วิวาห์จำยอมยอม ชีรัน~อันดา ภาคต่อจากรักหมดใจคุณเลขา นิยาย บท 22

"ขอบใจชินมากนะเมื่อคืนที่ไปเป็นเพื่อนเรา" นัยน์ตาของอันดานั้นยังเศร้าอย่างเห็นได้ชัด

" ไม่เป็นไรหรอกอันดาเพื่อนกันก็ต้องดูแลกันสิ.... แต่เราว่าสามีของอันดาเค้าหึงอันดามากเลยนะ อาการเหมือนเขารักอันดาเลยนะ " ชายหนุ่มไม่อยากจะพูดและคิดแบบนี้เลยแต่มันอดคิดไม่ได้ เมื่อเห็นการกระทำของสามีเธอเมื่อคืนที่ผ่านมา ชีรันแสดงออกอย่างเห็นได้ชัดว่าเขานั้นตกหลุมรักภรรยาอย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นแล้วเค้าจะไม่ทำอย่างนี้กับนำชอนแน่นอน ชายหนุ่มรับรู้ได้ด้วยสัญชาตญาณ

"ชิน มันเป็นไปไม่ได้ " อันดาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เพื่อนหนุ่มบอกเลยแม้แต่น้อย

หญิงสาวยังจำไม่เคยลืมในวันที่เค้าเรียกตำรวจมาใส่กุญแจมือของเธอและเรียกทนายมาฟ้องเธอเพื่อที่จะเอาถือเข้าคุกในฐานฉ้อโกงและขโมยเงินเขาในวันนั้นยิ่งคิดอันดาก็ยิ่งรู้สึกหดหู่ในใจว่าเค้าไม่มีความเชื่อใจเธอเลยแม้แต่น้อย เค้าไม่ถามเหตุผลสักคำว่าทำไมเธอถึงต้องทำแบบนี้ เค้าด่าทอเธอสารพัดแล้วแบบนี้นำชินมาบอกว่าเค้ารักเธอได้ยังไงหญิงสาวไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด

"บรรดาลูกผู้ชายด้วยกันดูออกนะ" นำชินกลั้นใจพูดทั้งที่เค้าไม่อยากบอกกับเธอแบบนี้เลยมันคือการชี้โพรงให้กระรอก ยิ่งบอกแบบนี้ชายหนุ่มก็ยิ่งเห็นความหวังของตัวเองริบหรี่มากขึ้นไปอีก

"ชินถ้าจะคุยเรื่องนี้พอเถอะนะปวดหัว" อันดาบอกกับเพื่อนพร้อมกับยกมือขึ้นมาบีบนวดข้างขมับของตัวเองหญิงสาวนั้นรู้สึกปวดหัวจริงๆยิ่งคิดก็ยิ่งเครียดกับผู้เป็นสามี

" อืม "

อันดาและนำชินมาถึงอาร์ซีเอทั้งสองก็ได้ขับรถออกแล้วแยกย้ายกันไป นำชินกับโรงแรมที่ตัวเองพักอยู่ นำชินเองก็รีบกลับเพราะค่ำวันนี้ชายหนุ่มต้องบินกลับประเทศเกาหลีแล้ว

ส่วนอันดาก็ขับรถกลับเข้าไปที่ออฟฟิศทำงานของเธอต่อไป "สู้เขานะอันดา" หญิงสาวได้แต่บอกตัวเองในขณะที่ขับรถยนต์กลับออฟฟิศ

ไลน์ของอันดาเด้งรัวๆๆๆ

ชีรัน : พรุ่งนี้ครบกำหนดสามวันนะ

ชีรัน : คิดได้หรือยังจะหาเงินที่ไหนมาคืน

ชีรัน : อย่าอู้ อย่าหนี อย่าตายก่อนนะ ถ้าคืนครบ 80 ล้านเลยจะดีมากๆ

ชีรัน : ตอบด้วย ถ้าไม่ตอบจะเข้าไปหาที่ออฟฟิศ อย่าคิดว่าไม่รู้นะว่าทำอะไรอยู่เมื่อตะกี้เห็นเพิ่งจะแยกจากไอ้เกาหลีมาเห็นอยู่นะ ถ้าไม่ตอบจะบุกเข้าไปหาที่ในออฟฟิศ

อันดา : พรุ่งนี้ได้เงินครบแน่ค่ะ คุณเจ้าหนี้ ขอตัวนะคะไม่ต้องส่ง LINE มากวนแล้วขี้เกียจอ่าน ลูกหนี้คนนี้ฟังภาษาคนรู้เรื่องคะ พรุ่งนี้ครบสามวันก็คือสามวันได้ครบอย่างแน่นอน

ชีรัน : จะรอดู ว่ามีปัญญาไหมจะไปได้ซักกี่น้ำ ชิ !!!

อันดาอ่านแต่ไม่ตอบกลับชีรันไป ... ตอนนี้เธอกำลังมืดแปดด้านคิดอะไรไม่ออกเลย ตอนนี้ในหัวสมองของเธอก็คือ ต้องโอนหุ้นคืนแม่ของชีรัน เมื่อคิดได้ดังนี้ อันดาจึงโทรศัพท์ไปหาทนายประจำตระกูล

"สวัสดีค่ะคุณลุงอันดามีเรื่องอยากจะรบกวนค่ะ "... อันดาพูดกรอกสาย พูดคุยกับทนายประจำตระกูลของเธอ

"คุณอันดามีอะไรให้ผมช่วยเหลือครับ"

"อันดาอยากจะโอนหุ้นทั้งหมดกลับคืนให้กับคุณแม่พี่ชีรันคะ"

"เรื่องนี้คุณอันดาได้ปรึกษากับคุณพ่อคุณแม่คุณอันดาหรือยังครับ?

..................

เวลา 16.00 น.ตอนนี้ทนายประจำตระกูลของอันดาได้มาถึงแล้ว และได้หยิบเอกสารให้อันดาก็เซ็นลงชื่อรับรองเอกสารไปอย่างไม่ลังเลใจ

"คุณอันดาเซ็นเอกสารตรงนั้นลงไปแล้วเป็นอันฉบับสมบูรณ์ครับ" คุณลุงทนายพูดพร้อมกับส่งเอกสารให้กับหญิงสาวได้อ่าน หญิงสาวรับมาไม่อ่านเลยแม้แต่น้อยหญิงสาวเซ็นชื่อลงไปแต่เธอก็อดใจหายไม่ได้ แต่สิ่งที่เธอทำนั้นมันถูกต้องที่สุดแล้วเธอได้แต่บอกตัวเอง

"ถ้าอย่างนั้นอันดา ขอส่งแค่เพียงเท่านี้นะคะอันดาขอเอาเอกสารไปให้คุณแม่พี่รัน ก่อนค่ะ"

พูดจบออกจากออฟฟิศขับรถไปที่บ้านแม่ของชีรันทันที

ณ คฤหาสน์หลังงามของตระกูลเกรย์ ตอนนี้อันดาได้มาถึงคฤหาสน์แล้วหญิงสาวแต่มองซองสีน้ำตาลในมืออย่างมั่นคงแล้วก้าวเท้ายาวยาวเข้าไปภายในบ้านตระกูลผู้ดีเก่าแก่ ก็คือตระกูลเกรย์ สามีของเธอนั่นเอง

"สวัสดีค่ะคุณอันดามาหาคุณผู้หญิงนะคะ" สาวใช้เก่าแก่เดินมาหาพร้อมกับทำความเคารพ

"ใช่จ้ามีธุระจะคุยกับคุณแม่นิดหน่อยค่ะ" อันดาบอกกับสาวใช้ด้วยรอยยิ้ม

" เดี๋ยวน้อยไปเดินไปตามคุณผู้หญิงให้นะคะ รอสักครู่นะคะคุณอันดา "

" จ๊ะ "