ยั่วรักประธานเย็นชา(NC+) นิยาย บท 24

ตอนที่24 เครื่องหมายยืนยันความรัก

ในคืนนั้น ปาลีไม่กล้ากลับไปยังห้องนอนของตัวเอง ทนขดตัวอยู่ในห้องน้ำที่เปียกชื้นอยู่สองสามชั่วโมง พอประมาณหกโมงเช้า เธอก็แต่งชุดไปทำงานให้เรียบร้อย แล้วรีบนั่งรถเมล์คันแรกรอบเช้าสุดไปทำงาน

เธอกลัวว่าถ้าออกช้าจะต้องมาเจอกับรฐาที่จะออกไปทำงานเหมือนกัน กลัวยิ่งกว่านั้นคือต้องมาเจอกับดนุพลที่รับปากไว้ว่าจะมารับรออยู่ที่ชั้นล่าง

คนหนึ่งก็เป็นคนที่เธอไม่อยากจะเห็นหน้า

ส่วนอีกคนหนึ่งก็เป็นคนที่เธอไม่มีหน้าจะไปพบเขาอีกแล้ว

สิ่งที่เธอทำได้ ก็มีแค่หนี หนีให้ห่างจากพวกเขา

เธอนั่งอยู่ที่ร้านชาใกล้ๆ กับบริษัทมาชั่วโมงกว่า พอเห็นคนอื่นเดินตามกันเข้าประตูทางเข้าบริษัทไป ปาลีถึงได้ตะลึงพรึงเพริดลุกขึ้นไปทำงานบ้าง

เธอนั่งเหม่อลอยอยู่ในห้องทำงานส่วนตัวของหัวหน้าเลขา ในหัวของปาลีนั้นว่างเปล่า ไม่มีกะจิตกะใจจะทำงานสักชิ้น

“ปาลี!”

ในตอนนั้น ปิยะเดินเข้ามาพร้อมสีหน้าหงอยเหงา

ตอนนี้เธอสวมกระโปรงเอี๊ยมสีขาว พวงแก้มน่ารักปัดบลัชออนสีชมพูระเรื่อ ดูน่ารักอ่อนหวานน้อยกว่าตอนสวมชุดทำงานตามปกติ แต่ก็ดูสวยน่าดึงดูดมากขึ้น ดูบริสุทธิ์น่าประทับใจ

“ปิยะเองหรอกเหรอ”

ปาลีเงยหน้าขึ้น พยายามฝืนยิ้มบางๆ ให้อีกฝ่าย แล้วจู่ๆ ก็ขมวดคิ้ว“ปิยะทำไมวันนี้เธอไม่ใส่ชุดทำงานล่ะ เธอลืมกฎของบริษัทไปแล้วเหรอ?”

บริษัทโจวกรุ๊ปเป็นบริษัทมหาชนขนาดใหญ่ที่เป็นที่รู้จักไปทั่วประเทศ การบริหารงานก็ต้องเข้มงวดกว่าบริษัททั่วไปเป็นธรรมดา พนักงานต้องสวมชุดเครื่องแบบในเวลาทำงาน เป็นข้อปฏิบัติพื้นฐานที่สุดของบริษัท

ตามที่เล่ามา ทำแบบนี้ก็เหมือนเอาจดหมายลาออกมาวางไว้ที่โต๊ะทำงานของปาลี

ปิยะเป็นเลขาของท่านประธาน ปาลีเป็นหัวหน้าเลขาของประธาน ถ้าเธอต้องการจะลาออก ก็ต้องมาขอคำอนุมัติจากปาลีอยู่แล้ว

ปาลีตกใจจนไม่กล้าเชื่อสายตาตนเองที่มองปิยะ “เกิดอะไรขึ้นเหรอ ที่ทำงานอยู่ก็ทำได้ดีแท้ๆ ทำไมถึงจะลาออกล่ะ?”

ไม่ใช่ว่าปิยะชอบนิทัศน์เหรอ ถึงขนาดที่เธอยอมเลิกกับธวัฒน์แบบไม่เสียดายเลย แต่พอมาตอนนี้เธอกลับจะลาออก แบบนี้ก็ไม่เท่ากับว่าเธอคิดจะไปจากนิทัศน์หรอกเหรอ? ปาลีทายไม่ถูกจริงๆ ว่าในใจของปิยะกำลังคิดอะไรอยู่

“เพราะว่า.......”

ดวงตาของปิยะแดงรื้นขึ้นมา ทันใดนั้นก็คว้าปาลีเข้ามากอดแล้วร้องไห้ออกมา “เขาไม่ใช่คน เขามันไม่ใช่คน ฮือ ฮือ.........”