เข้าสู่ระบบผ่าน

วิศวะร้อนรัก(20+) นิยาย บท 2

ร่างแบบบาง สมส่วน เจ้าของความสูง164ซม. เดินฝ่าฝูงนักท่องราตรีมากมายเพื่อไปเข้าห้องน้ำ ระหว่างทางไปมีบรรดาหนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่ เชิญชวนให้นั่งที่โต๊ะเพื่อดื่มด้วยกัน แต่ปิ่นมุกไม่สนใจ เธออยากรีบไปเข้าห้องน้ำให้เร็วที่สุด เพราะรู้สึกมึนหัวเล็กน้อย

แต่ทว่าระหว่างทางที่อีกนิดเดียวจะถึงห้องน้ำ มีมือใหญ่ดึงเธอเอาไว้ เมื่อเพ่งมองดีๆ ปิ่นมุกก็เห็นใบหน้าของชายหนุ่มที่ลินดาเรียกว่าพี่เพลิง

"ว้ายย!!! พี่จะพาฉันไปไหน"เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาไม่ฟังเสียงเอาแต่ฉุดกระชากเธอเข้าไปยังห้องๆหนึ่งที่อยู่ระหว่างทางเดินไปห้องน้ำ

"มาช้านะเราอ่ะ"เมื่อเข้ามาในห้องที่มีเพียงแสงไฟจากโคมไฟสีเหลืองอ่อน ปิ่นมุกก็รีบสะบัดมือหนีการกอบกุมทันที

"ช้าอะไรของพี่ ฉันมาเข้าห้องน้ำ"

เจ้าของความสูง185ซม.ยกยิ้มมุมปาก ยิ่งทำให้ปิ่นมุกสงสัยว่าเพราะอะไรผู้ชายที่ชื่อเพลิงถึงได้ลากเธอเข้ามาในห้องที่เหมือนเป็นห้องพักพนักงาน

"ไม่ต้องอาย มานี่มา"ขยับขายาวมาดึงร่างเล็กเข้าหาตัว จนคนที่ยังยืนขมวดคิ้วด้วยความสงสัยไม่ทันตั้งตัว กระเด็นไปชนกับแผงอกแกร่ง แถมเจ้าของใบหน้าอันหล่อเหลายังยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนได้กลิ่นบุหรี่จางๆ

"อายอะไร?ฉันไม่รู้จักพี่"

"ทำไมต้องรู้จัก แค่สนุกกันก็พอ"

มาถึงตรงนี้คนตัวเล็กก็พอจะเรียบเรียงเรื่องราวได้ เธอไม่ใช่คนโง่ยิ่งได้ยินเสียงแหบพร่าที่เต็มไปด้วยอารมณ์เมื่อครู่ ยิ่งเข้าใจอะไรง่ายขึ้น

"พี่หมายความว่าไง วันไนต์ใช่ไหม?"

เธอไม่ใช่ผู้หญิงไร้เดียงสา ที่จะมาอ้อมค้อม ยิ่งคนตรงหน้าทำเหมือนจะจูบกันอยู่รอมร่อ

"พูดมากทำไม จะเอาไหม?"คิ้วเข้มเลิกขึ้นเพื่อให้เธอยืนยันอีกครั้ง ปิ่นมุกที่ยืนมองหน้าหล่อเหลาที่เหมือนรอคำตอบ เธอพินิจพิจารณาร่างสูงตรงหน้าแล้วนึกถึงคำพูดของลินดาขึ้นมา รู้ตัวอีกทีเธอก็เผลอลงไปมองที่เป้ากางเกงของเพลิง

"ตกลงเอาไงแม่คุณ ที่เดินตามมาไม่ใช่ว่าจะมาให้ฉันตอกหรอกเหรอ อย่าเล่นตัวหน่อยเลย"

นอกจากหล่อแล้วยังปากหมา ผู้ชายแบบนี้นะเหรอที่ผู้หญิงวิ่งเข้าใส่อย่างที่ลินดาว่า

"ฉันไม่ได้เล่นตัว แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจมาหาพี่ อย่าคิดว่าฉันจะเหมือนผู้หญิงคนอื่นที่พี่ตอกสิ"เอาสิ...ปากหมามาปากหมากลับแฟร์ๆไปเลย

"ไหนๆก็เข้ามาแล้ว ไม่ลองก่อนเหรอ"

"ทำไมหน้าแดง?เก่งจริงหรือเปล่า"

ปิ่นมุกหันหน้าหนีใบหน้าคมคายที่เอาแต่จ้องเธอ ตอนนี้ยอมรับว่าตัวเองแพ้ที่ทำเป็นเก่งกับคนอย่างเขา

"ว่าไงคนเก่ง ช้ากว่านี้ฉันจะไปแล้วนะ"เขาจับใบหน้าสวยให้หันมาสบตากัน แกล้งบอกเธอว่าจะไปเพราะเขารู้ว่ายังไงคืนนี้เขาต้องได้ตอกสาวคนนี้แน่

ปิ่นมุกหายใจเข้าลึกๆตอนนี้ยอมรับว่าอยากได้เขาเหมือนกัน ของดีมาอยู่ตรงหน้าใครจะไม่คว้าเอาไว้ล่ะ ยิ่งเป็นแรร์ไอเท็มที่ใครๆก็ตามหา ถ้าไม่ได้สักทีคงตายตาไม่หลับ ไหนๆคืนนี้อารมณ์ก็มาเต็มขนาดนี้ ไม่ต้องกลับไปใช้ไซส์49ที่บ้านไม่ดีกว่าเหรอ

"ตกลง...ฉะ....."คำพูดกลืนหายไปในลำคอทันทีเมื่อริมฝีปากหนาตะโปมจูบลงมาทั้งที่เธอยังพูดไม่จบ มันรุนแรง ดิบเถื่อนอย่างที่ไม่เคยจินตนาการถึง แต่ทว่าเธอกลับชอบมันจนตอบรับสัมผัสด้วยการโอบรอบลำคอแกร่งพร้อมทั้งตวัดดูดกลืนลิ้นหนาเหมือนที่เขาทำกับลิ้นของเธอ แม้จะดูไม่ค่อยประสีประสา เพราะไม่เคยจูบมาก่อนแต่อารมณ์ก็นำพาให้มันดูเร่าร้อนขึ้นมาได้

เพลิงกดจูบร่างเล็กตรงหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย กวาดชิมความหวานในโพลงปากนุ่มจนน้ำลายไหลปะปนออกมา มือหนาลูบไล้สะเปะสะปะไปทั่วร่างบาง ก่อนจะเจอกับอกอวบนุ่มหยุ่นมือที่แค่สัมผัสภายนอกยังรู้ว่าเป็นของดี

"อ่าาา"เมื่อริมฝีปากผละจากกันเสียงครางหวานก็ปล่อยออกมา มือหนาที่บีบเฟ้นอกเธออย่างรุนแรง ปิ่นมุกแทบดิ้นตาย เมื่อใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ซอกคอไปทั่ว สัมผัสได้ถึงความเปียกชื่นจากลิ้นร้อนที่ปาดเลียไปทุกส่วนไม่เว้นแม้กระทั่งในรูหูที่เขาแหย่เข้าออกจนเธอทนไม่ไหวบิดตัวเกร็ง

"อ่าา..พี่มันเสียว"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิศวะร้อนรัก(20+)