วิวาห์จำยอมยอม ชีรัน~อันดา ภาคต่อจากรักหมดใจคุณเลขา นิยาย บท 18

ที่ร้านอาหารอาร์แอนด์ดี

เมื่ออันดาได้เดินเข้าไปที่ร้านอาหารจึงถามพนักงานว่าคนที่จองชื่อชีรัน นั่งอยู่โต๊ะไหนพนักงานจึงเดินนำเธอไปส่งที่โต๊ะ ตอนนี้ชีรัน ได้นั่งรอเธออยู่ด้านในห้องอาหารแล้ว

ร้านอาหารอาร์แอนด์ดีเป็นร้านอาหารที่เรียบรู้ดูดีภายในตกแต่งเลิศหรูอลังการราคาแพงหูฉี่ แน่นอนว่าจะมีแต่คนที่รวยมากและพวกไฮโซเท่านั้นที่มาทานกันแบบนี้ หญิงสาวมองไปโดยรอบรู้สึกสดชื่นไปกับบรรยากาศร้านอาหารแห่งนี้ตกแต่งได้สวยงามดูแล้วสบายตาเพลินชมวิวกรุงเทพไปด้วย

" นั่งสิ .... " ชีรันทำหน้าครึมเคร่งเครียด

"คุณมีธุระอะไรกับฉันคุยมาได้เลยค่ะฉันมีเวลาไม่นานมากฉันรีบกลับบ้านพักผ่อน ฉันเหนื่อย "

"พี่อยากจะให้อันดามีโอกาสได้เล่าความจริงทุกอย่าง"

"ความจริงอะไรคะ ???...(อันดาใจคอไม่ดีเลยตอนนี้) หรือว่าชีรัน รู้แล้วว่าเธอหยิบเงินจากตู้เซพไป 10 ล้านบาท แต่อันดาก็ทำใจดีสู้เสือทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

"อันดามีอะไรอยากจะบอกพี่ไหม พี่ยินดีรับฟังทุกเรื่อง ขอเพียงแต่ให้อันดาบอกพี่มาตามตรง พี่พร้อมให้อภัยอันดาทุกอย่าง" เขายังคงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาและใจเย็นอย่างที่สุดทั้งที่ในอกตอนนี้มันร้อนรุ่มดังไฟสุมทรวง

"คนที่ต้องพูดคำว่าอภัยไม่ใช่อันดาค่ะแต่เป็นคุนต่างหาก"

" อันดาเลือกที่จะไม่พูดใช่ไหม ... ยังไงซะอันดาตอนนี้ทางพฤตินัยและนิตินัยก็เป็นภรรยาของพี่แล้วมีอะไรบอกพี่โดยตรงไม่ต้องแอบทำหรือหลบซ่อน ขอเพียงพูดความจริงมาพี่รับได้ทั้งหมด ยังไงซะเราก็ถือว่าเป็นภรรยาสามีกันแล้ว " เขายังคงเอาน้ำเย็นเข้าลูปพูดกับเธออย่างใจเย็นที่สุด

"คะ ไม่มีอะไรจะพูด " (อันดาพูดออกไปแต่ในใจหญิงสาวพะวักพะวงเป็นอย่างมาก กล้าๆกลัวกลัวแต่ก็ยังทำปากแข็งไม่ยอมเล่าความจริง)

" กินอาหารให้เต็มที่ ลงมือทานอาหารเลยแล้วกัน ... " ชีรัน บอกกับอันดา

"ถ้าไม่มีธุระอะไรแล้วฉันขอตัวก่อนนะคะ"

"เดี๋ยวสิทานข้าวด้วยกันก่อน " ... ชีรัน บอกอย่างใจเย็นแต่ภายในใจของชายหนุ่มตอนนี้ร้อนระอุพร้อมที่จะระเบิดออกมา

"ฉันทานมาแล้วค่ะตอนนี้ไม่หิว ขอบคุณมากสำหรับน้ำใจที่มอบให้ แค่มื้อกลางวันมื้อเดียวฉันก็เกรงใจจะแย่อยู่แล้วค่ะ "... พูดจบอันดากำลังจะลุกเดินออกไป

" เดี๋ยวก่อน "... แล้วชีรัน ก็ตบมือสองที แปะ แปะ ... ไม่นานเจ้าหน้าที่ตำรวจและทนายความประจำบริษัทก็ได้เดินออกมา

อันดามองอย่างตกตะลึง ภายในใจหญิงสาวตอนนี้คิดได้แล้วว่าชีรัน ต้องรู้แล้วแน่แน่ว่าเธอขโมยเงินไป 10 ล้านบาทในตู้เซฟของเค้า

อันดาหันหลังกลับไปมองชีรันมองชายหนุ่มอย่างตัดพ้อ เธอยอมรับแล้วตอนนี้ว่าเธอขโมยเงินเขาจริงแต่ไม่น่าถึงตำรวจและทนายอย่างนี้เลยหญิงสาวเองก็อดน้อยใจไม่ได้

"ถ้าคุณรู้ความจริงอยู่แล้วคุณไม่ต้องเรียกฉันมาพบก็ได้นะคะ เรียกตำรวจไปจับฉันที่บริษัทเลยก็ได้ค่ะ " หญิงสาวกัดฟันพูดทั้งที่น้ำตาตกใน

ฝั่งทนายและตำรวจเมื่อได้ยินแบบนี้ก็แยกย้ายกันกลับโรงพักต่างไปทำหน้าที่ของตัวเอง

" ผมให้เวลาคุณอีกสามวัน ถ้ายังหาเงินมาคืนไม่ได้คุณก็เตรียมเข้าคุกแล้วกัน คุณก็คิดให้ดีแล้วกันว่าพ่อกับแม่คุณจะรับได้ไหมจากการกระทำของคุณในครั้งนี้ รวมถึงพ่อกับแม่ของผมด้วย ลูกสะใภ้ที่ท่านหามาซะดิบดี ตอนนี้มาดีแตกซะแล้ว !!!! อุตส่าห์ซื้อหุ้นคืนให้ตั้ง 70 กว่าล้าน ลูกสะใภ้ตัวดียังมาขโมยเงินสามีอีก 10 ล้าน เธอนี่มันสุดยอดจริงๆ " น้ำเสียงของเค้าดูถูกเธอเป็นอย่างมากหญิงสาวได้แต่เก็บงำความรู้สึกเจ็บปวดไว้ในใจ ทุกการกระทำและคำพูดของเขาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

"ทีนี้คุณจะปล่อยฉันได้หรือยัง ฉันจะได้รีบไปหาเงินมาใช้คืนคุณไง "

เมื่ออันดาพูดแบบนี้ชายหนุ่มก็ปล่อยมือเธอทันที แล้วผลักเธอออกห่างทำหน้าตาขยะแขยงใส่เธอ

"คิดว่าฉันอยากจะถูกตัวเธอมากนักหรือไงฉันขยะแขยงเธอจะแย่อยู่แล้ว อสรพิษเลี้ยงไม่เชื่องแบบกับเธอ ใครเค้าอยากจะโดนตัวกันล่ะ"

"จำคำพูดของคุณไว้วันนี้ให้ดี แล้วจดจำการกระทำในวันนี้ของคุณด้วย แล้วอย่าลืมว่าคุณเคยโกรธเคยเกลียดฉันมากแค่ไหน จำมันให้ฝังไจจำไว้ให้ดี โปรดอย่าลืมทุกการกระทำทุกคำพูด นับจากวันนี้ภายในสามวันฉันจะหาเงินมาคืนคุณครบทุกบาททุกสตางค์ แล้วเราจะหย่ากันทันที แล้วฉันจะเตรียมเอกสารทุกอย่าง หุ้นที่คุณแม่คุณซื้อให้กับฉัน 70หลานฉันเองก็จะคืนให้คุณ คุณจะได้ไม่ต้องมาเป็นหนี้บุญคุณฉันอีกมันจะได้จบสิ้นกันไปสักทีไม่ต้องมีเยื่อใยแก่กัน "

อันดาพูดพลางกับเช็ดน้ำตาไปด้วย พอพูดเสร็จอันดาก็เดินสะบัดหน้านี้ทันที

ชีรันมองอันดาด้วยสายตาทั้งรักทั้งเเค้น เค้าไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าหญิงสาวเอาเงินไปทำอะไรหมด

.......................