So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว! นิยาย บท 47

-6 เดือนต่อมา-

“แอล! ทำอะไรอยู่เนี่ยมิลค์รอนานแล้วนะอยากอาบน้ำนอน!” ฉันยืนอยู่หน้าห้องน้ำตะโกนเรียกแอลฟ่าที่เข้าไปอยู่ในนั้นมาครึ่งชั่วโมงแล้วและเวลานี้สี่ทุ่มกว่าแล้วค่ะ ฉันรอเข้าห้องน้ำมาตั้งนานแล้วนะไหนบอกจะอาบน้ำนี่มันเข้าไปมาร์คหน้าขัดผิวสปาเท้าอยู่รึไงวะ

“แป๊บ...แป๊บเดียว~” เสียงแอลฟ่าตอบกลับมา แต่ทำไมมันฟังดูแปลก ๆ วะคะ

“เป็นอะไรรึเปล่าให้มิลค์ช่วยอะไรไหม” ฉันเอาหูแนบกับประตูห้องน้ำเพราะเริ่มรู้สึกเป็นห่วงคนในห้องน้ำ เสียงเขาดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่

“ไม่ครับ ที่รัก อ่าส์~ ที่รักรอก่อน~” แอลฟ่าตอบกลับมาด้วยเสียงสั่นที่ทำให้ฉันรู้ทันทีว่าเกิดอะไรในห้องน้ำ

กรี๊ด! ไอ้บ้าแอลฟ่า! แค่ฟังเสียงอ่าส์เบา ๆ ฉันก็รู้แล้วว่าเขากำลังทำอะไร! ///“แอลฟ่า! มิลค์บอกแล้วไงว่าอย่ามาช่วยตัวเองตอนมิลค์อยู่!” ฉันตะโกนลั่นห้อง มันเขินมันรู้สึกแปลก ๆ ที่รู้ว่าแฟนกำลังช่วยตัวเอง อีตาบ้านี่ไม่คิดว่าฉันจะอายรึไง

“ก็คนมันมี อ่าส์~ อารมณ์ F_ck~ ที่รักไปรอข้างนอกก่อนใกล้เสร็จแล้ว” แอลฟ่าบอกแค่นั้นฉันก็รีบออกไปทันทีค่ะ ไม่อยากจะอยู่ฟังเสียงเขานานเหมือนกันเพราะมันรู้สึกสยิว -///-

ผ่านมาหกเดือนแล้วค่ะตั้งแต่วันที่ผู้ใหญ่รู้เรื่องของเรา และเราก็จัดงานหมั้นกันเรียบร้อยแล้ว เป็นการหมั้นแบบเงียบ ๆ เชิญเฉพาะญาติผู้ใหญ่และเพื่อนสนิทเท่านั้น แล้วก็อยู่ด้วยกันที่คอนโดฉันนี่แหละเพราะใกล้มหาลัยมากกว่าคอนโดเขา แต่ถึงคอนโดแอลฟ่าจะใกล้ชนิดติดรั้วมหาลัยฉันก็ไม่ไปอยู่หรอกนะคะในเมื่อภาพติดตามันมี

ช่วงเวลาที่ผ่านมาก็มีความสุขดีค่ะ แฟนมิลานก็หล่อ รวย สปอร์ต เปย์ทุกอย่างเอาใจทุกทาง อิอิ ไม่ต้องอิจฉานะคะ หล่อรวยเลวลิมิเต็ดแบบนี้มีน้อยค่ะ เรื่องแบบนี้ต้องแล้วแต่บุญพาวาสนาส่ง ฮ่า ๆๆ

ส่วนเรื่องที่สุดที่รักของฉันสัญญากับผู้ใหญ่เอาไว้เขาก็ทำได้นะคะ ถึงแม้บางครั้งช่วงแรกจะเกือบลืมตัวเผลอใจไปบ้างแต่แอลฟ่าก็หยุดทัน ฉันก็สงสารเขานะดูเขาจะทรมานเหมือนกันเพราะไอ้บ้านี่เซ็กส์จัดมาแต่ไหนแต่ไรแต่พอฉันเสนอว่าจะทำให้เขาก็ปฏิเสธ เขาบอกว่าถ้าได้สัมผัสกันแล้วกลัวมันจะไม่หยุดแค่ข้างนอก เขารู้ตัวว่าต้องห้ามใจไม่ได้แน่เลยไม่เคยให้ช่วย

ฉันนั่งรอพักใหญ่แฟนตัวดีของฉันก็เดินตัวเบาออกมาด้านนอกพอหันไปมองก็เจอใบหน้านิ่งที่ทำเหมือนเมื่อกี้ไม่ได้เพิ่งช่วยตัวเองมา

“มิลค์บอกแล้วไงว่าอย่าช่วยตัวเองตอนที่มิลค์อยู่” ฉันบ่นเขาทันทีที่เขานั่งลงข้าง ๆ

“ก็มันมีอารมณ์” แอลฟ่าบอกหน้าตายเหมือนกำลังคุยเรื่องทั่วไปมาก เหมือนการมีเซ็กส์และการช่วยตัวเองมันเป็นเรื่องในชีวิตประจำวันที่ไปนั่งคุยในร้านกาแฟก็ได้ ชิส์!

“ก็มิลค์อายนี่ที่มีอีกคนมานั่งชัก...เอ่อ มานั่งช่วยตัวเองในห้อง”

“อายทำไม นี่เป็นคนช่วยตัวเองยังไม่อายเลย ผัวเมียกันนะที่รักทำไมต้องอายวะ” แอลฟ่าบอกฉันแล้วก็หยิบกระป๋องอัลมอนด์ที่วางอยู่มาหยิบเข้าปากด้วยท่าทีโคตรชิวเลยไอ้บ้า!

“พูดจา!” ฉันตีแขนเขาไปทีหนึ่งชอบพูดทะลึ่งแล้วตีหน้ามึนแบบนี้ตลอดเลย

“หึ ๆๆ ทำไมอยากช่วยตัวเองบ้างเหรอ เอาเลยที่รักตามสบายเลย”

“แอล!” ฉันเริ่มจะทนความกวนตีนของแอลฟ่าไม่ไหวแล้ว คือถ้ามีแฟนกวน ๆ ที่กวนโมโหเราตลอดเวลามันก็น่าโมโหอยู่แล้วนะ แต่นี่หน้านิ่งแล้วมากวนมันยิ่งทั้งโมโหทั้งหงุดหงิดมากกว่าเดิมอีก

“ฮ่า ๆๆ โอเคครับไม่กวนแล้ว จะนอนเลยไหม” แอลฟ่าหัวเราะออกมาเบา ๆ พอสมใจที่ได้กวนประสาทฉันแล้วก็เปลี่ยนอารมณ์เข้าโหมดอบอุ่นทันทีทันใดแถมยังหันมาลูบผมฉันแล้วก็ถามด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้มอีกต่างหาก

“อือ เดี๋ยวไปอาบน้ำก่อน รออาบมาเป็นชาติแล้ว” ฉันย่นจมูกหน้าใส่เขา

“หึ ๆ โอเคเดี๋ยวขอดูแปลนบ้านแป๊บนะ” แอลฟ่าหันมายิ้มบาง ๆ ให้ฉันแล้วก็หยิบพิมพ์เขียวขึ้นมาดู พอมองเขาที่เข้าโหมดเป็นการเป็นงานมันหล่อกร้าวใจมากเลย ส่วนพิมพ์เขียวที่ว่าคือแปลนเรือนหอค่ะ

เรือนหอของเราที่แอลฟ่าตั้งใจออกแบบเองแล้วตอนนี้ก็ใกล้จะก่อสร้างแล้ว มันดีกับใจมากเลยค่ะที่เห็นว่าที่เจ้าบ่าวทุ่มเทเวลาหลังเลิกเรียนมานั่งใส่ใจบ้านของเรา /// ตอนนี้เราอยู่ปีสี่กันแล้วแล้วงานมันก็โคตรหนักมาก ๆ แต่เขายังแบ่งเวลามาทำตรงส่วนนี้ด้วยตัวเองทั้งหมด ไม่ให้รักก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว

จุ๊บ!

“อย่าดึกน้า” ฉันก้มหน้าลงไปจุ๊บแก้มหล่อ ๆ ใส ๆ ของเขาเต็มแรง