น

เหมือนกับที่ตัวเธอเองและคุณหญิงคุยกันพอดี เธอเดินไป ก็จะไม่มีวันได้เจอกัยเย่เชินหลินอีก

ชั่วชีวิต ยาวนาน คำแบบนี้ดูจะตัดเยื่อใยเกินไป แม้เพียงแค่คิด ก็ทนใจเอาไว้แทบไม่ไหว

เย่เชินหลิน เย่เชินหลิน

เซี่ยซีหรั่นบังคับให้ตัวเองเย็นลง คิดว่าบางทีอาจเป็นเพราะในใจเธอไม่หวังให้เย่เชินหลินไปงานหมั้น จึงเกิดความคิดเหลวไหลแบบนี้ขึ้น

เธอสามารถบอกเธอได้ เธอมีลางสังหรณ์ กลัวว่าเย่เชินหลินอาจจะเกิดเรื่องขึ้น?

คุณหญิงจะต้องคิดว่าเธอแช่งเย่เชินหลินแน่ๆ หรืออาจคิดว่าอยากจะทำลายงานหมั้นของพวกเขา คงไม่มีทางเชื่อคำพูดเธอ

“มีเรื่อง?”ฝู้เฟิ่งหยีถาม

“ฉัน…...คุณหญิง ให้ฉันโทรหาคุณเย่ครั้งหนึ่งได้ไหม? ฉันอยากจะฟังเสียงของเขา”

ความร้อนรนในใจ ยังทำให้เธอทิ้งความคิดต่างๆทั้งหมดไป ให้คุณหญิงคิดว่าเธอเป็นคนเลวก็ได้ เธอต้องได้ยินว่าเขาไม่เป็นไรด้วยหูตัวเอง ถึงจะวางใจได้

“ไม่ได้！”ฝู้เฟิ่งหยีพูดขึ้นอย่างหนักแน่น

นี่เป็นเรื่องของหลักที่ยึดถือกันมา ในเวลานี้เย่เชินหลินอาจจะไปถึงงานหมั้นเรียบร้อยแล้ว ไม่สามารถรับสายโทรศัพท์ของผู้หญิงคนอื่นในงานหมั้นได้หรอก พูดคุยกับผู้หญิงคนอื่นอะไรแบบนี้

เซี่ยซีหรั่นไม่สามารถพูดอะไรต่อได้อีก ทำได้เพียงแค่แอบภาวนากับพระเจ้า ให้อย่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเขาเลย

เวลาผ่านไปเป็นวิเป็นนาที ภายในรถเงียบเชียบ ไม่มีข่าวคราวจากฝั่งของเย่เชินหลิน

บางทีการไม่มีข่าวคราวก็คงเป็นข่าวที่ดีที่สุด เธอแอบคิด

รถมาจอดที่อาคารตี้เหา มีค่อนมาช่วยพวกเขาเปิดประตูรถอยู่ก่อนแล้ว

งานหม้นวันนนี้จะจัดในโถงชั้นแปด ตอนที่เซี่ยซีกรั่นกำลังเดินตามฝู้เฟิ่งหยีขึ้นไปข้างบน แขกผู้มีเกียรติทั้งหลายต่างก็ม