ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 55

"ทำไมคุณถึงยืนกรานพูดว่าฉันมีลูก"

"เพราะว่าเมื่อหกปีที่แล้วเธอได้..." เจียงเวยพูดแค่นี้ จู่ๆ เธอนึกอะไรออกและอดไม่ได้ที่จะรู้สึกร้อนตัวขึ้นมา แย่แล้ว ถ้าเธอพูดออกไป ไม่เท่ากับว่าได้บอกนังตัวดีเจียงเซิงนั่นว่าผู้ชายเมื่อหกปีก่อนคือใครนี่?

"คุณอยากจะพูดอะไรเมื่อหกปีที่แล้ว" เจียงเซิงนั่งเข้าไปในรถ สีหน้าของเธอสงบอย่างน่าสะพรึงกลัว

"ไม่มีอะไร ในเมื่อเด็กสองคนนั้นไม่ใช่ของเธอ งั้นก็ดี!"

เมื่อได้ยินน้ำเสียงของเจียงเวย เจียงเซิงก็สังเกตอะไรได้ จึงพูดด้วยสีหน้าเย็นชา "ทำไม คุณเห็นข่าวแล้วกลัวว่าตำแหน่งของคุณจะยืนไม่มั่นคง ดังนั้นคุณจึงอยากลงมือกับเด็กสองคนนั้นเหรอ"

"ในเมื่อเด็กไม่ใช่ของเธอ ก็อย่าเข้าไปยุ่งเรื่องของคนอื่น" เจียงเวยวางสาย มีแสงเย็นวาบในดวงตาของเธอ

เธอยังไม่เชื่อเจียงเซิงไม่เคยให้กำเนิดลูก เพราะผู้หญิงที่มีความสัมพันธ์กับซือเย่เจ๋วเมื่อหกปีก่อนนั้นก็คือเธอ!

เด็กสองคนนี้ปรากฏตัวในเวลาบังเอิญจริงๆ พวกเขาปรากฏตัวหลังจากที่เจียงเซิงกลับมาไม่นาน นี่ไม่บังเอิญเกินไปเหรอ?

ในเมื่อเธอใส่ใจอย่างมากกับสิ่งที่เธอต้องการทำ ดังนั้นเธอจึงสามารถใช้ไอ้เด็กเวรทั้งสองนี้เพื่อบีบบังคับให้เจียงเซิงเรื่องแตก!

เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วโทรออกอีกครั้ง "ฉันเอง ตามกฎเดิม ฉันจะให้แกสองล้านห้าแสน แกทำเรื่องให้ฉัน หลังเสร็จเรื่อง จะให้สองล้านห้าแสนให้อีกครั้ง"

ณ สำนักคณะกรรมการตุลาการศาลยุติธรรม

แพทย์นิติเวชสวมหน้ากากเข้ามาในห้องทำงาน ก่อนเปิดประตูและเดินเข้าไปอย่างเป็นธรรมชาติ

ชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ในห้องทำงานเงยหน้าขึ้นมองและพูดติดตลกด้วยรอยยิ้ม "เฮ้ หมอนิติเวชเฉียว ลมอะไรพาคุณมาที่นี่"

"แน่นอนว่าผมมาที่นี่เพื่อตรวจสอบคดีนี้ ผมนำข้อมูลและตัวอย่างคราบเลือดของฆาตกรมาให้คุณแล้ว"

หมอนิติเวชเฉียวมอบข้อมูลและตัวอย่างให้กับชายวัยกลางคน ชายวัยกลางคนมองดูมัน แล้วยืนขึ้นก่อนพูดว่า "ได้ ผมจะหาคนมาช่วยคุณตอนนี้"

หลังจากชายวัยกลางคนออกไปก็เห็นเอกสารปิดผนึกอยู่บนโต๊ะเขาเปิดเอกสารและเห็นว่าเป็นผลการตรวจดีเอ็นเอ

เด็กน้อยทั้งสามคนนั้นเป็นลูกของท่านเจ๋วจริงๆ!

"เพราะเขาเคยหยั่งเชิงฉัน" เจียงเซิงขมวดคิ้ว "ดังนั้นฉันเลยสงสัยว่าเขาจะอยากเข้าใกล้เหยียนเหยียนและหนวนหนวนอีกครั้งอย่างแน่นอน ตราบใดที่เขามีโอกาสเข้าใกล้ ก็มีความเป็นไปได้ที่จะตรวจดีเอ็นเอ"

ต้องขอบคุณเฉียวเหลียนจริงๆ ที่เขาทำงานเป็นหมอนิติเวชในสำนักงานยุติธรรม ไม่เช่นนั้น ซือเย่เจ๋วคงจะรู้ว่าเด็กคนนั้นเป็นของเขาแล้ว!

"แต่ว่า ทั้งๆ ที่พบพ่อทางสายเลือดของเด็กแล้ว เธอไม่ควรดีใจแทนเด็กคนนั้นเหรอ?"

เซียวเถียนเถียนรู้สึกสับสนไม่เข้าใจ

ความสัมพันธ์ทางสายเลือดไม่สามารถตัดขาดได้ เพราะยังไงพวกเขาเป็นลูกของท่านเจ๋วจริงๆ

เจียงเซิงเงยหน้าขึ้นอย่างไม่แยแส "ไม่แน่นะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อหกปีที่แล้วอาจเป็นแผนการของเขากับเจียงเวยก็ได้ เธอคิดว่าผู้ชายคนแบบนี้คู่ควรที่จะเป็นพ่อของลูกฉันเหรอ?"