วิวาห์จำยอมยอม ชีรัน~อันดา ภาคต่อจากรักหมดใจคุณเลขา นิยาย บท 21

ชีรันวิ่งไปอยู่ขวางไว้ที่ประตูไม่ให้หญิงสาวเดินออกไป

"ถ้าไม่กินข้าวก่อนก็ไม่ต้องเดินออกไปจากห้องนี้"

"นี่เป็นคำสั่งของเจ้าหนี้หรือเปล่าคะ ????

" ใช่ อย่าพึ่งไม่สบายหรือว่ารีบตายไปก่อนใช้หนี้ล่ะ !!! ไปกินข้าวเดี๋ยวนี้ " เขาขู่

อันดาทำตามคำสั่งของเค้ารีบกินข้าวกินยาเสร็จเพื่อที่จะได้รีบออกไปจากบ้านหลังนี้สักที เมื่อกินข้าวและทานยาเสร็จเรียบร้อยอันดาเดินลงมายังชั้นล่าง ก็เจอกับแม่ของชีรัน

" แม่ได้ยินมาว่าอันดาไม่ได้กลับบ้านหลายวันแล้วแม่ก็เลยแวะมาดูหน่อย ดูท่าที่นมพินบอกแม่สงสัยจะไม่เป็นความจริงซะแล้วดูสิตาลันกับหนูอันดาออกจะรักกันขนาดนี้ " แม่ของชายหนุ่มพูดพลางมองหน้าอันดาสลับกับลูกชายตัวเองอย่างปลื้มปริ่ม

"สวัสดีค่ะคุณแม่ พอดีว่าหนูทำงานดึกหนูก็เลยพักที่คอนโดค่ะซึ่งมันอยู่ใกล้กับบริษัทค่ะ"

"ถ้าหนูไม่อยากขับรถดึกตอนกลางคืนทำไมไม่ให้คนขับรถของเราไปรับไปส่งนะคะลูก ตารันก็ไปรับไปส่งน้องสิ "..... มารดาหันไปสั่งลูกชาย

"หนูมีงานอีกหลายอย่างด้วยค่ะ เป็นหนี้เขาด้วยค่ะต้องรีบทำงานหาเงินชดใช้เขาค่ะ ".... พูดเสร็จอันดาก็ส่งสายตาประชดไปให้ชีรัน

"เอาเงินของแม่ไปก่อนไหมลูก ไม่ต้องเกรงใจนะเพราะแม่รักหนูเหมือนลูกสาว ... แล้วทำไมตารันไม่ดูแลน้องให้ดีล่ะ เงินเราก็ออกจะเยอะแยะทำไมไม่ให้เมียใช้ ลูกคนนี้ไม่ได้เรื่องเลย .... " มารดาชีรันบ่นลูกชายด้วยความหงุดหงิด

"ขอบคุณคุณแม่นะคะ " ... อันดากราบลงไปที่อกของมารดาชีรัน

"แค่คุณซื้อหุ้นคืนให้กับครอบครัวของหนู ก็เป็นพระคุณมากแล้วค่ะ หนูไม่เคยลืมนะคะว่าคุณแม่ดีต่อ ครอบครัวของหนูมากขนาดไหนหนูไม่มีวันลืมค่ะหนูขอทยอยคืนให้คุณแม่นะคะ "

" ตายแล้วมาพูดอย่างนี้ได้ไงคะหนูอันดา อัน นั้นแม่ยกให้เป็นค่าสินสอดของหนูนะลูกเพราะแม่รักหนูไงคะ แม่อยากได้หนูเป็นลูกสะไภ้ "

เมื่อได้ยินแม่ของสามีพูดแบบนี้กับเธออันดาก็เก็บน้ำตาไว้ไม่ไหวร้องไห้ออกมาคุกเข่าแล้วเอามือไปโอบกอดที่เอวของมารดาสามีทัน

" ฮือๆๆๆ ขอบคุณคุณแม่มากนะคะที่เอ็นดูหนู "

" ร้องไห้ทำไมลูก... ไม่ต้องร้องนะคะคนเก่ง "

"หนูดีใจที่คุณแม่เมตตามากมายขนาดนี้ค่ะ ถ้าอนาคตหนูทำอะไรไม่ดีกับคุณแม่และครอบครัวหนูขออภัยนะคะ "

" ลุกขึ้นได้แล้วลูกไม่ต้องร้อง "... มารดาของสามีบอกกับอันดาด้วยความอ่อนโยน

" ที่อันดาร้องไห้เป็นเพราะว่าแม่ไม่ยอมให้หนูไปอยู่คอนโดใช่ไหมจ๊ะ ... ถ้าอย่างนั้นแม่ก็ตามใจหนูแล้วกันนะลูกไปอยู่คอนโดก็ได้ ทีนี้เด็กขี้แยของแม่จะหยุดร้องไห้ไหมนะ ???

แม่ของชายหนุ่มหัวเราะ ... มารดาเอามือทั้งสองข้างของตัวเองพะยถงอันดาขึ้นมาแล้วใช้มือทั้งสองข้างปาดน้ำตาให้กับลูกสะใภ้อย่างแสนรัก

" ไหนดูหน้าคนเก่งของแม่หน่อยสิคะหยุดร้องได้แล้วลูกคุณแม่รักนะคะ ไปอยู่คอนโดก็ได้ตามใจหนูเลยค่ะ " แม่ชีรันยิ้มอ่อนให้ลูกสะใภ้

" ได้ไงครับแม่ แม่จะให้ลูกสะใภ้ของคุณแม่ผมนอนแยกกันเหรอครับ ผมไม่ยอมนะผมน้อยใจแล้วแล้วแต่ลูกสะใภ้ไม่ยอมรักลูกของตัวเอง " เขาท้วงแม่ตัวเองที่ตามใจลูกสะใภ้มากเกินไป

" แกก็อย่าซื่อบื้อสิตารัน แกก็ไปนอนกับน้องที่คอนโดก็ได้นิ ใช่ไหมจ๊ะหนูอันดา.... " หญิงชราหันมาพูดกับอันดา

"ได้ค่ะคุณแม่ (อันดาบอกออกไปเสียงลำบากใจ) หนูขอตัวเลยนะคะคุณแม่ สวัสดีค่ะ "

อันดายกมือไหว้แม่ของสามีเธอแล้วเธอก็เดินออกไป หญิงสาวเดินออกไปเรื่อยเรื่อยหวังจะเรียกแท็กซี่ ตอนที่เธอมาเธอนั่งรถของชีรันมาจากผับจึงไม่มีรถส่วนตัวของตัวเอง

พูดจบชีรัน ก้มหน้าลงไปใกล้กับอันดาหญิงสาวเบี่ยงหลบแล้วเดินตรงไปที่รถเปิดประตูแล้วขึ้นไปนั่งอย่างว่าง่าย

"หึ !! เล่นตัว ...." ชีรันบ่น

" จะไปไหนจะไปส่ง "

"ออฟฟิศค่ะ"

หลังจากที่รับรู้ว่าอันดาจะไปออฟฟิศชายหนุ่มก็พุ่งพยานรถหรูตรงไปที่ บริษัทของอันดาทันที

หลังจากที่ชีรันไปส่งอันดาที่บริษัท หลังจากที่แยกกับชายหนุ่มแล้ว อันดาก็ยกโทรศัพย์ขึ้นโทรหานำชินทักที เพราะอันดาอยากรู้เรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นเหตุการณ์เมื่อวานที่หญิงสาวจำอะไรแทบจะไม่ได้เลยหลังจากที่ตัวเองได้ดื่มเหล้า

"ฮัลโหลชิน เมื่อวานเราจำอะไรไม่ได้เลย ช่วยเล่าให้เราฟังหน่อยสิ "

"ได้เลย ตอนนี้อันดาอยู่ที่ไหนเดี๋ยวชินไปรับ" น้ำเสียงของนำชินดีใจที่จะได้เจออันดา จากเหตุการณ์เมื่อคืนทำให้เค้าเป็นห่วงอันดาเป็นอย่างมากกลัวว่าผู้เป็นสามีจะทำอย่างอื่นกับเธอที่รุนแรง

ไม่นานนำชินก็มารับอันดาที่ออฟฟิศของเธอเพื่อที่จะไป เอารถของเธอจอดฝากไว้ที่อาร์ซีเอ

ทุกการกระทำของอันดาอยู่ในสายตาของชีรันตลอด หลังจากที่แยกกับเธอแล้วเค้าก็ไปจอดรถแอบมองเธออยู่

เมื่อเห็นอันนานั่งรถไปกับนำชินชีรัน ก็ขับรถตามหลังไปทันทีอยากรู้ว่าสองคนไปทำอะไรกัน

ระหว่างนั่งรถนำชิน ทุกอย่างให้กับอันดาฟังตอนนี้ อันดาได้เข้าใจทั้งหมดแล้วว่าตัวเองได้ปรับไปอยู่ที่บ้านของชีรันได้ยังไง