ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 26

เมื่อสังเกตเห็นใบหน้าที่ดูมีปัญหา ฟิลิปขมวดคิ้วเล็กน้อยและถามว่า “นี่จะยากสำหรับนายไหม?”

ธีโอเดินไปหาฟิลิปแล้วกระซิบข้างหู “มิสเตอร์คลาร์ค ผมไม่คิดว่าเราแตะต้องเจฟฟรีย์ สก็อตต์ ได้” พวกเขาไม่สามารถอย่างแท้จริง

สาเหตุหลักคือเฮนรี่ เทิร์นเนอร์ ลุงของเจฟฟรีย์เป็นผู้มีอิทธิพลทางการแพทย์ที่มีชื่อเสียงในระดับสากลและยังได้รับฉายาภายในประเทศว่าเป็น "หัตถ์แห่งการรักษาของพระเจ้า" ผู้ป่วยที่ศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์ รักษาด้วยมือของเขาคือคนสำคัญทั่วโลก เพียงไม่กี่คำจากคนเหล่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะเขย่าเศรษฐกิจในตำแหน่งที่พวกเขาพอใจ! ในหมู่พวกเขามีบุคคลจำนวนหนึ่งที่มีอำนาจสูงในการเมืองต่างประเทศภายในประเทศของพวกเขา ตัวอย่างเช่นผู้ว่าการจังหวัดริเวอร์ฟรอนต์ก็เป็นหนึ่งในคนไข้ของศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์ เขาเป็นคนที่มีพลังที่ไม่มีใครกล้าแหย่

ไม่จำเป็นต้องพูดว่าทุกคนให้ความเคารพอย่างสูงต่อผู้มีอิทธิพลแห่งวงการแพทย์คนนี้ ใครก็ตามที่ยุแหย่นักธุรกิจรายนี้ก็เหมือนกับการปลุกระดมให้เกิดแผ่นดินไหวขนาดเจ็ดแม็กนิจูด!

หลังจากคำอธิบายของเขา เหงื่อเย็น ๆ ก็แทบไม่ปรากฏบนหน้าผากของธีโอ อารมณ์ที่ซับซ้อนพลุ่งพล่านขึ้นหลังดวงตาของเขา ขณะที่เขามองไปที่โดรโกและเจฟฟรีย์ที่โกรธแค้นอยู่ด้านบนของบันได เขาเริ่มรู้สึกประหม่า

อย่างไรก็ตาม นอกเหนือจากความคาดหมายของทุกคน ดูเหมือนว่าฟิลิปจะไม่รู้สึกกลัวแม้แต่น้อย เขาจ้องไปที่เจฟฟรีย์อย่างเย็นชาและพูดว่า “ไม่มีใครในโลกนี้ที่ฉันแตะไม่ได้”

ทั้งร่างของธีโอสั่นสะท้าน ราวกับว่าไฟกลับมาที่ตาของเขา!

แต่แล้ว เจฟฟรีย์ก็เริ่มหัวเราะออกมาด้วยความโกรธ การแสดงออกของเขามืดหม่นลง ในขณะที่เขาพูด “โอเค โอเค นายมีจินตนาการที่ดีนี่ ไอ้สารเลว แต่ฉันปฏิเสธที่จะเชื่อว่าจะมีคนสักคนเดียวในเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้ที่ฉันเจฟฟรีย์ สก็อตต์ ไม่สามารถกำจัดได้!”

“โดรโก แฮงค์ ฉันต้องการให้ชายคนนี้ถึงกับพิการเดี๋ยวนี้! และผู้หญิงสองคนนั้น ฉีกเสื้อผ้าของพวกเธอออก! ฉันย่ำยีพวกโง่ ๆ นี่ต่อหน้ามัน!” มีแววตาอันตรายในดวงตาของเจฟฟรีย์ ขณะที่เขาเพิกเฉยต่อฟิลิปโดยสิ้นเชิง ลุงของเขาคือศาสตราจารย์เฮนรี เทิร์นเนอร์ ผู้มีอิทธิพลทางการแพทย์ที่กระทืบเท้าก็สามารถทำให้ทั้งจังหวัดริเวอร์ฟร้อนท์สั่นสะเทือน! สำหรับแมงดาที่กล้าหาญจะพูด เขาต้องมีความปรารถนาที่จะตาย!

โดรโก้แสยะยิ้มบนใบหน้า ในขณะที่เขาตะโกนใส่เครื่องวิทยุสื่อสารในมือของเขา “พวกนายทุกคน เข้ามาที่นี่และเริ่มทำงานกันเถอะ!”

กรึ่บ กรึ่บ กรึ่บ!

ทันใดนั้น กลุ่มชายที่มีรอยสักมีกล้ามก็รีบวิ่งเข้าไปในห้อง กักขังทุกคนไว้ข้างใน ขณะที่พื้นที่ทั้งหมดมีคนหนาแน่น

“จัดการมัน! ทำให้พวกมันพิการทั้งหมดทุกคน!” โดรโกสะบัดมือและคำราม ความสนุกที่ชั่วร้ายอยู่ในดวงตาของเขามีแต่เพิ่มขึ้น

ธีโอตกใจมาก เขานำคนของเขาเข้ามาใกล้และชี้ไปที่โดรโก “โดรโก แฮงค์ ฉันขอแนะนำให้นายอย่าทำสิ่งที่ผิดพลาดนี้ มิสเตอร์คลาร์ค ไม่ใช่คนที่นายจะพยายามสามารถยุแหย่ได้!”

“ไอ้เวรตะไล! มีใครที่อยู่ที่นี่ที่ฉันเจฟฟรีย์ สก็อตต์ ไม่สามารถยุแหย่ได้วะ?” บนบันไดเจฟฟรีย์ตะโกนด้วยดวงตาที่แดงก่ำด้วยความโกรธ มันเป็นสัญญาณที่น่ากลัวที่ได้เห็นใบหน้าที่เปื้อนเลือดของเขาคู่กับดวงตาแดงก่ำของเขา “จัดการมันเดี๋ยวนี้! ฆ่ามัน!”

"มิสเตอร์คลาร์ค!” ธีโอรู้ว่าสถานการณ์ได้อันตรายแล้ว เขาล็อกตัวนักฆ่าที่มีไม้เบสบอลโลหะอยู่ในมือของพวกเขา ขณะที่พวกเขารีบไปหาฟิลิป และในทันใดนั้น การทะเลาะวิวาทก็เริ่มขึ้นระหว่างพวกเขา!