“ข้าไม่ไปเอาหรอก อยากได้เจ้าก็ไปเอาเองสิ!”จะเป็นจะตายแม่เฒ่าเซี่ยงก็ไม่ยอมไปเอากล่องไม้ใส่เงินนั้นออกมา
เพราะการเอาเงินมาช่วยชีวิตคนพิการแบบนี้ นางไม่ยอมหรอกนะ!
ลูกชายคนที่สี่ของนางยังไม่ได้แต่งงานเลย!
นางยังต้องจ่ายเงินค่าเล่าเรียนให้กับเขา โดยที่เก็บหอมรอมริบเอาไว้ ซูเหลียนเฉิงอะไรนั่นก็ใกล้จะตายแล้ว ทำไมจะต้องใช้เงินไปช่วยชีวิตเอาไว้อีก!
พ่อเฒ่าซูเหลือบไปมองภรรยาของตัวเองแวบหนึ่ง
จากนั้นก็หันหลังกลับเพื่อไปหยิบกล่องไม้ที่หัวเตียงนั้นมา เมื่อแม่เฒ่าเซี่ยงเห็นว่าเขาจะไปหยิบมันมาจริงๆ นางก็นั่งลงกับพื้นอย่างเต็มแรงและเริ่มตีโพยตีพายออกมา
ทั้งดึงผม ดึงเสื้อผ้า และก็ทุบทำลายข้าวของอีก
“โอ้พระเจ้า นี่กะจะเอาชีวิตข้าเลยนะ ใครๆก็คิดที่จะมาเอาเงินสะสมเล็กน้อยนั่นของข้าไป ท่านทำให้ฟ้าผ่าข้าตายไปเลยจะดีเสียกว่า เก็บข้าเอาไว้ทำไมกัน!”
พ่อเฒ่าซูตัวแข็งอยู่กับที่
เขาหันมาถลึงตาใส่ภรรยาของตัวเอง แล้วก็หันไปมองนางหลี่และซูลิ่วหลางที่นั่งอยู่โดยที่โขกศีรษะจนเลือดไหลอาบแล้ว
ซูฉางฝูและซูฉางโซว่มองหน้ากัน
“ท่านพ่อ ที่ท่านแม่พูดก็ถูกต้องนะครับ พี่รองเป็นแบบนี้ไปแล้ว จะช่วยหรือไม่มันก็ไม่แตกต่างกัน สู้ให้เขาจากไปอย่างราบรื่นจะดีเสียกว่า กลายเป็นคนพิการมีชีวิตอยู่ก็เป็นการทรมานไม่ใช่เหรอ?”
พ่อเฒ่าซูมองไปยังซูฉางโซว่อย่างเย็นชา“ทำไมเจ้าถึงเลือดเย็นได้ขนาดนี้ เขาเป็นพี่รองของเจ้านะ เจ้าจะพูดแบบนี้ได้ยังไง?”
ซูฉางโซว่ลูบสันจมูกของตัวเอง และไม่กล้าโต้เถียงกับพ่อเฒ่าซู
โดยที่นางจางตามมาในทีหลัง และนางก็กระโจนไปหาแม่เฒ่าเซี่ยงทันที“ท่านแม่ ท่านแม่เป็นอะไรไป ร้องไห้ทำไมหรือคะ อุ๊ย ทำไมพี่รองเนื้อตัวมีแต่เลือดแบบนี้!”
ซูหวั่นกระตุกมุมปาก และแทบอยากจะหัวเราะออกมา
ทั้งๆที่นางจางคนนี้ได้แอบฟังอยู่ข้างนอกอย่างชัดเจนแล้วถึงได้เดินเข้ามา แต่นางกลับแสร้งทำเป็นไม่รู้ โดยไม่รู้ว่าควรจะชื่นชมในฝีมือการแสดงของนางหรือไม่!
นางเดินไปที่มือของซูเหลียนเฉิง และยื่นมือออกไปจับชีพจรดู จากนั้นก็แตะกระดูกตามร่างกายของเขาอย่างเงียบๆ
ยังโชคดี ไม่ถือว่าร้ายแรงมากนัก
ขอแค่ให้เวลานางสักหน่อย นางก็สามารถทำให้ซูเหลียนเฉิงกลับมาหายดีได้!
ซูหวั่นมีแผนอยู่ในใจ ในเมื่อสกุลซูช่างใจจืดใจดำได้ขนาดนี้ จึงไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีกต่อไป
ต้องแยกครอบครัวเสียแล้ว!
ซูเหลียนเฉิงมองดูสถานการณ์สักพัก และก็เข้าใจได้แล้วในตอนนี้
ถึงจะไม่ได้ทำอะไรที่มากมายนัก แต่เขาก็พยายามที่จะทำงานหนักเพื่อครอบครัวนี้ โดยเงินจากการทำงานตลอดทั้งปีเขาก็มอบให้แม่เฒ่าเซี่ยงไปแล้วทั้งหมด แต่คิดไม่ถึงเลยว่า การที่เขาได้รับบาดเจ็บเพราะช่วยพ่อของตัวเองจะต้องพึ่งพาภรรยาและลูกชายมานั่งคุกเข่าขอเงินค่ารักษาพยาบาลจากแม่ของตัวเองแบบนี้
และแม้แต่อัดเดียว แม่ของเขาก็ไม่ยอมที่จะให้!
และด้วยท่าทางแบบนั้นของแม่เฒ่าเซี่ยง นางแทบอยากจะให้เขาตายอยู่นอกบ้านให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย
ซูเหลียนเฉิงรู้สึกทั้งโกรธและหมดหนทาง“เซียงหรู อย่าขอร้องเลยนะ ข้าไม่รักษาแล้ว......”
“พูดอะไรอย่างนั้น รีบรับไปสิ แล้วไปที่ตัวอำเภอไวๆ!”พ่อเฒ่าซูหยิบเศษเงินสองอัดมายื่นให้กับนางหลี่ โดยไม่สนใจแม่เฒ่าเซี่ยงที่ตีโพยตีพายอยู่บนพื้นแต่อย่างใด“รีบไปรักษาตัวเร็วเข้า ท่านแม่ของพวกเจ้าปากแข็งแต่ใจอ่อน พวกเจ้าอย่าถือสาเอาความเลยนะ”
ปากแข็งใจอ่อน?
ซูหวั่นไม่คิดที่จะคัดค้านคำพูดนั้นของพ่อเฒ่าซูแต่อย่างใด นางรีบออกไปยืนรถเทียมวัวของป้าหวังและออกเดินทางในทันที
โดยที่นางหลี่ก็คิดที่จะติดตามไปด้วยเช่นกัน
แต่เมื่อซูหวั่นสวมเสื้อกันฝนเสร็จ นางก็ถูกดึงเข้าไปในบ้านฝั่งตะวันออกเสียแล้ว“ท่านแม่ ตอนนี้ข้างนอกฝนตกหนักมาก ท่านแม่ตั้งท้องอยู่ ถึงจะไปก็ทำอะไรไม่ได้ หากท่านแม่เกิดตกเลือดขึ้นมาข้าก็ต้องมาดูแลอีก ให้ลิ่วหลางตามข้ามาก็พอแล้วค่ะ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา