เต้นเนี่ยนะ ช่างเป็นการบนที่พิสดารจริงๆ สมกับเป็นภรรยาของเขา
‘แล้วบลูจะเต้นเพลงอะไร เพลงแบบไหน’
‘บลูว่าจะเต้นเมดเลย์เพลงลูกทุ่งค่ะแบบหางเครื่อง’
พอเธอบอกแบบนั้นเขาเลยหาหางเครื่องของวงดนตรีชื่อดังมาสอนท่าเต้นให้แก่เธอ แถมยังให้เตรียมชุดหางเครื่องแบบมีพู่บนหัวมาให้ด้วยและสั่งเครื่องเสียงชุดใหญ่ไปตั้งรอไว้ที่หน้าโรงแรม
แก้บนในการขอให้ได้เขามาเป็นสามี จะน้อยกว่านี้ได้ยังไง
‘บลู มีเรื่องหนึ่งที่บลูต้องรู้’
ติณห์กดโทรศัพท์ในเครื่องอยู่สักพัก ก็ยื่นโทรศัพท์ให้เธอดู
‘วันนั้นที่บลูบอกว่ามีคนเอาคีย์การ์ดห้องผมมาให้บลู ผมให้จิส่งคลิปมาให้ดูแล้ว ไม่มีใครทั้งนั้น บลูยืนอยู่คนเดียวและพูดคนเดียว’
‘คุณติณห์บลูไม่ได้โกหกนะ’
บุรฉัตรดูคลิปไปด้วยลูบแขนตัวเองไปด้วย เพราะขนของเธอลุกไปหมด
‘ผมรู้คนดี ผมเลยคิดว่าบลูควรจะรีบซ้อมเต้นและไปแก้บนให้เร็วที่สุด’
“ว่าไงวะ แก้บนอะไร”
จิรายุสถามย้ำอีกครั้ง
“บลูเขาบนกับศาลพระพรหมที่หน้าโรงแรมไว้ว่า ขอให้ได้กูเป็นสามี แล้วคืนนั้นเขาก็เข้าห้องผิด เขาบอกว่ามีชายชุดขาวหน้าเหมือนแขกเอาคีย์การ์ดห้องกูมายื่นให้เขาแล้วบอกเขาว่าให้เขาเก็บดีดี แต่อย่างที่มึงกับกูรู้ ภาพจากกล้องวงจรปิดคืนนั้น มีแค่เขายืนอยู่คนเดียวไม่มีคนเอาคีย์การ์ดมาให้และบลูเปิดประตูเข้าไปได้เอง”
นี่ขนาดยังไม่จัดงานแต่งงาน แค่จดทะเบียนท่านก็มาทวงแล้ว
“เชี่ย กูขนลุก มึงรู้ไหมที่ดินตรงที่สร้างโรงแรมของกู เดิมที่ตรงนี้เคยเป็นเทวสถานมาก่อน สมัยก่อนตอนเริ่มสร้างกูต้องทำพิธีเคลื่อนย้ายรูปเคารพตั้งหลายอย่างไปไว้ที่ดินแห่งใหม่ที่พ่อกูซื้อถวายเพื่อสร้างเทวสถานให้ใหญ่กว่าเดิม”
พอจิรายุสพูดจบ เขาก็รู้ว่าต้องพาภรรยาไปแก้บนเร็วที่สุด
“คุณติณห์ต้องขนาดนี้เลยเหรอ”
บุรฉัตรมองสถานที่หน้าศาลพระพรหมที่สามีให้เพื่อนรักที่เป็นเจ้าของโรงแรมเตรียมไว้ให้ เวทียกพื้นสูง ประมาณหนึ่งเมตร ตกแต่งด้วยผ้าสีๆแบบเวทีหมอลำ
มีรูปของบุรฉัตรติดตรงกลางในชุดหางเครื่องแปะไว้เป็นฉากหลัง มีเหล่าหางเครื่องประมาณสิบคนร่วมถึงคนที่มาสอนเธอเต้น รออยู่ที่โรงแรมอยู่แล้ว ไม่นับลำโพงขนาดใหญ่ที่ตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ด้านหน้าศาล
“บลู บนเพื่อให้ได้เจ้าบ่าวหมื่นล้านแค่นี้ยังน้อยไป บลูไปแต่งตัวเถอะ จะได้รีบมาเต้นโชว์”
แนทตี้ที่มากับเพื่อนด้วย เดินลากกระเป๋าเครื่องสำอางใบใหญ่ตามหลังเพื่อน
“บลูผัวมึงนี่ไม่ธรรมดา เล่นใหญ่ทีเดียว”
อีผัวเมียคู่นี้พอกันเลย เทพอุ้มสมของจริง
ชั่วโมงผ่านไปบุรฉัตรในชุดหางเครื่องใส่พู่ที่หัวหนักราวสองกิโลก็มายืนบนเวที เพลงเมดเลย์จำนวนห้าเพลงที่บุรฉัตรซ้อมมา ก็ดังขึ้น
บุรฉัตรโยกย้ายส่ายสะโพกเต็มที่ไม่มีออมเรง ไม่ให้ท่านพระพรหมต้องผิดหวัง
ยิ่งมีหางเครื่องอีกสิบคนมาเต้นร่วมด้วยเธอยิ่งสนุก ส่ายเต็มที่แรงมีเท่าไหร่ใส่ให้หมด
เหล่าไทย ฝรั่ง จีน อินเดีย ที่เป็นแขกของโรงแรมก็มามุงอย่างสนใจ ต่างสอบถามกันปากต่อปากว่า มีงานอะไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Virgin Blue ซ่อนเสน่หา