วิวาห์จำยอมยอม ชีรัน~อันดา ภาคต่อจากรักหมดใจคุณเลขา นิยาย บท 25

ชีรัน : คุณอย่าลืมนะว่าพ่อคุณเป็นโรคหัวใจอยู่ถ้ารู้ความจริงช็อคตายขึ้นมาผมไม่รับผิดชอบด้วย

อันดา : คุณจะพูดอะไรกรุณาให้เกียรติพ่อของฉันด้วย ถ้าคุณคิดไม่ดีกับฉันและครอบครัวของฉันเห็นว่าด้อยศักดิ์ศรีน้อยกว่าคุณ คุณไม่น่ามาแต่งงานกับฉันตั้งแต่ทีแรกเลย พรุ่งนี้เราหย่ากันเลยก็ได้นะฉันพร้อมมาก และอีกอย่างถ้าคุณจะกรุณาเซ็นใบหย่าให้ฉันแล้วเราหย่ากันแบบเงียบเงียบต่างคนต่างอยู่ไม่บอกครอบครัวของฉันฉันจะกรุณาเป็นอย่างที่สุด

เมื่อได้ยินแบบนี้แล้วชายหนุ่มก็โกรธควันออกหูเป็นอย่างมากเมื่อเธอพูดคำว่าหย่าให้เขาได้ยิน

"ผมไม่หย่าให้คุณไม่ง่ายหรอก ตราบใดที่คุณใช้หนี้ของผมยังไม่หมด ผมไม่มีวันปล่อยให้คุณเป็นอิสระไปได้ไงง่ายหรอกจำเอาไว้เลย ... แล้วอีกอย่างวันนี้ผมขอทวงดอกเบี้ยด้วย "

พูดจบชีรันเอามือสากของเขารูปไปที่ใบหน้าของอันดา เคลื่อนลงคล้อยต่ำไปจนถึงกระดุมเม็ดบนสุดของอันดา แล้วแกะกระดุมออกทันทีเผยให้เห็นทรวงอกงามของหญิงสาว

ชีรัน ก้มใบหน้าลงไปแล้วจูบเข้าที่หน้าอกของหญิงสาว จูบวนไปวนมาอยู่อย่างนั้น จนในที่สุด อกงามของอันดาก็มีน้ำหยดลงมา เมื่อชีรัน มองขึ้นไปปรากฏว่าอันดาร้องไห้อย่างหนัก

เมื่อเห็นอันดาร้องไห้ชายหนุ่มจึงถอนริมฝีปากออก แล้วเปิดประตูออกจากห้องนอนทันทีแล้วตรงไปที่รถของตัวเองแล้วขับออกไปจากบ้านของอันดาทันที

ชีรัน เมื่อถึงบ้านของตัวเองก็สั่งแหวนให้เอาวิสกี้มาให้จนเมามายหลับคาโซฟา

เมื่อชีรัน ออกไปจากบ้านแล้วหญิงสาวก็พยายามข่มตานอนแต่ยังไงก็นอนไม่หลับ จนตอนนี้เวลาตีห้าหญิงสาวจึงออกมาเดินเล่นคิดอะไรเพลินๆว่าจะเอายังไงต่อไปดี หญิงสาวคิดไปร้องไห้ไปจึงได้ไปนั่งเล่นตรงสวนในสนามหญ้าหน้าบ้านของเธอ ในขณะที่หญิงสาวนั่งเหงาอยู่คนเดียวไม่รู้เลยว่าผู้เป็นพ่อเดินมาจากทางด้านหลัง หญิงสาวนั่งเหม่อจนแทบไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น

" อันดามีปัญหาอะไรปรึกษาพ่อได้นะลูก" .... ผู้เป็นพ่อซึ่งปกติจะออกมาเดินออกกำลังกายตอนเช้าเห็นว่าลูกสาวตัวเองนั่งร้องไห้อยู่ที่โต๊ะเห็นจึงเดินเข้ามาหา

"คุณพ่อคะอันดามีเรื่องอยากจะสารภาพค่ะ" อันดาตัดสินใจบอกผู้เป็นพ่อ ด้วยความลำบากใจ

" พ่อรู้หมดแล้ว !!! ผู้เป็นพ่อพูดออกมาอย่างใจเย็น

"คุณพ่อทราบแล้วเหรอคะ !? " อันดาตกใจมากเมื่อรู้ว่าพ่อของตัวเองรู้ความจริงทุกอย่างแล้ว

" ทนายได้โทคุยกับพ่อแล้ว พ่อรู้ทุกอย่างแล้วลูก พ่อเคารพการตัดสินใจของหนูนะ ของบางอย่างถ้ารักษาไว้ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร สิ่งที่สำคัญที่สุดคือความสุขของลูก " ผู้เป็นพ่อได้แต่บอกลูกสาวด้วยความรักและเข้าใจลูกสาวเป็นที่สุด เรื่องนี้ปัญหานี้ไม่ควรให้อันดาเป็นคนแบกรับมันอยู่ฝ่ายเดียว การแต่งงานระหว่างเธอและชีรันมันไม่ต่างจากการแต่งงานใช้หนี้เลยแม้แต่น้อย

อันดาร้องโผเข้ากอดบิดา ตอนนี้ความเข้มแข็งของหญิงสาวนั้นไม่เหลืออยู่แล้ว เธอไม่มีอะไรจะปิดบังผู้เป็นพ่ออีกแล้วทั้งสิ้น หญิงสาวร้องไห้ในอกพ่อจนตัวโยน

"ขอบคุณคุณพ่อมากเลยนะคะ ที่เข้าใจหนู หนูได้เอาใบหย่าฝากไปกับคุณแม่ของพี่ชีรันแล้วค่ะ หนูต้องการหย่าคะ ยิ่งเร็วได้เท่าไหร่ก็ยิ่งดีค่ะ ..." อันดาหน้าเศร้า หญิงสาวพูดพลางเช็ดน้ำตา

" พ่อต้องขอโทษลูกด้วยเพราะพ่อแท้ๆชีวิตลูกจึงไม่มีความสุข " ผู้เป็นพ่อตระหนักดีถึงความผิดพลาดของตัวเองและภรรยาที่ต้องให้ลูกสาวมารับทุกข์แทน