วิศวะร้อนรัก(20+) นิยาย บท 2

ร่างแบบบาง สมส่วน เจ้าของความสูง164ซม. เดินฝ่าฝูงนักท่องราตรีมากมายเพื่อไปเข้าห้องน้ำ ระหว่างทางไปมีบรรดาหนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่ เชิญชวนให้นั่งที่โต๊ะเพื่อดื่มด้วยกัน แต่ปิ่นมุกไม่สนใจ เธออยากรีบไปเข้าห้องน้ำให้เร็วที่สุด เพราะรู้สึกมึนหัวเล็กน้อย

แต่ทว่าระหว่างทางที่อีกนิดเดียวจะถึงห้องน้ำ มีมือใหญ่ดึงเธอเอาไว้ เมื่อเพ่งมองดีๆ ปิ่นมุกก็เห็นใบหน้าของชายหนุ่มที่ลินดาเรียกว่าพี่เพลิง

"ว้ายย!!! พี่จะพาฉันไปไหน"เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาไม่ฟังเสียงเอาแต่ฉุดกระชากเธอเข้าไปยังห้องๆหนึ่งที่อยู่ระหว่างทางเดินไปห้องน้ำ

"มาช้านะเราอ่ะ"เมื่อเข้ามาในห้องที่มีเพียงแสงไฟจากโคมไฟสีเหลืองอ่อน ปิ่นมุกก็รีบสะบัดมือหนีการกอบกุมทันที

"ช้าอะไรของพี่ ฉันมาเข้าห้องน้ำ"

เจ้าของความสูง185ซม.ยกยิ้มมุมปาก ยิ่งทำให้ปิ่นมุกสงสัยว่าเพราะอะไรผู้ชายที่ชื่อเพลิงถึงได้ลากเธอเข้ามาในห้องที่เหมือนเป็นห้องพักพนักงาน

"ไม่ต้องอาย มานี่มา"ขยับขายาวมาดึงร่างเล็กเข้าหาตัว จนคนที่ยังยืนขมวดคิ้วด้วยความสงสัยไม่ทันตั้งตัว กระเด็นไปชนกับแผงอกแกร่ง แถมเจ้าของใบหน้าอันหล่อเหลายังยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนได้กลิ่นบุหรี่จางๆ

"อายอะไร?ฉันไม่รู้จักพี่"

"ทำไมต้องรู้จัก แค่สนุกกันก็พอ"

มาถึงตรงนี้คนตัวเล็กก็พอจะเรียบเรียงเรื่องราวได้ เธอไม่ใช่คนโง่ยิ่งได้ยินเสียงแหบพร่าที่เต็มไปด้วยอารมณ์เมื่อครู่ ยิ่งเข้าใจอะไรง่ายขึ้น

"พี่หมายความว่าไง วันไนต์ใช่ไหม?"

เธอไม่ใช่ผู้หญิงไร้เดียงสา ที่จะมาอ้อมค้อม ยิ่งคนตรงหน้าทำเหมือนจะจูบกันอยู่รอมร่อ

"พูดมากทำไม จะเอาไหม?"คิ้วเข้มเลิกขึ้นเพื่อให้เธอยืนยันอีกครั้ง ปิ่นมุกที่ยืนมองหน้าหล่อเหลาที่เหมือนรอคำตอบ เธอพินิจพิจารณาร่างสูงตรงหน้าแล้วนึกถึงคำพูดของลินดาขึ้นมา รู้ตัวอีกทีเธอก็เผลอลงไปมองที่เป้ากางเกงของเพลิง

"ตกลงเอาไงแม่คุณ ที่เดินตามมาไม่ใช่ว่าจะมาให้ฉันตอกหรอกเหรอ อย่าเล่นตัวหน่อยเลย"

นอกจากหล่อแล้วยังปากหมา ผู้ชายแบบนี้นะเหรอที่ผู้หญิงวิ่งเข้าใส่อย่างที่ลินดาว่า

"ฉันไม่ได้เล่นตัว แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจมาหาพี่ อย่าคิดว่าฉันจะเหมือนผู้หญิงคนอื่นที่พี่ตอกสิ"เอาสิ...ปากหมามาปากหมากลับแฟร์ๆไปเลย

"ไหนๆก็เข้ามาแล้ว ไม่ลองก่อนเหรอ"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน