ยั่วรักประธานเย็นชา(NC+) นิยาย บท 25

ตอนที่25 อารมณ์แปรปรวน

“อืม ขอบใจนะปาลี!”

ปิยะมองปาลีด้วยความซาบซึ้ง

ปาลีตบบ่าปิยะปลอบใจ พอเธอมาถึงห้องทำงานของประธาน นิทัศน์กำลังง่วนอยู่กับการอ่านแผนธุรกิจ

“ท่านประธานคะ นี่คือหนังสือขอลาออกของปิยะ ช่วยเซ็นอนุมัติให้ด้วยค่ะ!”

ปาลีใช้สองมือนำจดหมายลาออกมาวางไว้ที่โต๊ะของประธาน จากนั้นถอยหลังสามก้าว ตอนนี้เธอมองเห็นผู้ชายคนไหนก็รู้สึกกลัวขึ้นมาเล็กน้อย

นิทัศน์ส่งเสียงฮึดฮัดเล็กน้อย ตวัดสายตาขึ้นมามองปาลี พูดพลางหรี่ตามองเล็กน้อย “เธอจะลาออกเหรอ? ทำไมล่ะ บ่นว่าเงินเดือนน้อยเหรอ?”

ปาลีได้ยินแล้วก็อดโมโหไม่ได้ มาจนถึงตอนนี้เขายังไม่รู้ว่าเป็นความผิดของตัวเองอีกงั้นเหรอ ปาลีพลั้งปากออกไป “ท่านประธานคะ เหตุผลที่ปิยะคิดจะลาออกท่านเองก็คงรู้ดีกว่าใคร ไหนๆ ท่านก็ไม่สนใจเธอแล้ว งั้นท่านก็ปล่อยเธอให้เป็นอิสระเถอะค่ะ!”

คิ้วของนิทัศน์ขมวดเข้าหากัน เขาจ้องปาลีตาไม่กระพริบ เอ่ยน้ำเสียงเย็นชา“เธอกำลังสอนฉันอยู่เหรอ?”

“ไม่บังอาจค่ะ!”

ปาลีเงยหน้าขึ้นมาสบตากับนิทัศน์อย่างดื้อรั้น ถึงปากจะบอกว่าไม่กล้า แต่น้ำเสียงตรงไปตรงมาไม่เปลี่ยนแปลง..........

นิทัศน์แค่นหัวเราะเสียงเบา พลันลุกออกจากที่นั่ง ก้าวเท้าหนึ่งก้าวใหญ่เข้ามาข้างหน้าปาลี ทันใดนั้นก็หมุนตัวจับเอาปาลีกดลงที่โต๊ะทำงานของเขา พูดด้วยแววตาเย็นชา ”เธอมีเหตุผลอะไรถึงมาสั่งสอนฉัน เธอในตอนนี้น่ะ เธอมีสิทธิ์ด้วยเหรอ? ไม่ใช่ว่าเธอคิดจะซื่อสัตย์กับรฐาคู่หมั้นของเธอหรอกเหรอ ทำไมเมื่อวานนี้ถึงได้ทำตัวน่ารักอยู่ในอ้อมแขนของดนุพลล่ะ? เธอกล้าบอกว่าตัวเองไม่ได้ตกหลุมรักตำแหน่งอันน่าเคารพอย่างนายกเทศมนตรีของเขาเหรอ? ก่อนหน้านี้ ที่ฉันทำอะไรเธอไม่ได้ ไม่ใช่เพราะเธอไม่รักเงิน แต่เป็นเพราะเธอชอบลาภยศมากกว่า ฉันทายถูกใช่ไหมล่ะ หัวหน้าเลขาผู้แสนบริสุทธิ์ของฉัน!”

ตอนแรกปาลีที่จู่ๆ ก็ถูกนิทัศน์จู่โจมกลับแบบนี้ ก็กลัวจนต้องดิ้นรนพักหนึ่ง แต่ทันทีที่ฟังคำพูดครึ่งหลังจากปากนิทัศน์ เธอก็ตกใจจนงงไปหมด ลืมที่จะหลบ จ้องมองนิทัศน์ที่เข้ามาใกล้ตาไม่กระพริบ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความรู้สึกไม่อยากเชื่อ “คุณพูดว่าอะไรนะ? ดนุพลเป็นนายกเทศมนตรี? เขาไม่ใช่...........”

ไม่ใช่จิ๊กโกโล่เหรอ?

ปาลีถูกความรู้ใหม่นี้สะกิดใจขึ้นมา ดนุพลไม่ใช่จิ๊กโกโล่ที่เธอเรียกมาในคืนนั้นจริงๆ ด้วย แล้วทำไมกลายเป็นนายกเทศมนตรีผู้สูงศักดิ์ไปได้ล่ะเนี่ย?

นิทัศน์แค่นหัวเราะ เขาง่วนอยู่กับการคลอเคลียตามต้นคอของปาลี “ไม่ต้องมาตอแหลต่อหน้าฉันหรอก พวกผู้หญิงอย่างเธอน่ะถ้าไม่รักเงินก็รักลาภยศ เมื่อคืนได้กับหมอนั่นไปแล้วใช่ไหมล่ะ เขาทำเธอเสร็จไหม?”

“นี่คุณ...... ปล่อยฉันนะ!”

ปาลีถูกคำพูดยั่วยุของเขาทำให้โกรธสุดๆ เธอกัดลงบนไหล่ของนิทัศน์อย่างแรง ถือโอกาสที่นิทัศน์เจ็บปวด ผลักเขาออกไป แล้ววิ่งไปทางประตูห้องทำงาน