วิวาห์จำยอมยอม ชีรัน~อันดา ภาคต่อจากรักหมดใจคุณเลขา นิยาย บท 23

เมื่อน้อยเดินหายไปไม่นานตอนนี้คุณแม่ของชีรัน ก็ได้มาหยุดอยู่ที่หน้าหญิงสาว แม่ของชีรันเดินมากอดอันดา

"มาหาแม่ทำไมไม่โทรมาก่อนนะลูกเกิดแม่ไม่อยู่ทำไมจ๊ะก็ไม่ได้เจอกันน่ะสิ" ผู้เป็นแม่สามีตำนิลูกสะใภ้ด้วยความเอ็นดู

"อันดาต้องกราบขอโทษคุณแม่ด้วยนะคะที่มาแล้วไม่ได้นัดล่วงหน้าค่ะทำให้คุณแม่เสียเวลาเลย"

"แม่อยากให้อันดา มาหาแม่บ่อยบ่อยนะเพราะแม่เหงามาก เมื่อไหร่อันดาจะมีหลานให้แม่และลูก บ้านออกใหญ่โตสองคนกับอยู่คุณพ่อถ้ามีเด็กมาวิ่งเล่นด้วยก็คงจะดีบ้านจะได้ดูมีชีวิตชีวามากขึ้น คริๆๆ" แม่งของชีรันได้แต่คิดด้วยความสุขใจที่จะได้มีหลานมาวิ่งเล่นที่คฤหาสน์หลังงาม

"วันนี้อันดา อยากจะมาคุยธุระ กับคุณแม่ค่ะ "

พูดจบอันดายื่นซองสีน้ำตาลให้กับแม่สามีเธอทันที อันดารวบรวมความกล้าแล้วบอกกับแม่สามีในทันที

" อะไรหรือจ๊ะอย่าบอกนะว่าเป็นใบฝากครรภ์ เธอเป็นอย่างนั้นแม่จะดีใจมากเลย อิอิ " แม่ของชีรันนั้นยังคงแซวลูกสะใภ้

"คุณแม่ลองอ่านดูก่อนนะคะ" อันนาบอกกับแม่สามีเสียงเรียบ

แม่สามีเธอหยิบซองน้ำตาลขึ้นมา แล้วเปิดอ่านทันที หลังจากแม่สามีเธออ่านจบกระดาษถึงจะปิวร่วงลงพื้น

" ทำไมล่ะลูก หนูจะหย่ากับพี่เค้าจริงๆเหรอ จะแต่งงานกันได้แค่สองเดือนเองนะลูก ???

แม่ของชีรันตกใจมาก ท่านอุตส่าห์ได้ลูกสะใภ้ที่สมบูรณ์แบบที่สุดแล้วแต่ทำไมลูกชายของท่านถึงเป็นคนแบบนี้ทำให้ภรรยามาขอหย่าได้นะ

"หนูฝากเอกสารให้คุณแม่ให้พี่รันเซ็นใบหย่าให้หนูหน่อยค่ะ หนูเป็นคนเอาไปเองพี่เค้าก็จะฉีกทิ้งแล้วก็ทะเลาะกันอีกค่ะ"

"พี่เค้าไม่ดีตรงไหนรังแกอันดาตรงไหนบอกแม่เลยเดี๋ยวแม่ไปจัดการให้แต่แม่ขออย่างเดียวอย่าเลิกกันเลยได้ไหมลูก" ตอนนี้แม่ของชีรันโมโหลูกชายเป็นอย่างมากที่ทำให้ลูกสะใภ้คนโปรดของเค้ามาขอหย่าแบบนี้

"อันดาต้องขอโทษคุณแม่จริงๆที่ทำให้คุณแม่ผิดหวังนะคะ ตั้งแต่แต่งงานกับพี่เค้ามาไม่มีวันไหนที่หนูนอนตาหลับสักวัน ทุกวันนี้หนูรู้สึกว่าไม่ปลอดภัย และทุกวันหนูก็ได้แต่ร้องไห้ หนูเองก็มีแฟนอยู่แล้ว พี่รันเองเค้าก็ไม่ได้รักหนูเลย หนูว่าเราหย่ากันเป็นทางออกที่ดีที่สุดค่ะ คุณแม่ลองดูสองเอกสารอีกซองที่อยู่ด้วยกันสิคะ"

เมื่อแม่สามีเธอเปิดเอกสารดูอีกแผ่นนึงเหมือนเดิมถึงกับตกตะลึง นี่นางกำลังจะเสียลูกสะใภ้ไปจริงๆเหรอ

"อันดาทำอย่างนี้ทำไมลูก แม่ให้แล้วก็คือให้ แม่ไม่ต้องการมันได้กลับคืนมาเลย แม่แค่ต้องการให้อันดาเป็นของขวัญอันดาในวันแต่งงานเพราะว่าแม่รักหนูเหมือนลูกสาวคนหนึ่งแม่เอ็นดูหนูมาตั้งแต่หนูตัวเล็กเล็กหนูก็รู้ "