สัญญาร้ายของประธานปีศาจ นิยาย บท 98

ตอนที่ 98 เขาวางแผนอะไรอยู่กันแน่

ระหว่างที่เธอยังคงนึกอยู่นั้น เธอก็รู้สึกได้ถึงมือของชายหนุ่มที่เอื้อมอ้อมไปยังด้านหลังศีรษะของเธอ ระยะห่างระหว่างคนสองคนขยับใกล้เข้ามา ชั่วขณะนั้น เธอก็เข้าใจขึ้นมาในทันที ที่แท้นี่คือสิ่งที่ชายหนุ่มหมายถึงนี่เอง!

ไป๋เสว่เอ๋อร์เขินอาย “นี่ยังเป็นเวลางานอยู่นะคะ...”

เผยลี่เชินหยุดอยู่ครู่หนึ่ง และตอบเธอกลับไปพร้อมแฝงความหมายอันลึกซึ้งไว้ว่า “ตกลง ไว้กลับบ้านก่อนแล้วค่อยว่ากัน”

ขณะที่เขาพูดอยู่นั้น เขาก็ปล่อยหญิงสาวไป ส่วนหญิงสาวนั้น เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ใบหน้าของเธอก็แดงขึ้นมาในทันที

ผู้ชายคนนี้ ทำไมถึงได้พูดเรื่องลามกแบบนี้นะ แถมเขายังพูดได้อย่างหน้าตาเฉยอีกด้วย!

ในตอนนั้นเอง จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะดังขึ้นที่ประตู ไป๋เสว่เอ๋อร์ก็ตั้งสติขึ้นได้ในทันที รีบลุกขึ้นยืน และถอยหลังออกไปให้ห่างจากเผยลี่เชินสองก้าว

เผยลี่เชินมองไป๋เสว่เอ๋อร์ที่กำลังวิตกกังวลอยู่นั้น สายตาของเขาก็ปรากฏรอยยิ้มมากยิ่งขึ้น เขายังคงยิ้มแบบนั้น พร้อมกับหยิบเอกสารที่อยู่ข้างตัวของเขาขึ้นมา “เข้ามาได้”

เมื่อประตูเปิดออก เผยอี้ก็เดินเข้ามาภายในห้องทำงาน

เมื่อเขาเห็นว่าเผยลี่เชินอยู่กับไป๋เสว่เอ๋อร์แค่สองคนในห้อง สีหน้าของเขาก็จริงจังขึ้นในทันที

เผยลี่เชินไม่ได้นั่งอยู่ตรงโต๊ะทำงาน แต่กลับไปนั่งอยู่ตรงโซฟา โดยมีไป๋เสว่เอ๋อร์ยังอยู่ข้างๆ แถมใบหน้าของเธอยังมีสีแดงเรื่อๆ เมื่อกี้พวกเขาสองคนกำลังทำอะไรกันอยู่ เขาไม่อาจหยุดคิดได้

เมื่อภายในหัวใจของเขารู้สึกอึดอัดขึ้น เผยอี้ก็โกรธขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ เขาปิดประตูและสาวเท้าก้าวเดินเข้ามา

“พี่ ผมมีเรื่องอยากคุยกับพี่หน่อย”

สีหน้าของเผยลี่เชินราบเรียบและพูดว่า “ฉันบอกนายไปตั้งกี่รอบแล้วว่าอยู่ที่บริษัทอย่าเรียกฉันแบบนี้”

ใบหน้าของเผยอี้ซีดเผือด เขาพึมพำอยู่ในลำคอและนั่งลง

เผยลี่เชินเงินหน้ามองไป๋เสว่เอ๋อร์ “ช่วยชงชาให้ผมสองแก้วที”

“ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ” ไป๋เสว่เอ๋อร์ตอบรับในทันที

ขณะที่ไป๋เสว่เอ๋อร์กำลังจะก้าวเท้าเดินจากไป เผยอี้ก็หยิบบทภาพยนตร์ขึ้นมา “ประธานเผย พี่ลองอ่านนี่สิ”

เผยลี่เชินรับบทภาพยนตร์มาและเปิดอ่านดู เขาพอจะเข้าใจแล้วว่าเผยอี้ต้องการอะไร

เผยลี่เชินจึงตอบเขากลับไปว่า “ภาพยนตร์รักโรแมนติกจากวรรณกรรม ไม่เห็นจะน่าสนใจตรงไหน”

“ภาพยนตร์ที่ฉีซิงเหอนำแสดงเมื่อปีที่แล้วก็เป็นภาพยนตร์ประเภทนี้เหมือนกัน รายได้ดีไม่เลวทีเดียว แถมยังได้รางวัลด้วย ครั้งนี้เขาจะมารับบทพระเอก สามารถเป็นตัวชูโรงของภาพยนตร์ได้ ครั้งนี้จะต้องสำเร็จอย่างแน่นอน”

“มันก็ไม่แน่หรอก” เผยลี่เชินพิงพนักเก้าอี้ พร้อมกับถามต่อไปว่า “นางเอกคือใคร”

เผยอี้นิ่งไปครู่หนึ่ง “ยังไม่ตัดสินใจ ครั้งนี้ฉันเอาบทภาพยนตร์มาให้พี่ดูก่อน แล้วเราค่อยหาวันนัดผู้กำกับเฉินคุยกัน”

เผยลี่เชินเลิกคิ้วขึ้น น้ำเสียงของเขาไม่ชัดเจน “คงไม่ใช่ผู้หญิงคนนั้นหรอกนะ”

ในตอนนั้น ไป๋เสว่เอ๋อร์ก็นำชาเข้ามาให้พวกเขาทั้งสองคนพอดี เมื่อเผยอี้มองเห็นเธอ หน้าของเขาก็ยิ่งเครียดมากยิ่งขึ้น “ตอนนี้เรามาคุยกันว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ควรค่าที่จะลงทุนไหมก่อน ดีไหมพี่”

เผยลี่เชินเห็นว่าน้ำเสียงของเผยอี้ดื้อรั้นมากขึ้น เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเย็นว่า “พระเอกนางเอกนั้นสำคัญมาก ถ้าเกิดนางเอกคือจินจิงจิงล่ะก็ นายกับฉันเราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้ว”

เมื่อเผยอี้ได้ยินดังนั้น เขาก็ระเบิดความโกรธออกมา “พี่หมายความว่ายังไง”

เผยลี่เชินรู้อยู่เต็มอกว่าจินจิงจิงเป็นแฟนของเขา แต่เผยลี่เชินกลับพูดตอกหน้าเขาแบบนี้อีก อย่างนี้มันเท่ากับฉีกหน้าเข้าชัดๆ !

เมื่อเห็นว่าเผยอี้โกรธจัด เผยลี่เชินทำตัวตามปกติ เขาหยิบกองบทภาพยนตร์ที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมา พร้อมกับเรียกไป๋เสว่เอ๋อร์ที่กำลังจะก้าวถอยออกไป “ไป๋เสว่เอ๋อร์ คุณมานี่หน่อยสิ”

ถึงแม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะไม่ถือว่าอ่อนโยนนุ่มนวลนัก แต่เมื่อเทียบกับน้ำเสียงที่เขาคุยกับเผยอี้แล้วนั้น ดีกว่าเป็นอย่างมาก ไป๋เสว่เอ๋อร์หยุดนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง และหมุนตัวหันกลับมา

“ท่านประธาน มีอะไรให้ฉันรับใช้อีกเหรอคะ”