สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด นิยาย บท 12

หลังอาหารเย็น เจียงชั่นหั่นผลไม้แล้วนำมาวาง จากนั้นจึงนั่งลงข้างกู้หม่าง

ชายคนนั้นถือโทรศัพท์แล้วมองอย่างจดจ่อ เจียงชั่นโน้มตัวเข้าไปดูอย่างอยากรู้อยากเห็น คิดว่าเขากำลังเล่นเกม แต่ไม่คาดคิดว่าเขากำลังดูเว็บไซต์ภาษาต่างประเทศ หน้าจอเป็นภาพผู้คนสวมชุดสูทและเนคไท คาดเดาว่าคงเป็นบรรดานักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ

เจียงชั่นสะดุ้ง จากนั้นกู้หม่างก็หันหน้ามาทันที เจียงชั่นอยู่ใกล้มากจนเธอไม่ทันระวัง จมูกแทบจะแตะปลายจมูกของเขา ทั้งสองมองหน้ากันอย่างว่างเปล่า ใบหน้าของเธอร้อนผ่าวขึ้นมา แม้กระทั่งหัวใจก็เต้นแรง

“มีอะไร?” กู้หม่างกระซิบถาม

“ปะ… เปล่าค่ะ” เจียงชั่นนั่งข้างเขาตามเดิมอย่างงุ่มง่าม มือเล็ก ๆ ทั้งสองประสานกันด้วยความตื่นตระหนก ก่อนจะถามด้วยรอยยิ้ม “คุณกำลังดูข่าวอยู่เหรอคะ?”

“ใช่ ข่าวการเงิน”

“คุณสนใจเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ?”

กู้หม่างหันหน้ากลับมาอีกครั้ง ดวงตาเฉียบคมราวนกอินทรีคู่นั้นดูเหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้ม “แล้วคุณคิดว่าคนที่เคยมีประวัติทะเลาะวิวาทจนติดคุกควรสนใจหรือเปล่าล่ะ?”

“ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นซะหน่อย!” ใบหน้าของเจียงชั่นเปลี่ยนเป็นสีแดง “ฉันแค่รู้สึกประหลาดใจ ไม่คิดว่าคุณจะรู้อะไรมากขนาดนี้”

จู่ ๆ บรรยากาศก็เงียบลง และตกอยู่ในความน่าอึดอัด เจียงชั่นรู้สึกประหม่าเล็กน้อย แต่เมื่อมองดูท่าทางสงบของกู้หม่าง ถึงรู้ว่าตัวเองกังวลไปเอง

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย แต่แค่การนั่งด้วยกันยังเต็มไปด้วยบรรยากาศที่น่าอึดอัด แม้แต่การพูดคุยก็อาจเป็นชนวนให้ฆ่ากันได้

เจียงชั่นตบหน้าตัวเองที่เคยสงสัยว่าเขาเป็นคนโง่ไม่รู้จักติดตามข่าว

ปฏิกิริยาเล็ก ๆ นี้อยู่ภายใต้สายตาของกู้หม่าง

รอยยิ้มปรากฏบนริมฝีปากของเขาโดยที่เธอไม่ทันสังเกตเห็น

กู้หม่างวางโทรศัพท์ลง หยิบส้อมจิ้มผลไม้เข้าปาก แล้วถามเธออย่างสบาย ๆ “คุณมีอะไรจะบอกผมหรือเปล่า?”

เจียงชั่นอุทาน "ฮะ?" แล้วส่ายหน้า "ไม่ค่ะ"

“เหรอ” เขามองเธอ “ที่บ้านคุณมีเงินพอใช้ไหม?”

“ทำไมจู่ ๆ ถึงถามแบบนี้ล่ะ”

“เรามาคุยกันอย่างตรงไปตรงมากันเถอะ” เสียงของกู้หม่างสงบ “สามีภรรยาคู่อื่นเขาคุยกันยังไงนะ? เรื่องจุกจิกทั่วไปในชีวิตประจำวันล่ะมั้ง?”

เจียงชั่นกัดริมฝีปากและนิ่งเงียบ

ผู้ชายคนนี้ควรจะเป็นคนที่ใกล้ชิดกับเธอที่สุดในโลก แต่เธอเพิ่งจะรู้จักเขาเพียงไม่กี่วันเท่านั้น

นอกจากนี้เธอยังมีปมในใจเสมอว่าตัวเองแค่มาแต่งงานแทนคนอื่น และกู้หม่างยังไม่รู้เรื่องนี้…

เธอพยายามรวบรวมความกล้าเพื่อยอมรับกับเขาว่าเธอไม่ใช่เจียงเหยา แต่เป็นเจียงชั่นต่างหาก ทว่าทุกครั้งที่คำพูดมาถึงริมฝีปาก เธอก็ลังเลเสมอ ถ้ากู้หม่างคิดว่าตระกูลเจียงเล่นตุกติกกับเขาและเริ่มสร้างปัญหา โดยปกติเขาก็เป็นคนอารมณ์ร้อนและมีเรื่องทะเลาะวิวาทเป็นประจำ ถ้าเกิดว่า…

เธอมองดูกระสอบทรายและนวมชกมวยในสนาม แล้วล้มเลิกความคิดทันที

“ผมบอกให้คุณเข้าไปนอนพักผ่อนแต่หัววัน ทำไมยังนั่งมึนอยู่ล่ะ?” กู้หม่างกระซิบ

ทันใดนั้นเจียงชั่นก็รู้สึกตัว ลุกขึ้นและเดินไปที่ห้องนอน แต่ในขณะนี้เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากหยิ่นเฉิง

“พี่สาว พี่ไม่ต้องกังวลแล้วนะ ผมจ่ายค่ารักษาพยาบาลของแม่เรียบร้อยแล้ว!”

“อะไรนะ?” เจียงชั่นแทบไม่เชื่อหู “เธอไปเอาเงินมาจากไหน?”

“พี่สาวเจียงเหยาส่งมาให้วันนี้” หยิ่นเฉิงพูดด้วยรอยยิ้ม “เธอส่งสร้อยคอเพชรมาให้ บอกว่ามันเป็นสินสอดจากพ่อพี่ มูลค่าตั้งล้านห้า!”