วิวาห์จำยอมยอม ชีรัน~อันดา ภาคต่อจากรักหมดใจคุณเลขา นิยาย บท 20

เมื่อรถของชีรัน ได้พรุ่งพยานไปแล้วจัสตินและโอลิเวอร์ถึงได้ยอมปล่อยตัวของนำชิน

"ไอ้คนชั่ว มึงทำยังงี้กับอันดาได้ไงว่ะ มึงทำกับผู้หญิงที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียมึงอย่างนี้ได้ยังไงไอ้ทุเรศ " นำชินตะโกนด่าชีรันอย่างเหลืออด

" แล้วตัวมึงดีนักหรือไงวะที่มายุ่งกับเมียคนอื่นแบบนี้ ไปเอาชีวิตของตัวเองให้รอดก่อนเถอะไอ้หน้าจืด มึงกลับเกาหลีบ้านมึงไปเลยนะแล้วอย่ามาเหยียบที่นี่อีก มึงอย่าให้กูโมโหมากไปกว่านี้เดี๋ยวกูจะส่งคนไปกระทืบมึงถึงโรงแรมเลยไอ้สัส !!

เมื่อด่านำชินจนหนำใจแล้ว ที่ร้านก็กระโดดขึ้นรถตัวเองแล้วขับรถพุ่งทะยานออกไปในทันทีด้วยความโมโห

หลังจากที่ขับรถออกมาแล้วชีรัน ก็พาอันดากลับบ้านคฤหาสน์สุดหรูของชีรันทันที

" คุณหนูคุณอันดาเมาเหรอคะ " ป้าพินถามชีรันด้วยความเป็นห่วงเจานายสาว

"นมเตรียมน้ำอุ่นให้ผมด้วยเดี๋ยวผมจะเช็ดตัวให้อันดาครับเสร็จแล้วเอาไปให้ผมบนห้องนะครับนม" เขาสั่งนมพินด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบ

"คะ"

ไม่นานนมพินก็เอาผ้าขนหนูกับกะละมังใส่น้ำอุ่นมาให้ชายหนุ่ม

ชีรัน ถอดเสื้อผ้าของอันดาทุกชิ้นแล้วบรรจงเช็ดตัวให้หญิงสาวด้วยความรักและหวงแหงเป็นที่สุด

" ทำไมนะอันดา ? ทำไมเธอไม่เลือกที่จะพูดความจริงกับพี่ทำไมเธอต้องโกหกพี่ด้วย " .. ชายหนุ่มบ่นออกมาด้วยความน้อยใจ ข้างขมับชายหนุ่มมีเส้นเลือดปูดขึ้นมาด้วยความเครียด

เมื่อเช็ดตัวให้อันดาเสร็จชีรัน ก็ไปอาบน้ำแล้วก็ล้มตัวลงมานอนข้างข้างหญิงสาวกอดไว้ด้วยความรักและหวงแหน

เช้าวันใหม่

เมื่อรู้สึกตัวของเช้าวันใหม่อันดารู้สึกพะอืดพะอม หญิงสาวสะดุ้งตัวลุกขึ้น หันหน้ามองไปข้างข้างชีรันนอนอยู่ อันดามองได้แค่แว้บเดียวก็รีบวิ่งไปที่ห้องน้ำโก่งคออาเจียนทันที

อ้วกกกก ๆๆๆๆ

เสียงอ้วกโอ้กอ้ากของอันดา ทำให้ชีรันตื่น เมื่อได้ยินเสียงชายหนุ่มก็ไม่รีรอพุ่งตรงไปที่ห้องน้ำทันทีแล้วลูบหลังให้กับหญิงสาว

มื้อค่ำของอันดาทั้งอาหารเครื่องดื่มและกลับแก้มออกมาทั้งหมด หญิงสาวหลับตาปี๋ขมคออย่างสุดๆ

อ้วกกกก ๆๆๆๆๆๆ

อันดาอาเจียนจนอ่อนเพลีย ชีรันก็พยุงอันดากลับไปที่เตียงนอนแล้วห่มผ้าให้หญิงสาว เธอไม่มีเเรงที่จะปฏิเสธการดูแลจากเขาเลยด้วยซ้ำ

อันดามองการกระทำของชีรัน ย่างไม่เข้าใจว่า เมื่อวานยังให้ตำรวจมาจับเธอเข้าคุกอยู่เลยแล้ววันนี้ทำไมมาทำดีกับเธอแล้วล่ะ ? หญิงสาวได้แต่ครุ่นคิดว่าเขาจะเอายังไงกับเธอกันแน่

แล้วอีกอย่างหนึ่งสาวคิดยังไงก็คิดไม่ตกว่าเธอได้มานอนอยู่ที่บ้านชีรันได้ยังไง เธอได้แต่เก็บคำถามนี้ใว้ในใจไม่กล้าถามออกมา แต่ในที่สุดก็ต้องถามเขาให้รู้เรื่อง

"ฉันกลับมานอนที่บ้านคุณได้ยังไงเนี่ย " อันดาถามออกไปด้วยความสงสัย

"อย่าพึ่งคุยตอนนี้เลยคนกำลังไม่สบายอยู่กินข้าวก่อนแล้วค่อยคุยกัน ไม่ต้องคิดมากว่าผมเป็นห่วงนะ เพราะที่ผมทำไปทั้งหมดผมกลัวลูกหนี้จะตายซะก่อน ผมก็เลยต้องคอยดูแลเดี๋ยวตายไปก่อนแล้วผมไม่ได้เงินคืน เงินไม่ใช่น้อยๆเลยนะคุน " คำพูดของเขาทำให้อันดาเจ็บและตัวเขาเองก็เจ็บไม่แพ้กัน ปากของเขาไม่ตรงกับใจเลยแม้แต่น้อย อันดาได้แต่เม้มปากด้วยความโมโหที่เขาเอาแต่พูดจาดูถูกถากถางเธอแบบนี้

" ฉันไม่ตายง่ายๆหรอก ฉันต้องหย่ากับคุณก่อนตายแน่นอน "

" หึ ! ถ้างั้นก็พักผ่อนเยอะๆ จะได้รีบหาเงินมาใช้หนี้ !

พูดเสร็จชีรันก็ห่มผ้าให้กับอันดาแล้วชายหนุ่มก็เดินลงไปที่ครัวด้านล่างแล้วบอกให้นมพินต้มข้าวต้มอ่อนๆให้อันดาและขอยาพาราด้วยเพราะหญิงสาวปวดหัวเพราะว่าเมื่อคืนดื่มมาอย่างหนัก

เมื่อชีรันลงไปข้างล่างอันดาก็หยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาดูเพื่อเช็คว่ามีใครโทรมาเรื่องงานไหมปรากฏว่าเป็นเบอร์ของนำชินโทรมาเกือบ 100 สาย อันดาตกใจมากเมื่อโทรมาเยอะขนาดนี้