ยั่วให้รัก นิยาย บท 10
เขาพูดให้คิด เธอรับรู้ได้ถึงความแข็งแกร่งที่เบียดอัดอยู่ในร่องสาวไม่ยอมล่าถอย
“ไม่รู้จะหื่นอะไรนักหนา”
คนพูดต้องหวีดร้องเมื่อโดนเขาอุ้มขึ้นในท่าสอดประสาน เธอผวากอดคอเขาเอาไว้แน่น สะโพกถูกมือหนาของเขาช้อนเอาไว้ทางเบื้องหลังให้เธอแนบชิด
“อ่า... เสียวนะเดช”
เธอร้องครางน้ำเสียงสั่นระริก ขณะที่เขาขยับพาเธอเดินเข้าห้อง ร่างกายเสียดสีกันและกัน มันเสียวซ่านจับจิตจับใจ
“อยากให้เสียวไง โอ้...”
เขาบอกเธอก่อนจะวางร่างน้อยลงบนเตียงนอนหนาหนุ่มในห้องพัก แต่เผอิญเสียหลักล้มทาบทับเธอเต็มๆ แก่นกายสอดเข้าไปในโพรงเนื้อสาวเต็มเหนี่ยว
“อ่ะ อ่า...” เธอครางเสียงหลงไม่ต่างจากเขา
“คนบ้า!”
เธอทุบอกเขา ณเดชรวบมือของเธอไปบดจูบหนักๆ เขามองอย่างเจ้าเล่ห์
“บ้าก็บ้า... รัก”
คำว่ารักของเขาคือการกระแทกตัวตนเข้ามาในร่องสาวจนลึกสุดใจ
“อ๊า... รักกันแค่อยากทำแบบนี้ใช่ไหม คนบ้า”
เธอต่อว่าเขาแต่ไม่ได้ถือสาอะไร เพราะก็วินๆ กันทั้งคู่ อีกทั้งเธอก็รักความเป็นอิสระ ไม่อยากโดนผูกมัดเหมือนกัน
เธอมีความหลังฝังใจเรื่องครอบครัว บิดาเป็นคนไม่ดีและทอดทิ้งครอบครัว เธอจึงไม่อยากลงหลักปักฐานกับผู้ชายคนไหน ให้ต้องช้ำใจเหมือนมารดา
“รักกันแบบนี้มันดีจะตายไป”
“ดูพูดเข้า”
“ใครชวนพูดก่อน แถมยังยั่วไม่หยุด อ่า... รัดแน่นไปหมดแล้ว”
เขากุมศีรษะของเธอเอาไว้ บดจูบแรงๆ อย่างหยอกเย้า สับสะโพกรุนแรงจนเสียงหนอกเนื้อกระแทกกันสนั่นห้อง
ก่อนที่เสียงครวญครางยาวเหยียด ก่อนตามติดมาด้วยความเสียวซ่านจับใจ
คุณพรพิมลเดินทางมาถึงบริษัทแบบไม่ได้แจ้งให้ทราบล่วงหน้า
“สวัสดีค่ะคุณป้า”
“ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอหน่อย”
คุณพรพิมลพูดเสียงดุเคร่ง สีหน้าบ่งบอกว่าอารมณ์ไม่ดีอย่างที่สุด
“มีอะไรคะคุณป้า”
“ไปคุยกับฉันที่ห้องทำงาน”
ท่าทางของท่านทำให้เธอนึกกริ่งเกรงไม่น้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วให้รัก