ตรวนหวามพ่อเลี้ยง ชุด One Night Stand นิยาย บท 22

หล่อนก้มหน้าหลบสายตาคมกริบที่เต็มไปด้วยความกรุ้มกริ้มของธาวินพัลวัน พาลอดนึกโมโหอิงฟ้าไม่ได้ที่เอาความลับนี้มาบอกเขา

“มะ... ไม่... ไม่จริงค่ะ ฝันไม่ได้รัก... เอ่อ... ไม่ได้รักอาวินสักหน่อย”

“ยังจะปากแข็งอีก”

“เอ่อ... อาวิน ปล่อยฝัน... นะคะ... ปล่อยฝันเถอะ”

เขาไม่ปล่อย แถมยังกอดรัดแน่นยิ่งขึ้น

“เมื่อสองปีก่อนฉันปล่อยเธอไปครั้งหนึ่งแล้ว แต่เธอก็กลับมายืนตรงหน้าฉันอีกครั้งหนึ่ง...”

น้ำเสียงของเขานุ่มนวลอย่างที่หล่อนไม่เคยได้ยินมาก่อน

“และครั้งนี้ ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้เธอหลุดมือไปได้อีกแล้ว ทอฝัน...”

ปากของเขากดนาบลงบนกลีบปากอิ่มแสนหวาน จูบด้วยความเสน่หา จากนั้นก็กระซิบเสียงแปร่งพร่า

“เธอเป็นภรรยาของฉันนะทอฝัน”

คนฟังน้ำตาร่วง และก็รู้สึกน้อยอกน้อยใจยังไม่หาย

“ฝันไม่รู้หรอกนะคะว่าอาวินทำแบบนี้ทำไม แต่ฝันขอยืนยันคำเดิมค่ะ”

หล่อนแข็งใจช้อนดวงตาขี้นสบประสานกับสายตาคมกล้า

“ฝันจะดูแลตัวเองค่ะ”

“ไม่มีทางมีวันนั้นหรอก”

เขาคำรามออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

“เพราะฉันจะดูแลเธอตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป”

หล่อนควรจะอิ่มเอมใจที่ธาวินพยายามรับผิดชอบ แต่กลับรู้สึกมีอะไรบางอย่างที่ค้างคาใจ

“อาวิน... ทำไมแบบนี้ทำไมคะ เอาชีวิตที่เหลืออยู่ของตัวเองมาจมปลักกับฝันทำไม”

“เขาไม่ได้เรียกว่าจมปลัก แต่เรียกว่าใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกัน”

ดวงตาของธาวินหวานเหลือเกิน

“และถึงเธอจะปฏิเสธยังไง แต่ขอให้รู้เอาไว้ว่าฉันไม่มีทางยินยอม ยังไงเราก็ต้องแต่งงานกัน เธอต้องมาอยู่กับฉันในฐานะภรรยา”

“อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ”

“ฝัน... ทำไมดื้อนัก หึ... ไหนบอกมาสิ เธอยังติดใจอะไรอยู่ ความจริงเธอน่าจะดีใจนะ ที่ผู้ชายที่เธอรักกำลังขอเธอแต่งงาน”

หล่อนช้อนตาที่ฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำตามองเขา มองด้วยความน้อยใจ

“อาวิน... ไม่ได้รักฝัน”

ธาวินถึงกับหัวเราะร่วนออกมา เมื่อได้ยินคำพูดที่แม่เด็กสาวค้างคาใจ

เขายกมือขึ้นโอบประคองใบหน้านวลเอาไว้ ก่อนจะก้มหน้าลงไป มองลึกเข้าไปในดวงตาคู่งามที่เต็มไปด้วยความหวั่นไหว

“ถ้าไม่รัก... ฝันคิดว่าจะมีผู้ชายคนไหนจะมาง้องอนขอผู้หญิงแต่งงาน... ไหนบอกฉันมาสิ”

“ก็... อาวินกลัวฝันท้อง...” หล่อนเสหลบสายตาคมกล้าของผู้ชายตรงหน้า

“ถ้าเธอท้อง ฉันก็แค่รับผิดชอบเด็ก หรือไม่ก็แค่ส่งเสียค่าเลี้ยงดู ไม่จำเป็นต้องแต่งงานด้วยสักหน่อย จริงไหม”

หล่อนก้มหน้างุด เพราะคำพูดของธาวินมันคือความจริง

“แต่กับเธอ... ฉันต้องการแต่งงานด้วย”

“คนเราแต่งงานกันก็ต้องรักกันสิคะ ซึ่งฝันรักอาวิน แต่สำหรับอาวินแล้ว... อาวินไม่ได้รักฝัน...”

“เด็กโง่”

เขาก้มลงจูบเปลือกตาของหญิงสาว

“นี่ที่บอกไป ไม่เข้าหัวเลยหรือไง ทำไมโง่นักล่ะ ต้องให้บอกตรงๆ เลยหรือไง”