ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 133

แน่นอนว่าไม่

ยาสมิน ลูวอิส เป็นผู้หญิงของเขา ผู้หญิงที่นอนกับเขาทุกคืน

เดอร์ริคเลือกที่จะไม่สนใจในสิ่งที่ฟิลิปบอกเขา “ฉันไม่สนใจว่านายเป็นใคร ถ้านายมาทำร้ายใครก็ตามในบริษัทฉัน นายก็ต้องรับผิดชอบ!” เขาพูดด้วยสีหน้าเยือกเย็น

ท้ายที่สุด การตัดสินใจของเขาก็เอนเอียงเข้าข้างผู้หญิงของตน

เขาไม่เคยนึกฝันมาก่อนเลยว่าฟิลิปจะเป็นชายลึกลับที่สั่งให้จอร์จ โธมัสโทรมาหาเขา

ถ้าเขารู้เรื่องนั้น ก็คงจะลงไปคุกเข่าอ้อนวอน ขอความเมตตาไปแล้วในตอนนี้

แต่จะโทษเดอร์ริคก็คงไม่ได้ โชคร้ายที่คนต่างล่ำลือกันหนาหูว่าสามีของวินน์เป็นแค่คนไร้ค่า

แล้วไอ้คนไร้ค่าจะมาทำตัวกร่างในบริษัทเขาได้ยังไงกัน?

วินน์ไม่อยากจะเชื่อว่าประธานคนที่เคยมีเหตุผลมาตลอดจะทำแบบนี้ เขาบอกให้ฟิลิปรับผิดชอบโดยที่ไม่สืบสาวราวเรื่องว่าใครผิดเสียด้วยซ้ำ

เธอโกรธอย่างถึงที่สุด เธอกำลังจะลุกยืนขึ้น แต่ก็สังเกตเห็นว่าฟิลิปขยิบตาให้

วินน์จึงค่อย ๆ นั่งลงดังเดิม

ฟิลิปหันหน้ากลับไปมองทางเดอร์ริคอย่างสงบนิ่ง “คุณก็คือประธานบริษัทของเภสัชกรรมบีคอนสินะ?”

เดอร์ริคพยักหน้าอย่างวางท่าพร้อมยืดพุงของเขาขึ้น “ใช่แล้ว ฉันเดอร์ริค ฮอลล์ อย่าคิดว่าฉันจะปล่อยเรื่องนี้ไปแค่เพราะนายเป็นสามีของผู้จัดการจอห์นสตันนะ ยาสมินเป็นถึงรองประธานบริษัท และมันเป็นเรื่องที่รับไม่ได้ที่นายมาทำร้ายเธอ ทางออกมีเพียงอย่างเดียวเท่านั้น อย่างแรกไปขอร้องยาสมินให้เธอยกโทษให้ จากนั้นก็จ่ายค่ารักษาพยาบาลให้เธอซะ”

หลังจากที่เดอร์ริคพูดจบ เขาก็เหลือบมองไปที่วินน์อย่างระมัดระวัง

ผู้ชายอย่างเดอร์ริค ฮอลล์ย่อมตกหลุมรักหญิงสาวที่สุกงอมพร้อมให้เด็ดอย่างวินน์อยู่แล้ว

‘ทำไมผู้หญิงคนนั้นต้องแต่งงานกับไอ้คนไร้ค่านั้นด้วยนะ?’

ยาสมินลุกขึ้นยืนและชี้หน้าฟิลิป “ให้มันมาคุกเข่าและขอโทษฉันซะ! ยื่นหน้ามาให้ตบสักสิบทีด้วย!”

ยาสมินยังคงเดือดจัดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ไม่ใช่แค่เธอถูกทำร้ายเท่านั้นแต่มันยังเกิดขึ้นต่อหน้าทุกคนในบริษัทอีกด้วย

เธอไม่มีทางปล่อยมันไว้เฉย ๆ แน่

“ได้เลยที่รัก ผมจะฟังที่คุณพูดนะ ผมจะให้มันมาคุกเข่าต่อหน้าคุณ คุณจะได้ตบมันสิบครั้งได้” เดอร์ริคพูดพร้อมกับยิ้มอย่างกระตือรือร้น

เขาไม่ได้ให้ค่าฟิลิปแม้แต่น้อย

อย่างไรก็ตามเค้าก็ยังคงรู้สึกสงสารวินน์ “แต่วินน์ จอห์นสตันเป็นผู้จัดการแผนกการตลาดของบริษัทเรา จะเป็นอะไรไหมถ้าคุณจะให้อภัยเธอ?”