So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว! นิยาย บท 5

“อ๊ะ! แอล” ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจเพราะมีอะไรแข็ง ๆ มาทิ่มที่ขาฉัน ถึงจะเวอร์จิ้นแต่ฉันก็รู้นะคะว่ามันคืออะไร สติที่โดนเขาสูบไปก็เลยกลับมาทันทีเพราะมันกำลังจะเลยเถิดไปกันใหญ่แล้ว

“อืม~ อยากว่ะมิลค์ ขอได้ไหม” แอลฟ่าพูดออกมาตรง ๆ ด้วยเสียงกระซิบแผ่วเบา ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเขาอยู่ในอารมณ์ไหน แต่มันจะตรงเกินไปรึเปล่า แถมเขายังมองหน้าฉันด้วยสายตาที่หื่นมากด้วย

“อะ แอล อย่าเพิ่งได้ไหม” ฉันดันเขาออกเท่าที่จะมีแรงทำได้เพราะมือไม้มันสั่นไปหมดแล้ว นึกไม่ถึงเลยว่าฉันจะเผลอตัวจนมาถึงขั้นที่ให้เขามาดูด เอ่อ มายุ่งกับหน้าอกของฉันได้ขนาดนี้

“ฉันว่าร่างกายเธอมันพร้อมแล้วนะ” แอลฟ่าพูดแล้วก็หลุบตาลงมองหน้าอกฉันด้วยสายหื่นฉันเลยต้องรีบเอามือมาปิดไว้ อายมากแล้วนะกับการที่มานอนโป๊ให้เขาทำอะไรตามใจชอบแบบนี้เนี่ย

“แต่ใจฉันมันไม่พร้อมหรอกแอล” ฉันตอบเขาไปพร้อมกับมองเขาเพื่อขอให้เขาเข้าใจฉัน แอลฟ่าเองก็จ้องฉันไม่วางตาเนิ่นนานจนฉันนึกหวั่นใจว่าเขาจะไม่ยอม คือถ้าไม่ยอมฉันก็ไม่รู้จะมีแรงขัดขืนเขารึเปลาส แรงผู้ชายกับแรงผู้หญิงเทียบกันไม่ได้หรอก มากไปกว่านั้นคือเขาชำนาญเขาทำให้ฉันเคลิ้มตามได้ไม่ยากเลย

แอลฟ่าไม่ตอบอะไรแต่ฉันรับรู้ได้ว่ามือเขามันขยับอยู่ที่เสื้อของฉัน ฉันเลยได้แต่หลับตา ตัวก็สั่นแล้วล่ะค่ะ สติมาแล้วความร้อนความต้องการมันหดหายไปแล้ว ตอนนี้เหลือแค่ความกลัวที่ต้องเสียความบริสุทธิ์เท่านั้น

พรึ่บ!

“เฮ้อ! ใส่เสื้อผ้าซะ” ฉันลืมตามามองแอลฟ่าด้วยความแปลกใจ เพราะเขาจับเสื้อฉันมาปิดหน้าอกเอาไว้ แล้วก็รีบผละออก ฉันนึกว่าเมื่อกี้เขาจะจับฉันถอดเสื้อซะอีก

“อย่ามองแบบนั้นมิลานถ้าไม่อยากโดนกินจริง ๆ” แอลฟ่าบอกฉันเสียงนิ่งแล้วก็รีบรูดซิบกางเกง ดีนะฉันไม่ทันเห็นไอ้ของที่เขาเอาใส่กลับเข้าไปไม่งั้นไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

“รีบใส่เสื้อผ้าซะ เดี๋ยวมา” แอลฟ่าบอกแล้วก็ลุกขึ้นทันที นี่เขาโกรธฉันรึเปล่านะ

“ปะ ไปไหนเหรอ” ฉันถามออกไปเสียงสั่นพร้อมกับรีบถามเขาทันที ไม่น่าถามเลยมิลานเอ้ย

“ไปจัดการตัวเอง” พอเขาบอกเท่านั้นแหละหน้าฉันก็แดงขึ้นมาอีกแล้ว

“ถ้างั้นฉันกลับเลยดีกว่าเนอะ นายจะได้เอ่อ...จะได้สะดวก” ฉันบอกเขาออกไปเพราะมันคงรู้สึกแปลก ๆ ถ้าต้องอยู่ต่อ จะมานั่งรอให้เขาไปทำอะไรในห้องจนเสร็จเนี่ยนะ แล้วก็รอให้แอลฟ่าเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยความสดชื่นก่อนที่เราจะพูดคุยกันอย่างชื่นมื่นโดยที่ไม่ได้สนใจว่าเมื่อกี้เขาไปชักว่าว โอ๊ย! ไม่ใช่ๆ ไปช่วยตัวเองมาต่างหากล่ะ จะให้ทำยังงั้นเหรอฉันทำไม่ได้หรอกฉันไม่สะดวกใจ

“เอางั้นเหรอ” แอลฟ่าหันมาถามเหมือนจะไม่ค่อยแน่ใจ เขาคงรู้สึกแปลก ๆ มั้งถ้าจะให้แฟนกลับไปก่อนเพราะเจ้าของห้องจะช่วยตัวเอง แต่ฉันอยากบอกเขาว่าไม่ต้องเกรงใจหรอกให้ฉันกลับเถอะ ไม่รู้รึไงว่าการที่นายหันหน้ามาหาตรงเป้ามันตุงเกินไป ตุงจนฉันไม่กล้าเดาแล้วว่ามันใหญ่แค่ไหนแล้วมันจะเข้ามาในตัวฉันได้รึเปล่าถ้าถึงเวลาที่ฉันพร้อม โอ๊ย! มิลานเอ้ย!

“อื้ม ฉะ ฉันกลับเลยนะ เจอกันพรุ่งนี้นะ” ฉันรีบตอบแล้วก็คว้ากระเป๋าเดินออกมาทันที เขินมาก อยู่นานไม่ได้หรอกฉันกลัวใจตัวเอง