สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 7

ตอนที่ 7 หล่อนคิดว่าฉันไม่กล้าไล่หล่อนออกหรอ

จ้าวเทียนอั้ยพูดเสียงเบากระซิบออกมา “ใครจะกล้าตัดกระโปรงของเธอกัน? ท่านพ่อบ้านก็รู้ไม่ใช่หรอว่าเธอคิดจะอ้อยคุณเย่อยู่ทุกวัน ไม่แน่ว่าอาจจะคิดว่าการใส่ชุดเหมือนพวกเราอาจไม่ดีต่อการยั่วอ้อยผู้ชาย ก็เลยตัดออกซะ?”

ท่านพ่อบ้านคิดไปสักพัก ก็พูดออกมา “พูดแบบนี้ก็ไม่ค่อยสมเหตุสมผลสักเท่าไหร่ เซี่ยชีหรั่น ชุดของเธอเองแต่ไม่ดูแลให้ดี มันเป็นความผิดของเธอ สาเหตุอื่นก็ไม่ต้องพูดอีก พูดมาฉันก็ไม่มีทางเชื่อ”

เซี่ยชีหรั่นยิ้มเศร้าในใจ ผลออกมาแบบนี้ก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่

“โอ๊ย ท่านพ่อบ้าน ฉันจำได้เหมือนกับว่าท่านพ่อบ้านเคยพูดเอาไว้ ถ้าชุดของใครเกิดปัญหาขึ้นมา จะต้องรีบออกจากที่นี่ไปใช่มั้ยคะ?” ฟางลี่น่าเอ่ยออกมา ตามมาด้วยจ้าวเทียนอั้ยที่พูดเสริมออกมา “ใช่แล้ว นี่อาจจะเป็นกฎที่ท่านตั้งเอาไว้ เพิ่งจะวางกฎเอาไว้ก็มีคนแหกกฎไปแล้ว หรือท่านพ่อบ้านจะไม่ลงโทษเธอกัน แต่หลังจากนี้จะมีใครฟังคำพูดของท่านอีกคะ?

เซี่ยชีหรั่นแอบสำรวจสีหน้าของท่านพ่อบ้านอย่างเงียบๆ เธอรู้ดีว่าถ้าตามความคิดของเขาเองแล้ว จะต้องไม่ให้เธออยู่ที่นี่ต่อไปอีกแน่นอน คงคิดว่าเธอจะสร้างปัญหาให้กับเขา

ท่าทีที่แสดงออกมาของเขาราวกับกำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง รอเขาเอ่ยปากพูดออกมา ก็ไม่ดีที่จะเก็บคืน

ในสถานการณ์แบบนี้ ถ้าเธอยอมรับผิดเอง ท่านพ่อบ้านก็คงไม่ปล่อยไปง่ายๆเหมือนกัน

เซี่ยชีหรั่นก้าวเข้าไปด้านหน้า ถามออกมาเบาๆ “ฉันจำได้ว่าตอนที่พวกเราเข้ามาเป็นคุณเย่ที่เลือกเข้ามาด้วยตัวเอง ถ้าจะต้องไล่ออกจริงๆ ก็ต้องให้เขาเห็นชอบด้วยใช่หรือเปล่าคะ?”

เธอหลากหลายความรู้สึกเต็มไปหมด แม้ว่าคนแซ่เย่ผู้นั้นจะใจร้ายกับเธอ แต่เขาคงไม่ไล่เธอออกไป แม้ว่าเธอจะไม่ได้พูดถึงสาเหตุอย่างชัดเจน

สีหน้าดูไม่ได้เลยของท่านพ่อบ้าน นี่เท่ากับว่าคำพูดที่เขาพูดไว้มันไม่มีประโยชน์เลย เขาจ้องเซี่ยชีหรั่นด้วยสายตาวาวโรจน์ พูดออกมาอย่างโกรธเคือง “หล่อนคิดว่าฉันจะไม่กล้าไล่หล่อนออกจริงๆหรอ?”

ในตอนนั้นก็มีเสียงเรียบๆของเย่เชินหลินดังเข้ามาในหูฟังของเขา

“สาวใช้เหล่านั้น ถ้าเกิดใครทำผิดขึ้นมา ให้ลงโทษให้พวกเธอไปทำกะดึกที่ห้องโถง ต่อกันจนครบหนึ่งสัปดาห์”

ท่านพ่อบ้านคิดทบทวนคำพูดของเขาอย่างละเอียด ถึงจะเข้าใจได้ว่ามันหมายความว่าอะไร เกรงว่าคงจะเป็นการพุ่งเป้าไปที่เซี่ยชีหรั่นโดยตรง

เขาถูกเซี่ยชีหรั่นทำให้เขาดูเป็นคนไม่รักษากฎ ทำไมถึงไม่ฟังคำพูดของเขากัน จากนั้นก็รับปรับอารมณ์ของตัวเอง พูดออกมาด้วยท่าทางน่าเคารพ “ครับ! คุณเย่ ลงโทษให้หล่อนไปดูแลห้องโถงคืนนี้”

ท่านพ่อบ้านเดินกลับเข้าไปด้านหน้าของกลุ่มสาวใช้ พูดออกมาอย่างไม่เต็มใจ “เซี่ยชีหรั่น เธอทำชุดพัง เพราะฉะนั้นคืนนี้หล่อนต้องเริ่มไปทำงานกะดึกที่ห้องโถงจนครบหนึ่งสัปดาห์”

เซี่ยชีหรั่นถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก พูดเสียงต่ำออกมา “ขอบคุณค่ะ!”

“แล้วยังต้องเช็ดพื้นต่อไปด้วย!”

“รับทราบค่ะ!”

“แล้วยังมีอีกเรื่องนึงก็คือเรื่องชุดของเธอก็ต้องคิดแก้ปัญหาเอาเอง แต่ต้องให้เหมือนกับของคนอื่นๆด้วย”เขาอยากจะรู้จริงๆว่าเธอจะแก้ปัญหานี้ยังไง แต่ถ้าแก้ไม่ได้ เขาค่อยคิดหาวิธีจัดการกับเธออีกที

เขาไม่เชื่อว่าเธอจะทนกับมันได้ ถึงเวลานั้นเธอเองจะต้องมาขอออกไปด้วยตัวเอง