ตอนที่ 2 แข่ง
ตกเย็น
ตึก ตึก ตึก
“ อ้าวคิมลงมาพอดีเลยมาลูกมากินข้าวด้วยกัน นานๆจะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันเป็นครอบครัว “
เสียงขนิษฐาเอ่ยให้ชายหนุ่มมาทานข้าวด้วยกันเมื่อถึงเวลาอาหารเย็น เพราะนานๆทีจะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาแบบนี้ เนื่องจากว่าชายหนุ่มนั้นไม่ค่อยกลับบ้าน นั่นจึงทำให้เธอแทบจะไม่มีเวลาได้ทานข้าวกับลูกชายเลยตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา
“ ไม่เป็นไรดีกว่าครับเชิญคุณพ่อ คุณแม่ คุณปู่ กินกันตามสบายเลย ผมขอบายดีกว่าเห็นหน้าใครบางคนแล้วกินไม่ลงเดี๋ยวจะพานอ้วกซะเปล่าๆ ขอตัวก่อนนะครับ “
ชายหนุ่มพูดจบก็ทำการสาวเท้าเดินออกไปจากห้องอาหารทันที ทิ้งให้ทุกคนที่อยู่บนโต๊ะอาหารมีสีหน้าลำบากใจเพราะทุกคนรู้ดีว่าคิมนั้นหมายถึงใคร
“ เดี๋ยวสิตาคิม กลับมานี่เดี๋ยวนี้นะไอ้ลูกคนนี้ใช้ไม่ได้เลยนิสัยเสียจริงๆ “
เสียงทรงยศเอ่ยไล่หลังชายหนุ่มเพราะเขารู้สึกไม่ชอบใจเลยที่คิมมาพูดจาแบบนี้ ทั้งๆที่บรรยากาศบนโต๊ะอาหารกำลังจะดีแล้วแท้ๆกลับกลายเป็นว่าต้องมานั่งลำบากใจ เพราะลูกชายตัวดีของเขาคนเดียว
“ อะ เอ่อ อย่าไปใส่ใจเลยนะหนูฟ้าพี่เขาแค่พูดแหย่เล่นเท่านั้นเอง คงจะมีงานด่วนนั่นแหละ “
และนี่ก็เป็นเสียงของขนิษฐาเธอเอ่ยปลอบลูกสาวบุญธรรม เพราะเธอไม่อยากให้ฟ้าลดาคิดมาก แต่หารู้ไม่ว่าในใจของหญิงสาวนั้นเต็มไปด้วยความอึดอัด 108 พันเรื่องราวที่ไม่สามารถบอกกับใครได้
“ ไม่ไหวเลยนะไอ้เจ้าหลานชายคนนี้ ถ้ากลับมาสงสัยต้องคุยกันสักหน่อย “
ทรงศักดิ์พ่อของทรงยศพูดบ้างเขานั่งฟังหลานชายตัวดีพูดก็รู้สึกไม่ชอบใจ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็คุยกันแล้วแท้ๆแต่ยังไม่วายที่คิมจะแสดงท่าทีแบบนี้อีก เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าคฑาวุธจะจงเกลียดจงชังฟ้าลดาไปถึงไหน ทั้งๆที่หญิงสาวร่างบางก็ไม่เคยไปทำอะไรให้คิมไม่พอใจ แต่ทำไมผู้เป็นหลานถึงได้มีท่าทีโกรธเกลียดอย่างกับว่าชาติที่แล้วฟ้าลดาไปทำเวรทำกรรมอะไรให้หลานของเขาไม่พอใจเอาไว้
“ เอามากินข้าวกันลูกหนูฟ้า กินเยอะๆดูสิผอมหมดแล้ว “
“ ขอบคุณคะ “
แล้วทุกคนก็นั่งรับประทานอาหารกันไปโดยมีเสียงพูดคุยมากมายของพ่อและแม่บุญธรรมของฟ้าลดา จะมีก็แต่หญิงสาวร่างบางตรงนี้เท่านั้นที่ได้แต่นั่งยิ้มไม่ได้พูดอะไรออกไป
อีกด้าน
#คิม
สนามแข่งรถ
“ ไงมึง วันนี้จะเอาอะไรมาเดิมพัน “
เสียงราเชนทร์เอ่ยถามคิมหลังจากที่เขามาถึงยังสนามแข่งรถได้ไม่นาน เนื่องจากว่าวันนี้เขามีนัดเจอกันกับคู่แข่งซึ่งก็คือชายตรงหน้านี้ หลายๆคนคงคิดว่าเขาอายุก็ปาเข้าไป 30 แล้วแต่ทำไมถึงยังมาแข่งรถอยู่ ก็เพราะว่าอายุเป็นเพียงแค่ตัวเลขแต่ฝีมือของเขานั้นไม่เป็นสองรองใคร ด้วยความที่ตัวเขานั้นเป็นเจ้าของโชว์รูมรถและอยู่กับรถมาตั้งแต่เด็กๆ นั่นจึงทำให้เขาฝึกซ้อมมาโดยตลอด
และพอโตขึ้นมาก็ได้ออกแข่งเป็นจริงเป็นจังจนคว้าเหรียญทองมาได้สำเร็จ ก่อนที่จะมาเปิดสนามแข่งเป็นของตัวเอง โดยมีเพื่อนๆสายนักซิ่งเข้ามาประลองกันมากมาย รวมไปถึงตัวเขาเองที่ปัจจุบันก็ยังลงแข่งอยู่บ้างเป็นครั้งคราว
หลังจากที่ผมออกมาจากบ้านก็ทำการขับรถมายังสนามแข่งของตัวเองทันที ที่แม่ผมพูดก็ถูกต้องทุกอย่างเพราะผมไม่ได้กินข้าวกับพวกท่านมานานแล้ว ก็จะทำไมล่ะถ้าจะให้กินบอกเลยว่าผมกินไม่ลง มีผู้หญิงบางคนที่ผมไม่ชอบขี้หน้าถ้าอยู่ร่วมโต๊ะด้วยมีหวังได้อ้วกแตกเป็นแน่
และดูสิพอผมขับรถมาถึงก็เจอเข้ากับไอ้เด็กเมื่อวานซืนที่มีนามว่าราเชนทร์ วันนี้มันนัดผมเพื่อมาประลองการแข่งรถถามว่าผมอยากลงแข่งกับมันไหมตอบได้เลยว่าไม่ เพราะเห็นๆอยู่ไม่ว่ายังไงผมก็ชนะมันมาโดยตลอดอยู่ดี
“ มึงอยากได้อะไรก็ว่ามา “
ชายหนุ่มเอ่ยตอบศัตรูคู่แข่ง ไม่ว่าราเชนทร์ต้องการอะไรเขาก็มีพร้อมจะให้ได้ทุกอย่าง แต่ถึงอย่างนั้นเขาคิดว่าชายตรงหน้าคงไม่สมหวังเพราะเขานั้นจะไม่ยอมให้คู่แข่งได้อะไรไป คนที่จะชนะได้ในค่ำคืนนี้ต้องเป็นเขาคนเดียวเท่านั้น
“ เอาไว้กูจะบอกอีกที “
ราเชนทร์ตอบเพราะตอนนี้เขายังไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร เอาไว้แข่งชนะเมื่อไหร่เขานั้นจะบอกอีกที
ดูมันสิยังไม่รู้ว่าจะเอาอะไรชนะเมื่อไหร่แล้วจะบอกอีกที ฝันไปเถอะว่าคนอย่างมันจะชนะผมได้ ไอ้เด็กเมื่อวานซืนเด็กอ่อนปลวกเปียก มันไม่มีทางที่จะเอาชนะผู้มากประสบการณ์อย่างผมได้แน่นอน
“ มึงไม่ต้องบอกหรอกเพราะว่ายังไงมึงก็ไม่มีทางที่จะเอาชนะกูได้ “
เมื่อศัตรูมีท่าทีมั่นใจแน่วแน่ว่าตัวเองจะต้องชนะ คิมจึงได้เอ่ยดักทางเพื่อให้คู่แข่งหวาดระแวงเอาไว้ก่อน และเป็นอันได้ผลเมื่อราเชนทร์มีท่าทีที่ประหม่า ใครๆก็รู้ว่า คิม คฑาวุธ มีชื่อเสียงเรื่องการแข่งรถมากแค่ไหน ไม่ว่าจะเป็นรถประเภทอะไรก็ไม่มีใครที่จะสามารถล้มแชมป์เขาได้เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สถานะ แค่คนใช้