เข้าสู่ระบบผ่าน

ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ นิยาย บท 54

ในคืนนี้ ฉู่เชียนหลีหลับใหลอยู่ในความฝันที่ยาวนานมาก…

ในฝัน นางใช้จ่ายอย่างอู้ฟู่เพื่อซื้อคฤหาสน์หนูที่ครอบคลุมพื้นที่ถึงหนึ่งพันห้าร้อยตารางเมตร จ้างคนรับใช้หนึ่งร้อยคน และเลี้ยงผู้ชายสิบแปดคนในคราวเดียว

บรรดาผู้ชายเป็นเด็กดี หยิ่งผยอง เผด็จการ เชื่อฟัง อ่อนโยน ออดอ้อน…

พวกเขารุมล้อมนาง โอ๋นาง เอาใจนาง ทำตามใจนางทุกอย่าง เอาอกเอาใจนางเหมือนเป็นบรรพบุรุษ ทำให้นางมีความสุขถึงจุดสูงสุดของชีวิต

ทันใดนั้น นอกประตู ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่ารูปงามที่สุดในปฐพีเข้ามาแย่งความโปรดปราน

“นายหญิง เหตุใดท่านจึงโปรดปรานแต่พวกเขา กลับไม่ลองมองข้า? ใบหน้าของข้า รูปร่างของข้า ยี่สิบเซนนี่ มีตรงไหนที่สู้พวกเขาไม่ได้บ้าง?”

ฉู่เชียนหลีจับใบหน้าของบรรพบุรุษน้อย ‘เป็นเด็กดีนะ อย่าเสียงดัง รักทุกคน นายหญิงรักเจ้าที่สุด’

ชายคนนั้นค่อยๆ เงยหน้าขึ้น คิ้วดาบนั่น ตาดำนั่น ริมฝีปากบาง โครงหน้าเรียวที่เห็นเส้นชัด…

เฟิงเย่เสวียน!

“อ๊า!”

ฉู่เชียนหลีตกใจจนร้องเสียงหลง ลุกพรวดขึ้นมานั่ง ความรู้สึกวิงเวียนสายหนึ่งพุ่งพรวดเข้ามาในศีรษะ บีบให้นางล้มลงไปอีกครั้ง

ฝัน…ฝันเหรอ?

“ตื่นแล้ว”

ข้างหู น้ำเสียงสุขุมและเย็นชาที่คุ้นเคยของผู้ชายดังขึ้น นั่นมันเจ้าเฟิงเย่เสวียนไม่ใช่หรือ

นางยังอยู่ในความฝัน?

เหตุใดในสิบแปดชายบำเรอของนางจึงมีเฟิงเย่เสวียนปะปนอยู่ด้วย? ผู้ชายกากเดนที่เตะนางตายเช่นนี้ ไม่คู่ควรเป็นชายบำเรอของนาง

ฉู่เชียนหลีหันไปเห็นผู้ชายยิ่งผยองและสุขุมสวมชุดผาวสีหมึกยาวยืนอยู่ตรงหน้าเตียง นางขมวดคิ้วกล่าว

“เจ้าเลิกคิดเถอะ ข้าไม่มีทางรักเจ้าหรอก”

“?”

“ต่อให้เจ้ามียี่สิบเซน ข้าก็จะไม่มองแม้แต่แวบเดียว เจ้าคิดว่าตัวเองสมบูรณ์แบบมากนักหรือ? เหอะๆ ข้าจะบอกเจ้า ทั่วหล้ายังมีผู้ชายที่งามกว่าเจ้าไม่รู้เท่าไร?”

“?”

“เหอะ ผู้ชายกากเดน!”

ฉู่เชียนหลีดึงผ้าห่มออก แล้วลุกขึ้นนั่ง “ข้าจะไปหาชายบำเรอรูปงามสิบแปดคนของข้าแล้ว”

ลงจากเตียง สวมรองเท้าปักลายดอกไม้ เพิ่งลุกขึ้นยืน ก็ขาอ่อนแรงทรุดนั่งลงพื้น

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ