SAVAGE MAFIA โลกันตร์คนคลั่งรัก นิยาย บท 66

จบตอนพิเศษ

"บาร์บีคิวพร้อมเสิร์ฟแล้วมาทานกันเร็วเด็กๆ" พริบพราวเดินเข้ามาเรียกเหล่าบรรดาหลานๆเมื่ออาหารที่เธอเตรียมเอาไว้พร้อมแล้วสำหรับทุกคน

"พี่เพลิงทำอะไรอะลูก" พริบพราวเอ่ยถามหลานชายที่เอาแต่ยืนล้วงกระเป๋ากางเกงเก๊กท่าถ่ายรูปอยู่ข้างๆของยูกิ

"ยืนท่านั้นอย่าบอกนะว่าอึใส่กางเกงอีกแล้วน่ะ"

"ยาย่า!" เพลิงแหวเสียงใส่ผู้เป็นย่าพลางทำหน้ามุ่ยจ้องมองผู้เป็นย่าด้วยความไม่ชอบใจด้วยรู้สึกอายยูกิที่ยืนอยู่ข้างๆตน

"อะไรล่ะแหวใส่ยาย่าทำไมพี่เพลิงแอบฉี่ใส่กางเกงอีกแล้วใช่ไหมหรือว่าแอบอึใส่กางเกงอีกแล้วถึงได้อามรณ์ไม่ดีแบบนี้" พริบพราวเดินเข้ามาเปิดดูแพมเพิร์สของหลานชายต่อหน้ายูกิทำเอาเพลิงขยำเท้าลงพื้นทรายซ้ำๆด้วยความไม่พอใจ

"ยาย่า!" เพลิงเอ่ยเรียกผู้เป็นย่าด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด

"ก็ไม่ได้อึหนิแล้วจะหงุดหงิดใส่ยาย่าทำไม"

"ฮือๆๆปะป๊า" เพลิงร้องไห้ปล่อยโฮวิ่งเข้าไปกอดท่อนขาแกร่งของผู้เป็นพ่อด้วยความโมโหผู้เป็นย่าที่มาเปิดแพมเพิร์สของตัวเองต่อหน้ายูกิเด็กผู้หญิงที่ตนหมายปอง

"ฮ่าๆจะเสียคะแนนไหมโดนเปิดก้นต่อหน้าสาวขนาดนั้น" วกวนเอ่ยแซวหลานชายด้วยความเอ็นดูและนึกขำในเวลาเดียวกัน

"งอแงทำไม" ไฟอุ้มลูกชายตัวน้อยขึ้นมาแนบอกพลางใช้มือหนาลูบแผ่นหลังเล็กของลูกชายด้วยความหวงแหน "โกรธยาย่าเหรอ" ไฟเอ่ยถามลูกชายก่อนจะเดินอุ้มลูกชายเดินตรงมาที่ลานย่างบาร์บีคิวโดยที่มีน้ำขิงและยูกิเดินจูงมือกันเดินตามหลังเข้ามาด้วย

"พี่เพลิงเป็นอะไร" พริบพราวเอ่ยถามวกวนอย่างไม่เข้าใจกับอารมณ์เกรี้ยวกราดของหลานชายก่อนจะเดินเข้าไปหาหลานสาวที่นั่งเล่นปราสาททรายอยู่กับสกายที่ริมชายหาด

"โอ๊ย..จะไปยืนฉี่ที่อื่นก็ไม่ได้" ราเซลพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าหลานชายตัวน้อยอย่างเพลิงยืนถอดกางเกงยืนฉี่อยู่ข้างๆเธอต่อหน้าทุกคนที่นั่งทานบาร์บีคิวอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน

"พอสาวกลับแล้วกลับมาเป็นตัวของตัวเองทันทีเลยนะ" คิมหันต์เอ่ยแซวหลานชายที่ยืนฉี่อยู่บนเก้าอี้ข้างๆของราเซล

"ระวังหน่อยเฮียฉี่เฮียจะโดนจานข้าวน้องอยู่แล้วนะ" น้ำขิงรีบหยิบจานข้าวของลูกสาวออกให้ห่างจากลูกชายที่ยืนฉี่อยู่บนเก้าอี้ตรงกลางระหว่างเธอและราเซลอย่างไม่แคร์สายตาของใคร

"เกินเบอร์มาก" อชิส่ายหน้าน้อยๆให้กับหลานชายอย่างเอือมระอาก่อนจะหันมาป้อนบาร์บีคิวใส่ปากให้ภรรยาสาวอย่างชะเอม

"พี่ชายไม่ทานบาร์บีคิวเหรอคะ" น้ำขิงเอ่ยถามสามีหนุ่มที่เอาแต่นั่งดื่มเบียร์อยู่ข้างๆเธออย่างเงียบๆ

"ไม่ล่ะอิ่มเอมล่ะ" ไฟตอบกลับภรรยาสาวพลางส่งยิ้มให้อย่างเจ้าเล่ห์รู้กันแค่สองคน

"ทะลึ่ง..ทานสักหน่อยก็ดีค่ะอร่อยนะ" น้ำขิงอมยิ้มมุมปากด้วยความเขินอายก่อนจะหันมาป้อนข้าวลูกสาวตัวน้อยบนหน้าตักของเธอต่อ

"อยากให้กินก็ป้อนสิ" น้ำขิงหยิบช้อนบนจานอาหารของไฟขึ้นมาตักข้าวมาจ่อที่ริมฝีปากหยักได้รูปของไฟอย่างว่าง่าย "ใช้ปากของเธอป้อนพี่" ยังไม่ทันที่น้ำขิงจะได้แหวใส่ไฟก็ประกบจูบปิดปากของน้ำขิงเอาไว้ก่อนลิ้นสากสอดเข้ามาเกี่ยวพันเอาเนื้อข้างในโพรงปากของภรรยาสาวเกี่ยวเข้ามาในโพรงปากของตัวเองอย่างช่ำชอง

"อื้มมม..อร่อยจริงๆด้วย" ไฟผละริมฝีปากออกจากริมฝีปากอวบอิ่มของภรรยาสาวพลางเขี้ยวเนื้อที่เกี่ยวมาจากโพรงปากของภรรยาสาวอย่างอารมณ์ดี

"มองตากันหวานเยิ้มขนาดนี้ไม่เลียรูกันตรงนี้เลยล่ะ" เป็นพนาที่เอ่ยขึ้นอย่างนึกหมั่นไส้

"อยากให้พี่เลีย...เธอตรงนี้ไหม" ไฟเอ่ยถามภรรยาสาวพลางยักยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์

"ลามก" น้ำขิงดันใบหน้าคมคายของสามีหนุ่มให้ออกห่างด้วยความเขินอาย

"ถึงจะไม่อายพ่อกับแม่ก็อายลูกอายหลานบ้างเถอะ" เป็นคิมหันต์ที่พูดแทรกขึ้นมาด้วยความเอือมระอากับการกระทำไร้ยางอายของลูกชาย

"ปะป๊าพี่ปวดอึ" เพลิงพูดแทรกขึ้นมาพลางเบ้หน้าด้วยความปวดท้องอยากจะเข้าห้องน้ำ

"อะไรนะ?" ไฟเอียงหูเอ่ยถามลูกชายเพื่อความแน่ใจ

"ปวดอึ" เพลิงตอบกลับผู้เป็นพ่อพลางจ้องมองผู้เป็นพ่อตาแป๋ว

"ตลอดเลยเพลิงป๊าสวีทกับม๊าอยู่นะเดินไปหาอาวกไป"

"หยุด..เห็นกูเป็นโถส้วมรึไง" วกวนยกมือขึ้นมาห้ามเมื่อเห็นว่าหลานชายกำลังปีนลงจากเก้าอี้จะเดินเข้ามาหาตน

"ปะป๊าพี่ปวดอึ" เพลิงที่เห็นผู้เป็นอายกมือปฏิเสธจึงเดินเข้ามาหาผู้เป็นพ่อแทน

"โอเคๆ" ไฟตอบกลับลูกชายพลางอุ้มลูกชายขึ้นมาแนบอกเดินตรงไปที่ห้องน้ำทันที

ตกดึก

"ยังไม่ไปรับลูกอีกเหรอคะ" น้ำขิงที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูผืนเดียวพันรอบตัวหลังจากที่อาบน้ำเสร็จเอ่ยถามสามีหนุ่มที่นั่งเล่นโทรศัพท์มือถือของเธออยู่บนเตียงนอน

"ลูกหลับแล้วให้นอนที่ห้องพ่อกับแม่นั่นแหละ" ไฟตอบกลับภรรยาสาวก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเดินเข้ามาสวมกอดภรรยาสาวเอาไว้จากด้านหลัง

"จะทำอะไรคะน้องกำลังจะเป่าผมนะ"